ضرورت یک بورس کالای فعال در بخش کشاورزی

به گزارش روند بورس امروز، یمی اوسینبایو در میزگرد “اکوسیستم تجارت کالای نیجریه” که به همت کمیسیون بورس و اوراق بهادار نیجریه در لاگوس برگزار شد، تاکید کرد: «کشور ما منابع طبیعی غنی، مزیت‌های رقابتی در بخش کشاورزی، مواد معدنی و نفت و گاز برخوردار است. در این میان، اگر به بخش کشاورزی توجه بیشتری شود، این بخش علاوه بر تامین امنیت غذایی کشور می‌تواند روند اشتغال‌زایی را بهبود بخشد و به عاملی برای کسب درآمدهای ارزی تبدیل شود.»

در همین زمینه فعالان اقتصادی نیجریه معتقدند که آماده‌سازی زیرساخت‌های مورد نیاز برای ورود همه محصولات کشاورزی به بورس کالا لازمه توسعه این بخش است. اوسینبایو گفت: «نیاز به یک بورس کالای سرزنده و فعال برای بخش کشاورزی یک ضرورت است چرا که این بخش یکی از تکیه‌گاه‌های اصلی اقتصاد نیجریه به شمار می‌رود. موضوع تقویت بخش کشاورزی به دلایل مختلف همچون ناهماهنگی، سیاست‌های نامناسب دولت، نبود زیرساخت‌های اولیه و مانند آن، سال‌ها مورد غفلت بوده است.»

در دهه ۱۹۶۰ میلادی، بخش کشاورزی به دلیل سهم بالا در تولید ناخالص داخلی، اشتغال و ارزآوری، از مهمترین بخش‌های اقتصاد نیجریه به شمار می‌رفت. این روند طی سال‌های بعد تغییر کرد. در دهه ۱۹۷۰ میلادی، همگام با رونق صنعت نفت و افزایش درآمدهای نفتی نیجریه، از اهمیت بخش کشاورزی و سهم آن در اقتصاد این کشور کاسته شد. بر اساس گزارش اداره ملی آمار نیجریه، سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی این کشور طی سه دهه سیر نزولی داشته و از ۶۰ درصد در دهه ۱۹۶۰ به ۲۲ درصد در دهه ۱۹۸۰ رسیده است.

طی دهه‌های اخیر، بخش نفت بار اصلی درآمدهای ارزی را به دوش داشته است اما با توجه به تغییر مداوم قیمت‌ها و کاهش‌ درآمدهای نفتی نیجریه در چند سال‌ گذشته، توجه به منابع جدید برای درآمدزایی و کاهش وابستگی به بخش نفت، اهمیت زیادی برای دولت پیدا کرده است.

یکی از بخش‌هایی که برای این هدف مورد توجه قرار گرفته، بخش کشاورزی است. اما این بخش نیز برای رونق به زیرساخت‌هایی نیاز دارد که از مهمترین آنها می‌توان به ضرورت ایجاد یک بورس کالای پویا و فعال اشاره کرد.

از آنجا که در کشورهای توسعه یافته، بازار سرمایه‌ دماسنج اقتصاد است، هم دولت و هم ذینفعان اقتصادی معتقدند که برای کامل کردن حضور دولت در حوزه کشاورزی، نیاز به یک بورس کالای قدرتمند است. چنین بورسی، کشاورزان را قادر می‌سازد تا ارزش محصولات و تولیدات خود را افزایش دهند، بخش کشاورزی را از دلمردگی نجات دهند و به افزایش درآمدهای ارزی کمک کنند. در این شرایط، وابستگی کشور به درآمدهای نفتی کمتر و اقتصاد آن پویاتر می‌شود.