سهامیار بازوی کمکی بازار سرمایه برای دفع رفتارهای هیجانی
کارشناس بازار سرمایه گفت: مدیریت و اجرای مناسب طرح سهامیار می‌تواند در مواقعی که بازار با ریسک‌های متعددی مواجه است، مانع از رفتارهای هیجانی سهامداران و خروج نقدینگی از بازارسهام شود.
به گزارش بورس امروز؛ علی جمالی، کارشناس ارشد بازار سرمایه در خصوص ماهیت اجرای طرح سهامیار طی یکسال اخیر، اظهار کرد: بیمه سهامیار عملکردی همانند اوراق تبعی دارد و به نوعی در زمان‌های پرنوسان بازار سهامدار را تا حدود قابل توجهی در برابر مخاطرات مصون می‌سازد.
او افزود: مدیریت و اجرای مناسب طرح سهامیار می‌تواند در مواقعی که بازار با ریسک‌های متعددی مواجه است، مانع از رفتارهای هیجانی سهامداران و خروج نقدینگی از بازارسهام شود.
این کارشناس ارشد بازار سرمایه تاکید کرد: طرح سهامیار باید بتواند به مروز زمان به ترویج دیدگاه و تفکر سرمایه‌گذاری بلندمدت در بازار سرمایه کمک کند، زیرا ساختار اقتصادی ایران به نوعی طراحی شده که اغلب سرمایه‌گذاران به دنبال کسب سود در بازه زمانی کوتاه مدت هستند.
جمالی گفت: بیمه سهامیار می‌تواند افزون بر رفع انتظارات تورمی سهامداران، به مرور موجب انتقال نقدینگی از بازارهای پولی به سمت بازار سرمایه، ثبات و آرامش در معاملات و همچنین رشد شاخص‌های بازار شود.
او در خصوص نقش طرح سهامیار طی یکسال اخیر، تصریح کرد: طی یکسال گذشته بازار سرمایه ایران با ریسک‌های متعدد سیستماتیک مواجه بود به نحوی که می‌توان به موضوعاتی چون (نرخ خوراک پتروشیمی‌ها، نرخ بهره بین بانکی، تنش‌های منطقه‌ای و … ) اشاره کرد؛ سهامیار به سبب کارایی که در این مدت داشت تا حدی توانست موجب کاهش خروج نقدینگی توسط طیف قابل توجهی از سهامداران شود، اما در ادامه باید یادآور شد که توان این طرح در شرایط تشدید تنش‌های اقتصادی و سیاسی به سبب ماهیتش محدود خواهد بود.
این کارشناس ارشد بازار سرمایه در ادامه افزود: اوراق سهامیار در زمره اوراق مشتقه قرار می‌گیرد و اکثر کشورها از اوراق مشتقه تحت عنوان ابزاری برای پوشش ریسک های بازار استفاده می کنند.
جمالی در پایان در خصوص آنکه سازمان بورس به منظور تداوم اثربخشی بیمه سهامیار چه اقداماتی را باید انجام دهد، گفت: سازمان بورس تا زمان حاکم شدن شرایط با ثبات در بازار سهام می‌بایست در کنار انتشار اوراق سهامیار اقداماتی را در راستای آموزش و فرهنگ سازی به منظور ترغیب سهامداران به سرمایه‌گذاری بلند مدت انجام دهد زیرا صرف اتکا به این اوراق بدون داشتن برنامه مدون و ابزارهای مکمل احتمال ایجاد هزینه برای سیاستگذار و خنثی‌سازی مزایای این طرح در بلندمدت وجود دارد.
