تولید ناخالص داخلی، حریف نقدینگی نیست

به گزارش بورس امروز، محمد طبیبیان، اظهار کرد: افزایش سالانه نقدینگی در دولت‌های مختلف منجر به تورم شده و فعالیت خانوارها و بنگاه‌ها را تحت تأثیر قرار داده است، طبق آمار از دوره دوم ریاست محمود احمدی‌نژاد این افزایش بدتر از گذشته و از اختیار خارج شده است.

به گفته این اقتصاددان، تورم، مالیاتی ناپیداست و عده‌ای از آن منتفع می‌شوند مانند دولت؛ به‌ طور کلی در دنیا مالیات بر تورم، درآمد دولت است.

او افزود: از زمان ریاست دولت دهم عده‌ای به سمت ذی‌نفع شدن در مالیات، تورم جذب شدند و منفعت‌هایی را به دست آوردند که به‌طور زیان انعکاس پیدا کرد و تحویل دولت و بانک مرکزی شد.

این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: این افراد با ایجاد و افزایش نقدینگی و تورم به خود و دولت کمک می‌کنند.

او گفت: افزایش نقدینگی به سادگی اتفاق نمی‌افتد و نوساناتی درون خود دارد؛ بنابراین درون تورم تغییرات انفجاری رخ می‌دهد مانند اینکه نه تنها دولت بلکه کسانی که ایجادکننده نقدینگی هستند این تورم را به سوی بانک مرکزی روانه می‌کنند و بی‌ثبات‌ترین شرایط را در بطن اقتصاد تزریق می‌کنند.

به گفته طبیبیان، در کشورهای دیگر برای درست شدن نقدینگی، انفجار در انفجار رخ نمی‌دهد و میانگین ثابت دارد یعنی به گونه‌ای نقدینگی را اضافه و سیاست پولی را اجرا می‌کنند که ضربه وارد نکند اما در کشور ما اجرای سیاست پولی تغییرات منفی ایجاد می‌کند.

این اقتصاددان ادامه داد: سیاست پولی ما جریان بسیار آسیب‌رسان و بی‌ثبات‌کننده‌ای دارد و همان بی‌ثباتی خلق شده به جامعه منتقل می‌شود و در نهایت تورم بی‌اعتمادی و بلاتکلیفی بیشتری را برای فعالان اقتصادی ایجاد می‌کند.

طبیبیان افزود: تولید ناخالص داخلی حریف ایجاد نقدینگی نیست و باید همزمان با شتاب تورم، تولید هم صورت گیرد.

او تصریح کرد: اختلاف درصد رشد نقدینگی و تولید ملی خالص فشار را ایجاد می‌کند به‌طوری که به هر میزان تولید زیاد شود؛ تورم کاهش پیدا می‌کند و بالعکس.

این کارشناس اقتصادی گفت: اواخر دوران پهلوی قیمت‌ها با تغییر مواجه نشد اما به دلیل کنترل قیمتی که به‌ صورت دستوری اتفاق افتاد، جهش بزرگ، بی‌ثباتی و بی‌مسئولیتی پولی شروع شد.

او ادامه داد: تا قبل از سال ۵۲ توافقنامه برتون وودز در ایران قانون شد و طبق آن دولت‌ها اجازه تنظیم‌گری نقدینگی در داخل را نداشتند به همین دلیل برای کشور فرصت رشد خوبی پیدا شد.

به گفته طبیبیان در سال ۵۱_۵۲ پس از منتفی شدن این توافقنامه توسط نیکسون، بحران‌های ارزی بزرگی در دنیا ایجاد شد و تأثیر آن بر ایران ایجاد بی مهابای نقدینگی بود که هیچ عاملی در دولت‌های بعدی برای منع آن وجود نداشت.

او درباره پیش‌بینی خود از تورم گفت: اگر وضعیت فعلی ادامه پیدا کند عاملی که می‌تواند منجر به افزایش تورم شود جنگ روسیه و اوکراین است‌.

این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: درصورتی که درصد خلق پول سامان یابد، تغییرات انفجاری درون تورم منظم می‌شود، اقتصاد ما این ظرفیت را دارد که تورم را به ۲۵ درصد کاهش دهد.

او افزود: براساس روندهای گذشته می‌توان سیاست پولی افسار گسیخته، سرکوب قیمت، سرکوب مالی، پول بیش ارزش‌گذاری شده، دخالت‌های مقداری دولت، تنبیه فعالان اقتصادی، پایبند نبودن سیاست‌گذار به قاعده و روال، ورود نامحدود نهادهای حکومتی به فعالیت اقتصادی را انتظار داشت.

به گفته طبیبیان، اگر سیستم اجتماعی و سیاسی بتواند از این مسائل دوری کند می‌توان ثبات را در روندها ایجاد و در نهایت از تورم جلوگیری کرد.

این اقتصاددان با بیان اینکه افزون بر سناریوهای قابل تصور برای آینده عوامل بین‌المللی هم تعیین کننده تورم است، افزود: رکود اقتصادی غرب (تأثیر کم)، جنگ اوکراین و نقش روسیه و تغییر مسیرهای داخلی در کنترل بانک مرکزی و پول بر تورم ایران تأثیرگذار است.