پایداری صنعت سیمان در گرو افزایش قیمت
بالا بودن هزینههای بخش سیمان نسبت به قیمت کنونی از دید فعالان این صنعت، انتظاری از جنس افزایش نرخ را برای تولیدکنندگان بهمنظور پوشش هزینهها فراهم آورده است؛ با این امید که پایداری و ثبات در صنعت رقم خورد.
به گزارش روند بورس امروز، حمیدرضا متقاعدی، رویکرد بازار سرمایه در سال گذشته را مورد اشاره قرار میدهد که به موجب نگاه جدید سهامداران، صنعت سیمان پارسال از رویکرد مثبتی برخوردار شد. توجه به ارزش جایگزینی بود که تا حدودی باعث تغییر شاخص بازار سهام شده است.
وی معتقد است که قیمت سیمان بسیار پایینتر از وضع دیگر صنایع و تورم قرار دارد. هیچ محصولی همچون سیمان با تنی ۲۰۰ هزار تومان در بازار به فروش نمیرود. قیمت سیمان نسبت به سایر کالاها اختلاف آشکاری دارد.
نسبت قیمتی سیمان و فولاد در گذشته یکهفتم بوده است.این نسبت قیمتی در گذر زمان یک به ۳۰ شده است. در شرایط افزایش قیمت کالاهای دیگر متناسب با رشد هزینهها، هنوز صنعت سیمان به دلیل کنترلها و نظارتهای داخلی و وزارتی اجازه افزایش قیمت نداشته است.
در این میان بهرهبرداری کارخانهها به عنوان یکی از دلایل مورد استناد مدیرعامل سیمان داراب برای افزایش عرضه سیمان قرار میگیرد. با این توضییح که در کنار افزایش این عرضه، تقاضا افزایشی نداشت و حتی روند آن گاهی کاهشی نیز بود. افزایش قیمت سیمان همواره از روند قیمتی سایر محصولات عقبتر بوده است.
مدیرعامل و عضو هیئتمدیره سیمان داراب بازهم خاطرنشان می کند که هزینههای بخش سیمان نسبت به قیمت فعلی بسیار بالاست. انتظار داریم با افزایش قیمت سیمان هزینهها پوشش داده شوند. این افزایش باعث پایداری و ثبات صنعت خواهد شد..
جهش تولید با کشف ظرفیت صادراتی سیمان
صنعت سیمان از حدود ۱۰۰ کارخانه با ظرفیت تولید سالانه حدود ۱۰۰ میلیون تن برخوردار است. افزون بر تعداد زیاد کارخانهها، مالکیت دولتی و خصوصی و چند هلدینگی بودن از هماهنگی لازم در عرضه میکاهد.
جواد خلیلی، مدیر سرمایهگذاری شرکت گسترش صنایع معدنی کاوه پارس معتقد است که در بررسی آخرین وضع پارسال سیمان، صادرات شرکتهای فعال سیمانی با افزایش نرخ ارز بهبود یافته است، همچنین رشد مثبت میزان تولید و توسعه ساختوساز در دو سال گذشته، مصرف سیمان را نیز افزایش داد.
وی چشمانداز صنعت سیمان را در سال جاری چندان مثبت ارزیابی نمیکند.
مدیر سرمایهگذاری شرکت گسترش صنایع معدنی کاوه پارس معتقد است که با توجه به قیمتهای مسکن در سال جاری و فقدان بودجه عمرانی، احتمال بهبود نسبت به پارسال در صنعت سیمان امکان پذیر نیست.
حتی معتقد است که کشش درآمدی و قیمتی مردم و مسکن در کنار قیمت نفت مانع بهبود بازار سیمان نسبت به سال پیش خواهد شد.
بر اساس این پیشبینیهاست که روند تولید و مصرف سیمان داخلی در سال جاری به نظر میرسد که نزولی باشد. کاهش تولید و فروش سیمان در ماههای ابتدایی سال، احتمال رشد درآمد و فروش سیمان در کل سال ۹۹ را دور از ذهن میسازد.
خلیلی میگوید: هماهنگی بین تولیدکنندگان و هلدینگهای سیمانی شرایط افزایش قیمت را بهبود میبخشد. صنعت سیمان با افزایش هماهنگی، رشد قیمت را برای دورههای آینده ممکن میسازد. با شرایط موجود، تورم ۴۰ درصدی در هزینههای تولیدی همچون هزینه حملونقل، انرژی و پرسنلی رخ خواهد داد. در این شرایط صنعت سیمان برای پوشش این تورم، نرخ سیمان را افزایش خواهد داد.
با توجه به هزینهها برای افزایش قیمت سیمان، محدودیت عرضه و تقاضا رشد قیمت سیمان با یک فاصله ممکن است. انجمن سیمان با زمینهسازی افزایش قیمت امکان رشد تولید و قیمت همچون سال گذشته را فراهم میکند. با توجه به وضعیت کنونی عامل مؤثر دیگری پیشبینی نمیشود.
خلیلی می گوید: صنعت سیمان به ازای هر یک میلیون تن تقریباً ۱,۵۰۰ میلیارد تومان ارزش جایگزینی دارد. صنعت سیمان کشور نسبت به صنعت سیمان جهان مزیتهای خوبی دارد، این مزیت موجب فرصت قیمتشکنی (Dumping) در صنعت سیمان کشور میشود.
عوامل هماهنگکننده همچون انجمن صنفی، اتاق بازرگانی، وزارت صمت، وزارت اقتصاد و دارایی و دیگر نهادهای حامی صادرات هستند.
مدیریت صنعت سیمان توسط نهادهای یادشده سبب دریافت درآمد معوق و جبران ظرفیت خالی میشود. جبران ظرفیت خالی سرمایه و کاهش تولید سیمان در مقایسه با تولید کشورهای همسایه منافع سرشاری برای مدیران و تولیدکنندگان سیمان خواهد داشت. با توجه به سال جهش تولید، صنعت سیمان به دلیل تفاوت میزان تولید با ظرفیت اسمی فرصت صادراتی خوبی دارد. میزان مصرف داخلی سیمان مشخص است.
صنعت سیمان به دلیل فاصله تولید با ظرفیت واقعی امکان شکست بازار صادراتی را دارد و سرانجام آنچه که موردتاکید وی قرار میگیرد این است که نسبت قیمتی سیمان به فولاد در دنیا تقریباً ۳۵ درصد است. قیمت درب کارخانه سیمان حدود ۱۰ دلار است. به عبارتی سیمان کشور یکسوم قیمت جهانی به فروش میرسد. با بهبود سازوکارهای صادراتی و هماهنگیهای بازار منطقهای ضررهای صنعت سیمان کاهش خواهد یافت.