واگذاری نیمی ازظرفیتهای میادین نفتی به دانشگاهها

به گزارش بورس امروز، آقای زنگنه افزود:در لوله گذاری در خلیج فارس بیش از آنکه اتکاء به تجهیزات داشته باشیم اتکاء به ظرفیت‌های دانش بنیان و مهندسی داخلی داریم.

وزیر نفت تصریح کرد: در زمینه بازیافت نفت و برداشت از مخزن هنوز جوان هستیم و علت این است که در حوزه آموزش بالادستی دچار ضعف بوده ایم حتی برای اولین بار در سال ۷۷ دانشگاه‌های ما دست به کار شدند تا جذب دانشجو کردند و در این حوزه‌ها آموزش دهند.

وی گفت: در حال حاضر دانشگاه‌های بسیاری در سراسر کشور در حوزه مهندسی دانشجو می‌پذیرند و از اساتید خوبی هم برخوردارند گفتنی است دانشگاه‌های ما وظیفه دارند تا در بخش نرم افزاری بسیار مهمی که در میادین نفتی به افزایش بازیافت از مخزن‌ها مربوط می‌شود پروژه داشته باشند و بیش از ۵۰ درصد ظرفیت‌های کل میدان‌های نفتی کشور به دانشگاه‌ها سپرده شده است.

وزیر نفت گفت: حقیقتاً دانشجویانی که در این حوزه تربیت می‌شوند سرمایه‌های ما محسوب می‌شوند و این دانشجویان دیگر مخازن را رها نخواهند کرد.

آقای زنگنه افزود: پیش از این، تکنولوژی لیسانس‌های نهایی که برای صنایع پایین دست نیاز داشتیم (بطور مثال تولید متانول که اوره، آمونیاک، اولفین‌ها و هایدوکراکر برای شکستن مولکول‌های سنگین در پالایشگاه ها) از خارج گرفته می‌شد، اما امروز هر کدام از دانشگاه‌های ما بر اساس قراردادی موظفند تا در این حوزه‌ها کشور را صاحب تکنولوژی کنند.

وی ادامه داد: قبل از انقلاب، طراحی مهندسی و اصل کار در لندن انجام می‌شد پس از انقلاب مدیریت از لندن به تهران آورده شد که البته برخی به اشتباه می‌گویند مدیریت از خوزستان به تهران آورده شده، اما در حقیقت این طور نیست و مدیریت از لندن به تهران آورده شد.

آقای زنگنه تصریح کرد: قبل از انقلاب مدیریت و مهندسی در لندن انجام می‌گرفت و ایرانی‌ها فقط اپراتور بودند و به راستی کارشان را هم بلد بودند و حتی پالایشگاه‌های ما هم توسط داخلی‌ها مدیریت می‌شد و خوب هم اداره می‌شد، ولی بخش بالادستی نفت که برای مدتی دست شرکت فاسکو بود اپراتوری خوبی انجام می‌شد و این افراد، کاربلد بودند و بخش نفت را به خوبی مدیریت می‌کردند.

وزیر نفت به موضوع خام فروشی و ابعاد آن پیش از انقلاب اشاره کرد و افزود: پیش از انقلاب هم نفت به صورت خام فروخته می‌شد، اما اقداماتی هم برای ساخت شرکت‌های پتروشیمی شروع شده بود، ولی دیگر فرصت نکردند و پس از انقلاب هم جنگ شروع شد و پتروشیمی‌های ما از بین رفت.

آقای زنگنه گفت: پتروشیمی ایران با بازسازی‌هایی در اراک، خراسان، اصفهان و تبریز همراه بود، ولی جهش اصلی پتروشیمی کشور از سال ۷۶، ۷۷ شروع شد آن هم بر مبنای محصولاتی که از پارس جنوبی گرفته می‌شد. جهش دیگر این صنعت هم در بندر امام صورت گرفت در حال حاضر در حال طی کردن جهش سوم صنعت پتروشیمی هستیم که امید می‌رود تا پایان ۱۴۰۴ این جهش خاتمه یابد و تولید ما به ۱۳۰ میلیون تن به ارزش ۳۳ میلیارد دلار برسد.

در حال حاضرما در صنعت پتروشیمی در منطقه یک قدرت محسوب می‌شویم از حیث توانمندی فناوری و ساخت تجهیزات و زنجیره‌ای که در پایین دست این صنعت ایجاد می‌شود ما صاحب قدرت هستیم و این نقطه به نوبه خود بسیار مهم و ارزشمند است.