فولاد در انتظار بازگشایی بازارهای صادراتی
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد معتقد است که درحال حاضر میزان تولید محصولات فولادی بیش از دو برابر نیاز کشور است؛ بنابراین لازم است که نیمی از این تولیدات به بازارهای خارجی صادر شود. بهرام سبحانی در گفت و گو با خبرنگار بورس امروز، با بیان اینکه صادرات فرهنگ خاصی دارد، گفت: متقاضیان محصولات باید شرایط […]
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد معتقد است که درحال حاضر میزان تولید محصولات فولادی بیش از دو برابر نیاز کشور است؛ بنابراین لازم است که نیمی از این تولیدات به بازارهای خارجی صادر شود.
بهرام سبحانی در گفت و گو با خبرنگار بورس امروز، با بیان اینکه صادرات فرهنگ خاصی دارد، گفت: متقاضیان محصولات باید شرایط خرید و مشخصات محصول مورد نیاز خود را به تولیدکننده ارائه دهند تا بر اساس آن محصول تولید شود. از سوی دیگر تولیدکننده نیز موظف است تا زمان تحویل محصول را به صورت قطعی اعلام کند زیرا محصولاتی نظیر شمش که ماده اولیه صنایع هستند، باید در زمان معین به دست مشتری برسد تا کارخانه اش، روند طبیعی خود را ادامه دهد.
وی تاکید کرد: بنابراین زمان در صادرات بسیار مهم است زیرا تولیدکننده ایرانی تعهدی به مشتری خارجی خود داده است.
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد در این خصوص ادامه داد: در نتیجه لازم است که شرایطی برای تولیدکنندگان فراهم شود تا بتوانند با اعتماد به نفس به سوی بازارهای خارجی رفته و با مشتریان آنها، مذاکره کنند.
بهرامی با اشاره به قوانین دست و پاگیر صادرات فولاد در ایران گفت: طی ماه های اخیر، مقررات صادرات بر این اساس بود که تولیدکننده فولادی ابتدا محصولات خود را باید در بورس کالا عرضه می کرد و اگر، این محصول در بورس کالا به فروش نمی رسید، می توانست در بازار صادراتی عرضه کند. در حالی که این رویه با ذات صادرات منافات دارد.
وی تاکید کرد: در بازارهای صادراتی این خریدار است که مشخصات محصول را ارائه می دهد و بر اساس آن، محصول تولید می شود. نمی توان محصولی را که تولید شده و در بورس خریداری نداشته، صادر کرد. بنابراین لازم است که صادرات برای صنایع فولادی آزاد شود.
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد درباره آزادسازی صادرات شمش فولاد گفت: وزارت صمت مدتی است که صادرات برخی محصولات فولادی را آزاد کرده است اما نکته قابل توجه در این مسئله وجود دارد. مسئولین گفته اند صادرات آزاد است اما ابتدا تولیدکننده باید سهمیه بورس خود را انجام دهد و مابقی محصولات خود را صادر کند. سوالی که مطرح می شود این است که چه میزان از سهمیه باید وارد بورس شود؟
بهرامی با اشاره به تنوع تولیدات محصولات فولادی تصریح کرد: در حال حاضر بیش ۲۰ میلیون تن شمش فولادی تولید می شود. با توجه به نیاز داخلی کشور، می توان ۵۰ درصد آن را صادر کرد، بنابراین باید برای صادرات آن ۵۰ درصد، هیچ محدودیتی وجود نداشته باشد اما مسئولین می گویند هر شرکتی ۶۰ درصد تولید خود را وارد بورس کالا کند. در این مرحله دو اتفاق روی می دهد: اولا عرضه مازاد بر تقاضا در بازار رخ می دهد و دیگر رقابتی در بازار شکل نمی گیرد، دوما محصول تولیدشده ای که در بورس کالا مشتری نداشته است، امکان صادرات نیز ندارد.
وی درباره تاثیرات عرضه مازاد بر صنعت فولاد توضیح داد: زمانی که عرضه مازاد تقاضا در بازار رخ می دهد، بسیاری از محصولات با قیمت پایه بازار نیز، مشتری ندارند. شاید مسئولین کشور می اندیشند با این کار توانسته اند بازار را کنترل کنند اما این امر مایه مسرت نیست! زیرا تولیدکننده وادار به عرضه محصولاتش در بازاری می شود که هیچ متقاضی برای آن نیست.
بهرامی تاکید کرد: لذا منطق حکم می کند در شرایط امروز که قیمت های جهانی به شدت افزایش یافته و فرصت ارزآوری برای کشور است، صادرات محصولات فولادی آزاد شود.
وی با اشاره به مصوبات اخیر وزارت صمت بیان کرد: تا قبل از این مصوبات، وزارت صمت اعلام کرده بود که تنها تولیدکنندگانی که تعهدهای بورسی خود را عمل کرده و تیک وزارت صمت را دریافت کردهاند، می توانند اقدام به صادرات کنند. در این مدت انجمن فولاد از وزارت صمت درخواست می کرد که حداقل ۳ ماه صادرات محصولات فولادی را آزاد بگذارند و تولیدکنندگان را مکلف به دریافت تیک وزارت صمت نکنند.
رئیس انجمن تولیدکنندگان یادآوری کرد: در حال حاضر اگر صادرات فولاد کاملا آزاد باشد، باز هم صادرات آنها کار آسانی نیست زیرا اکنون صنایع فولادی در لیست تحریم ها هستند و باید از پیچ و خم های محدودیت های بین المللی بگذرند! بنابراین اگر محدودیت های داخلی نباشد، تولیدکننده می تواند با خیال راحت تری به سراغ مشتریان خارجی خود برود و مذاکره کند.
سبحانی در پایان با بیان اینکه نگرانی بابت کمبود محصولات فولادی در داخل کشور نیست، عنوان کرد: شرایط صادرات محصولات فولادی با مشکلات زیادی همراه است زیرا در ابتدا تولیدکننده باید بتواند یک شرکت واسط پیدا کرده و این محصول را عرضه کنند، سپس درباره نحوه دریافت پول خود به مذاکره بپردازد، این محدودیت ها منجر می شود که بسیاری از تولیدکنندگان نخواهند وارد بازارهای صادراتی شوند! بنابراین نگرانی برخی مبنی بر اینکه با رفع محدودیت های داخلی صادرات، کمبود در بازار رخ می دهد، جایز نیست.