چرا حاشیه سود صنعت پالایشی پایین است؟

به گزارش بورس امروز؛ گروه پالایشی همیشه یکی از صنایع برتر مورد توجه بازار سرمایه ایران بوده اند زیرا منابع عظیم نفتی را داراست و همین امر وجود پالایشگاه‌ها را در کشور الزامی ساخته است. خوشبختانه این صنعت نیز درآمد بالایی دارند. عموما ارزش بازار شرکت ها منبعث از درآمد و سودآوری شرکت ها است. لذا شرکت های این صنعت هم به لحاظ ارزش بازار و هم به لحاظ سهم از بازار وضعیت بااهمیت را دارا هستند.

شرکت هایی که حاشیه سود پایینی دارند نسبت پی بر ای پایینی نیز می گیرند؛ زیرا نسبت پی بر ایی که بیشتر در ارزشگذاری شرکت ها استفاده می شود با توجه به پایین بودن حاشیه سود باعث می شود که تا شرکت به رغم فروش در مقایسه با شرکت یا صنعتی که حاشیه سود بالایی دارد همان نسبت پی بر اس را نداشته باشد. به عبارتی می توان گفت نسبت پی بر اس نشان دهنده ارزش هر واحد فروش شرکت است که در صورت پایین بودن حاشیه سود صنعت، پی بر اس نیز به همان میزان کم ارزش تر و پایین تر خواهد بود.

حال در خصوص اینکه چرا حاشیه سود صنعت پالایشی پایین می‌باشد باید عنوان کرد دولت به عنوان نهاد سیاستگذار در صنعت پالایشی با توجه به تامین ماده خام یعنی نفت و فروش فرآورده های پالایشی شرکت های پالایشی نقش عمده ای در تعیین حاشیه سود شرکت ها داشته است. با توجه به نقش نفت در تامین بودجه دولت، همیشه سعی بر آن شده تا حاشیه سود شرکت های صنعت در محدوده خاصی حفظ گردد و حتی ارائه دستور العمل در خصوص تعیین نرخ مواد و محصولات نیز بعضا روشن، عینی و قابل اندازه گیری دقیق برای همگان نیست.

بخش دیگر دلیل پایین بودن حاشیه سود صنعت بحث کرک اسپرد یا اختلاف نرخ مواد و محصولات در بازارهای جهانی بوده که در برخی مواقع بر اساس بسیاری عوامل کرک اسپرد حتی منفی نیز بوده که به معنای حاشیه سود منفی برای پالایشگاه ها نیز هست .همچنین در مواقع مثبت بودن کرک اسپرد نیز اکثرا مقدار بالایی نبوده لذا حاشیه سود صنعت حتی بصورت جهانی نیز در برخی مواقع بسیار پایین خواهد بود. لذا در این صنعت که دارای حاشیه سود پایین می‌باشد نسبت پی بر اس پایین است.

از طرفی آنچه که بیشتر از قیمت نفت در این صنعت بااهمیت جلوه می‌کند بحث کرک اسپرد مواد و فرآورده ها می‌باشد که در بعد جهانی تحت تاثیرعوامل موثر بر عرضه و تقاضا است. اما موضوعی که در حال حاضر این صنعت را بیشتر تحت تاثیر قرار میدهد ابهام های همیشگی حول نرخ گذاری ماده خام و نرخ های فروش فرآورده ها است که با توجه به ثابت نبودن و حتی مشخص نبودن کیفیت محصولات آنچنان قابل برآورد دقیق نبوده و تحلیل صنعت را با خطای بیشتری نسبت به سایر صنایع مواجه میسازد. لیکن با توجه به حجم فروش شرکت های صنعت نمیتوان از وجود آن در پرتفوی سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی چشم پوشی کرد و در صورت شفاف تر کردن و تحلیل پذیر کردن صنعت که بیشتر در اختیار مراجع بالادستی از جمله وزارت نفت است اقبال به صنعت میتواند افزایش داشته باشد.