سهم سهامداران در مسولیت های اجتماعی بنگاه ها

شرکت ها در منطقه ای که کار می کنند بالاخره یک سری مسئولیت های اجتماعی هم بایستی متقبل شوند.اما من اعتقاد دارم حداقل ما فعالیت ها و یا انتفاعی که مابه ازایی که از ناحیه فعالیت ها داشتیم خیلی بیشتر از هزینه ای است که کرده ایم. بالاخره ما همیاری و همراهی مسئولین را در استان داریم.

سید محمود سیدی،مدیر مالی و اقتصادی چادرملو در رابطه با مسئولیت های اجتماعی بنگاه های بـــزرگ اقتصادی با خبرنگار بورس امروز به گفتگو پرداخت.

سیدی گفت:غالباً بنگاه های بزرگ اقتصادی، به دلیل بزرگی شان در استان هایی که هستند ناچارند در آن منطقه خیلی به مردم و بومی های آنجا در بخش های مختلف خدمات بدهند. ولی عملاً مابه ازای آنچه که می دهند دریافتی ندارند و همین جزء هزینه هایشان منظور می شود.

آیا این مسئولیت های اجتماعی بنگاه ها، نباید به نحوی باشد که سهامداران هم منتفع شوند؟

وی در پاسخ گفت:سهامداران بالای یک درصد که در سهم ماندگارند را در دوره های رکود و مقاومت های صمت از آن های حمایت و پشتیبانی می کنند؛به نظر من این نیست که شرکت ها یک هزینه ای کرده باشند که مابه ازایی داشته باشند. شرکت ها در منطقه ای که کار می کنند بالاخره یک سری مسئولیت های اجتماعی هم بایستی متقبل شوند.اما من اعتقاد دارم حداقل ما فعالیت ها و یا انتفاعی که مابه ازایی که از ناحیه فعالیت ها داشتیم خیلی بیشتر از هزینه ای است که کرده ایم. بالاخره ما همیاری و همراهی مسئولین را در استان داریم.

مدیر مالی و اقتصادی چادرملو اضافه کرد:اگر بنا به هر دلیلی هر کجا که این فرد متصور هست که در کار شرکتی خللی توسط هر کسی ایجاد شود، این سریعاً پوشش داده می شوند هرچند که ما سعی کرده ایم به صورتی کار کنیم که این مشکلات را نداشته باشیم. من اصلاً به دیدگاه شما اعتقادی ندارم که ما حتما بایستی برای هر فعالیتی که ما می کنیم یک مابه ازا داشته باشد.

وی افزود:عمدتاً فعالیت های ما کمک به نهادها، سازمان و ارگان های حمایتی و اداراتی هست که اینها از اقشار محروم جامعه حمایت می کنند. به عنوان مثال کمیته امداد، سازمان بهزیستی یا مواردی از این قبیل یا کمک به ورزش همگانی یا کمک به ستاد دیه و آموزش و پرورش. این کمک کردن ها یک سری مشکلات را حل کردن است، که بازخوردش در منطقه ای که ما کار می کنیم می تواند حداقل بخشی از آن نصیب ما شود که آرامش، امنیت اجتماعی، امید به آینده برقرار هست که همه اینها قیمتی دارد که اصلاً برایش نمی شود مبلغی را اختیار کرد که مثلاً بازگشتش فلان بوده است.

سیدی ادامه داد:قاعدتاً وقتی ما هزینه می کنیم در بحث کمک و مساعدت، ورزشی، فرهنگی و اجتماعی، چون پرسنل خود ما هم در این محدوده ساکن هستند آنها هم از این بازخورد استفاده می کنند. من قلباً معتقدم شرکتها در محیط هایی که کار می کنند ضرری به محیط زیست نمی زنیم و تأییدیه داریم که سالم کار می کنیم ولی یک مسئولیت هایی را هم بایستی متقبل شویم. در اوضاع اسفناک شهرهای نفتی ما امروز، بخاطر این است که شاید در گذشته روی این موضوع توجه کافی نشده است.

بحث سهامداران چه می شود؟

وی خاطرنشان کرد:همین که بخاطر موهبت شما در یک بخشی از این نیروهای شرکت و پیمان کاران استفاده می کنند، خودش یک نوع بازگشت کمک هست. اگر فرض کنید مثلاً ما در منطقه ای که محروم است یک درمانگاه می زنیم، آمده ایم بار امر درمان را به مراکز بیشتر توزیع کرده ایم و دسترسی بهتر برای هرکسی که در آنجا ساکن هست از جمله کارکنان شرکت یا پیمانکاران شان. این یک مثال خیلی ساده بود. شما انتظار دارید مابه ازای آن چه داشته باشیم و باید یک چیزی مستقیم در جیب سهامدار گذاشته باشیم؟! که البته این موضوع هم اتفاق می افتد. چرا وقتی کسی که مسئولیت اجتماعی خود را قبول می کند به نحو احسن انجام بدهد از آن طرف روی آن بخش از کارهایی که در دست تصمیم گیران دولتی هست آنها هم رغبت بیشتری دارند که کمک کنند. ما خیلی از مواردی داشته ایم که تصور می کردیم که حل نشود ولی با دخالت استاندار، نماینده استان و فرمانداری شهرستان ها توانستیم به مرحله ی حل شدن برسانیم.