سودآوری بالای شرکت‌های صادرات محور سیمانی

به گزارش روند بورس امروز، در هفته‌های اخیر در بازار معاملات افزایش قیمت سیمان ثبت شده است که با توجه به شرایط اقتصادی در خصوص تأثیرات  مثبت و منفی این افزایش قیمت در کوتاه مدت و بلندمدت، وضعیت تولید سیمان و وضعیت شرکت‌های سیمان در بورس با محمدعلی احمدزاده اصل قائم‌مقام شرکت سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع سیمان(سیدکو) گفتگو داشتیم که در ادامه مشروح صحبت‌های محمدعلی احمدزاده اصل ذکر شده است.

تأثیر مثبت و منفی افزایش قیمت سیمان

افزایش قیمت سیمان به تبع شرایط اقتصادی و افزایش سطح عمومی قیمت‌ها یک الزام بود که بخشی از آن تحقق پیدا کرده است. قیمت سیمان برای این که با ارزش واقعی معامله شود، هنوز جای زیادی برای افزایش دارد. اکثراً مجموعه‌ها از یارانه استفاده می‌کنند، در نتیجه قیمت تمام شده به واسطه یارانه‌ها پایین نشان داده می‌شود. به دلیل مازاد تولیدی که داریم، عموم کارخانه جات ما با ۶۰ تا ۶۵ درصد ظرفیت خود کار می‌کنند، عرضه آن‌ها بیش از تقاضا شده است . صادرات در این سال‌ها رونق چشم‌گیری نداشته است. تقریباً قیمت‌های سیمان قیمت‌های واقعی نبوده است. خصوصاً قیمت‌ها در بخش صادرات واقعی نبوده است. با در نظر گرفتن افزایش نرخ ارز در کشور، قیمت سیمان به لحاظ ارزش دلاری تقریباً کاهش پیدا کرده است. قیمت‌های صادراتی ما بسیار جذاب است و هنوز جای رشد بسیار فراوانی دارد.

مقایسه افزایش نرخ سیمان با افزایش نهادهای تولیدی

قیمت‌های داخلی با توجه به کشش تقاضا باید ارزیابی شود. نرخ‌های سیمان به اندازه افزایش نهادهای تولیدی رشد نداشته است. به طور مثال قیمت سنگ‌ آهن، قیمت آهک، افزایش هزینه نیروی انسانی و خصوصاً تجهیزات بیش از ۴ برابر شده است. تجهیزات مورد نیاز کارخانه جات نیز در حوزه تأمین و تدارک بیش از ۴ برابر به طور متوسط رشد داشته است. قیمت کیسه نزدیک ۳٫۵ برابر شده است. قیمت حمل و نقل بیش از سه برابر شده است. این موارد نشان می‌دهد که اگر به تناسب رشد داشته باشیم، هنوز افزایش هزینه‌های ما را این افزایش قیمت سیمان نتوانسته پوشش دهد. این مورد یک مطالبه عمومی در صنعت تلقی می‌شود.

اثرگذاری افزایش قیمت سیمان بر بخش عمران کشور

در حال حاضر افزایش قیمت سیمان با توجه به کاهش بودجه عمرانی کشور و پایین آمدن میزان ساخت و ساز در کشور، منجر به کاهش فروش طی ما‌ه‌های آینده نخواهد شد. سطح پایین ما همین شرایط امروز خواهد بود. شرایط نمی‌تواند بدتر بشود. همچنین در شرایطی که نسبت سیمان به فولاد را هفت به یک بگیریم،  هنوز استفاده از سیمان به جای فولاد در بخش‌های عمرانی، ساخت و ساز توجیح دارد. می‌تواند جذابیت خوبی نیز برای صنعت سیمان به واسطه رشد تقاضا داشته باشد. به شرط این که بودجه‌ای هم توسط سازمان‌های بزرگ و وزارتخانه‌ های مرتبط که تکالیف در این رابطه دارند، اختصاص بدهند.

