به کدامین شیوه باشگاه‌ها را خصوصی کنیم؟
با توجه به برنامه واگذاری سهام باشگاه‌های ورزشی از طریق بورس، به نظر می‌رسد که شاهد باقی ماندن مالکیت دولت در سهام این باشگاه‌ها باشیم زیرا پس از کشف قیمت و باز هم بر اساس سوابق، قیمت سهام چنان بالا می‌رود که فردی قادر به خرید اکثریت آن نخواهد بود و کماکان دولت ناچار به اداره این باشگاه ها خواهد بود.
چند سالی است که واگذاری امتیاز تیم‌های دولتی مطرح و هر بار به بهانه‌های مختلف انجام نمی‌شود یا در صورت برگزاری مزایده، باطل شده است بنابراین کماکان باشگاه‌های دولتی به عنوان یک مرکز هزینه به دوش دولت‌ها باقی مانده است.
البته بماند که دولت‌ها هم بی‌میل نبوده‌اند تا از محبوبیت این باشگاه‌ها در مسیر اهداف خود بهره گیرند، نگاهی به پیشینه باشگاه‌ها نشان می‌دهد تشکیل یا منحل کردن آنها در گذشته چندان مشکلی ایجاد نمی‌کرده است کمااینکه تیم پرسپولیس در حقیقت ابتدا متشکل از بازیکنان تیم منحل شده شاهین یا استقلال که در حقیقت تیم قدیمی دوچرخه سواران بود.
بنابراین واگذاری این تیمها نه تنها معضلی ایجاد نمی‌کند بلکه با پیشرفت آنها، کمک شایانی به برچیده شدن بساط فساد در فوتبال خواهد کرد.
البته منظور از واگذاری تنها نباید به استقلال و پرسپولیس خلاصه شود بلکه باید درباره همه تیم‌هایی که از شرکت‌های دولتی تغذیه می‌شوند هم اجرا شود و اما با توجه به برنامه واگذاری سهام باشگاه‌های ورزشی از طریق بورس، به نظر می‌رسد که شاهد باقی ماندن مالکیت دولت در سهام این باشگاه‌ها باشیم زیرا پس از کشف قیمت و باز هم بر اساس سوابق، قیمت سهام چنان بالا می‌رود که فردی قادر به خرید اکثریت آن نخواهد بود و کماکان دولت ناچار به اداره این باشگاه‌ها خواهد بود.
راه حل پیشنهادی اینجانب با در نظر گرفتن جمیع عوامل به شرح ذیل است تا در آینده دولت از هزینه مادی و معنوی خود در این باشگاه‌ها به دور باشد.
-ابتدا قیمت کارشناسی اموال و دارایی ها و جمع بدهی تیمها مشخص شود
– دولت متعهد گردد کل بدهی بازیکنان تیمها را تا قبل از واگذاری از محل فروش تامین کند
– ۳۲ درصد سهام باشگاه بین تمام پیشکسوتان تیمها به شرح ذیل واگذار شود:
-بازیکنان و سرمربیان به ازای هر ماه حضور ۱ سهم
-کادر فنی و مدیریت به ازای هر ۲ ماه حضور ۱ سهم
۶۸ درصد سهام به صورت بلوکی به متقاضیان دارای سوابق ورزشی از طریق مزایده با قیمت پایه به شرح ذیل واگذار شود:
-قیمت پایه عبارت است از قیمت دارایی های باشگاه اعم از اموال منقول و غیرمنقول
+ هزینه براورد شده ۲ سال باشگاه براساس سوابق و تخمین تورم.
(البته هزینه های براورد شده به صورت اوراق بانکی ارایه شده و در دوره دو ساله با نظارت دولت در باشگاه هزینه خواهد شد)
بدین صورت شرکت‌کننده در مزایده پیشنهاد خود را به این صورت خواهد داد:
-دو برابر هزینه‌ها به صورت اوراق مشارکت ( همانطور که گفته شد در طول ۲ سال در خود باشگاه هزینه خواهد شد) و مبلغ براورد شده دارایی ها با در صد افزایش پیشنهادی (بدون محاسبه قیمت برند)
در این صورت می‌توان امیدوار بود خریداران تا ۲ سال برای پرداخت هزینه‌های باشگاه مشکلی نداشته باشند و در این مدت فرصت دارند تا با سازمان‌دهی و درآمدزایی تیم را مجهز کنند.
بدون شک پیشکسوتان یا شرکت‌های تاسیس شده توسط آنها در این واگذاری اولویت خواهند داشت، البته ذکر قیمت برند یا ….در این قیمت‌گذاری‌ها می تواند با افزایش قیمت، روند واگذاری را دچار مشکل کند و بهتر است با واگذاری باشگاه به پیشکسوتان این حق را به وجود آورندهگان آن بخشید.