بستر افزایش تولید سیمان وجود دارد

در حال حاضر جا دارد که شرکت‌ها بیش از تولید فعلی تولید سیمان داشته باشد. حدود ۹۰ میلیون تن ظرفیت قابل بهره‌ برداری به روز داریم که متأسفانه از این ۹۰ میلیون تن حدود ۶۰ تا ۶۵ میلیون تن قابل‌تولید است. مابقی این ظرفیت خالی است که درگذشته‌ای هزینه‌ای برای شرکت‌ها داشت و مالیات بر آن‌ها تعلق می‌گرفت. در حال حاضر این هزینه و مالیات برداشته شده است. به لحاظ ریالی فروش این‌ها شرکت‌ها بیشتر شده است. درآمد هم بیشتر شده است. لذا به خاطر استفاده از موجودی مواد و قطعات و تجهیزات هنوز اثر افزایشی را در صنعت به طور کامل شاهد نبودیم.

رشد ریالی درآمدها متناسب با افزایش قیمت سیمان

اگر بخواهیم در شرکتی تجهیزات بزرگ و قطعاتی را جا به جا کنیم. آن زمان هزینه بیشتری بر ما تحمیل خواهد شد. هنوز ما هزینه ‌های سرمایه‌گذاری را در واقع لحاظ نکرده‌ایم. بلکه هزینه‌های جاری را مدنظر قرار داده‌ایم. اکنون بخش لوازم مصرفی، نیروی انسانی و حمل و نقل بیشتر گران شده است. این سه مورد بیشتر خودشان را نشان داده‌اند و در موارد دیگر نیز افزایش شکل گرفته است. هزینه سرمایه هنوز اثر خود را نشان نداده است. این امر موجب شده است که متناسب با افزایش قیمت سیمان ما شاهد رشد ریالی درآمد نیز باشیم. از یک‌سو برای صادراتی‌ها ارزآوری داشته است، این ارزآوری به لحاظ ریالی با صرفه  است. اقدامات دلاری نیز تا ۵۰ درصد پایین‌تر آمده است. افزایش ۳٫۵ برابری نرخ تبدیل وقتی انجام شد، به لحاظ ریالی سود ما را بیشتر نشان می‌دهد.

آینده شرکت‌های سیمانی در بازار سرمایه

در خصوص جذابیتی که سهام شرکت‌های سیمانی در بازار سرمایه پیدا کرده است، بخشی از آن به خاطر سودآوری است. شرکت‌هایی که صادرات محور هستند، سودآوری بالایی دارند. شرکت‌هایی که هزینه‌هایی به واسطه دریافت تسهیلات ارزی چه از صندوق توسعه ملی و چه از بخش‌های دیگر گرفته بودند، پوشش بهتری خواهند داشت. نکته بعدی ارزش جایگزینی است که ارزش جایگزینی شرکت‌ها بسیار بالا رفته است. این امر جذابیت خوبی ایجاد کرده است. فعالان بازار نیز از این فرصت استفاده کرده‌اند و در واقع هجمه‌ای بر سهام قیمت‌ها به صورت عمومی راه انداخته‌اند. بعضی از این اقدامات منطقی است و بعضی از آن‌ها بر اساس منطق نیست. تنها به ارزش ذاتی نباید اکتفا کرد. بلکه به توان سودآوری شرکت‌ها و آینده شرکت‌ها نیز باید توجه شود. ریسک فعالیت و ریسک حضور در سرمایه‌گذاری شرکت‌ها بسیار پایین خواهد بود.

لازم به ذکر است که با توجه به رکود در صادرات سیمان، واقعی نبودن قیمت‌های صادراتی و جذابیت   قیمت‌های صادراتی نیازمند اخذ بازارهای منطقه‌ای هستیم. در این راستا از جمله این بازارهای منطقه‌ای در افغانستان و پاکستان است که با توجه به افزایش قیمت سوخت در کشور پاکستان و بالا رفتن ۲۰۰ درصدی میانگین قیمت گاز در این کشور، صنعت سیمان پاکستان به شدت با افزایش قیمت مواجه خواهد شد(در صورتی که دولت این کشور از صنایع وابسته به قیمت سوخت و انرژی حمایت نکند)، لذا پیش‌بینی می‌شود، در صورتی که این شرایط ادامه داشته باشد، بازار افغانستان نصیب شرکت‌های سیمانی ایرانی شود. فرصتی بسیار مناسب برای افزایش صادرات شرکت‌های سیمانی و نیز برای سودآوری سهامداران سیمانی بازار سرمایه است.