ساماندهی وضعیت قیر
حمید ابراهیمی اصل،مدیر عامل شرکت بازرگانی پترورامان آسیا در رابطه با موضوع وضعیت قیر در بازار جهانی،با خبرنگار بورس امروز به گفتگو پرداخته است. وضعیت قیر در بازار جهانی ابراهیمی اصل گفت:با توجه به برنامه ریزی های صورت گرفته در خصوص ساماندهی وضعیت قیر به پشتوانه اصل۴۴ قانون اساسی از طریق واگذاری تولید و صادرات […]
حمید ابراهیمی اصل،مدیر عامل شرکت بازرگانی پترورامان آسیا در رابطه با موضوع وضعیت قیر در بازار جهانی،با خبرنگار بورس امروز به گفتگو پرداخته است.
وضعیت قیر در بازار جهانی
ابراهیمی اصل گفت:با توجه به برنامه ریزی های صورت گرفته در خصوص ساماندهی وضعیت قیر به پشتوانه اصل۴۴ قانون اساسی از طریق واگذاری تولید و صادرات به دو شرکت نفت پاسارگاد و نفت جی و همچنین تفویض تولید و صادرات این فرآورد به بخش خصوصی، خوشبختانه شاهد رشد کیفیت و کمیت صادرات این فرآورده هستیم. اما هنوز تا رسیدن به نقطه ایده آل کارها و اقدامات زیادی باید صورت پذیرد. در صورت رعایت برخی فاکتورها می توانیم از آنچه که در حال حاضر هستیم، پیشرفت داشته باشیم. یکی از سوالات جدی این است که به رغم برخورداری از پتانسیل های مناسب، چرا در بحث کیفیت و کمیت هنوز به نقطه ایده آل نرسیده ایم؟
مدیر عامل شرکت بازرگانی پترورامان آسیا خاطره نشان کرد:به دلیل عدم نظارت و وجود روزنه های مختلف و همان فاصله ای که بین دولت و بخش خصوصی اشاره شده متاسفانه بعضا قیر کشور با ناخالصی و مواد افزودنی غیر مجاز از مبادی صادراتی عرضه می شود و چون دولت دارای مشکلات درونی و بیرونی است لذا طبعا هیچ وقت وارد چنین مسائل جزئی نمی گردد. اما این عدم نظارت برکیفیت قیر ایران، در برخی مواقع اثرات نامطلوب بر برند قیر ایرانی گذاشته است؛ بطوری که در حال حاضر بعضی شرکت های خارجی برای خرید قیر ایران واهمه داشته ودغدغه آن را دارند که آیا قیر صادراتی خریداری شده واقعا منشا پالایشگاهی دارد؟ دلیل این امر نبود برنامه جامع در زمینه کنترل کیفی و نظارت مستمر بر رعایت استاندارد ها در صادرات است.
وی افزود:ایران یکی از کشورهای مهم در دنیا در حوزه صادرات قیر محسوب می شود. اگر در دنیا ۳۰ تا۴۰ میلیون تُن قیر صادراتی وجود داشته باشد، ۱۰ تا ۱۵درصد این میزان توسط ایران صادر می شود که قطعاً جایگاه ویژه ای دارد. نکته حائز اهمیت استراتژیک بودن این کالا در بعضی از کشورها است. به عنوان نمونه عدم واردات قیر در کشورهای حاشیه خلیج فارس و یا هندوستان و برخی کشور های منطقه آنها را دچار بحران می نماید. زیرا یکی از شاخصه های توسعه یافتگی در کشور ها بحث راه و راهسازی است و کالایی به این ارزشمندی و استراتژیکی بدون برنامه ریزی از لحاظ کنترل کیفی، کمّی و برندسازی در کشورمان رها شده است.
ابراهیمی اصل در ادامه گفت:از سال ۸۴ تاکنون فقط دو شرکت نفت جی و نفت پاسارگاد در عرصه تولید قیر صاحب برند شده اند و پس از گذشت ۱۳ سال از اجرای خصوصی سازی، هنوز نتوانسته ایم یک برند سوم در تولید قیر را در ایران و منطقه ایجاد کنیم. البته شاهد فعالیت خیلی از شرکت های تولیدی با نام های مختلف هستیم؛ ولی هیچ یک به عنوان برند منطقه ای یا جهانی پذیرفته نشده اند و دلیل این امر، رقابت های غیر متعارف در بین بخش خصوصی و رها کردن این صنعت به حال خود است، بطوری که هیچگاه به این کالای استراتژیک و صادراتی به صورت کلان نگریسته نشده است.
تاثیر تحریم ها در صادرات قیر به مقاصد هدف
مدیر عامل شرکت بازرگانی پترورامان آسیا اشاره کرد: اگر به یاد داشته باشید امریکا در زمان تحریم های قبل از برجام تمام کانال های ارتباطی صادرکنندگان را مسدود کرد اما حرفه ای بودن بخش خصوصی و تجارب ارزشمند آن ها و همچنین ارتباط آنها با شرکت های مختلف در دنیا سبب شد تا راه خود را پیدا کنند پس با مشارکت بخش خصوصی می توان گام های خوبی در تحریم زدایی برداشت و زمینه ارزآوری را در کشور فراهم نمود. اگر دولت با بخش خصوصی در طول تحریم های احتمالی جدید همسو شود، می توانیم به راحتی از این شرایط عبور کنیم. چون بخش خصوصی گستره و بازوهایی زیادی در دنیا دارد و این امر می تواند در بی اثر کردن تحریم ها موثر واقع شود.
پیشنهاد جهت رونق صادارت قیر از کانال بورس کالا
ابراهیمی اصل تاکید کرد:باید قوانینی تنظیم شود که به موجب آن هر روز به سمت شفافیت و رانت زدایی حرکت کنیم. راه رسیدن به نقطه ایده آل همفکری و همصدایی مجلس، دولت و بخش خصوصی است. در طول سالیان اخیر به واسطه ورود بخش خصوصی به برخی حوزه ها باعث حذف بخش عمده ای از رانت ها در کشور بوده ایم و این امر هرچند لازم بوده ولی قطعا کافی نبوده است. البته بایستی صادقانه اعتراف کرد که بخش خصوصی نیز در درون خود چالش هایی دارد؛یکی از دلایل عدم نمره قبولی در زمینه صادرات به علت عدم اتحاد واقعی و عملی در اتحادیه های صنفی است و درست است که در بخش خصوصی اتحادیه های صنفی مختلف وجود دارند اما در واقع این اتحادیه قادر نیست حتی در نرخ صادرات یک کالا و یا فرآورده به اتحاد برسد! و هر شرکت سعی در کاهش نرخ خود جهت حضور در بازار دارد. متاسفانه بعضا دیدگاه در بخش خصوصی دیدگاه حذفی و رقابتی است نه نفع جمعی! و تا زمانیکه تفکر نفعی و جمعی حاصل نشود بخش خصوصی همچنان به جایگاه مطلوب نخواهد رسید و این امر نقطه ضعف بخش خصوصی است که از درون با خود در حال رقابت ناسالم شده است.
وی در انتها گفت:باز یکی از آسیب های جدی فعلی که مغایر با روند بورس کشور است این هست که شرکت ها برای ماندگاری در بازار یا در تولید و به جهت افزایش آمار صادراتی خود، از قیرهای غیر مرغوب و به صورت ناخالص استفاده و با قیمت پایین در بازار عرضه می کنند، بطوری که با این اقدام با شرکت های داخلی که شفاف و با رعایت استانداردها و با قیمت تمام شده ی بالا، در بازارهای جهانی حضور دارند، رقابت می کنند. این امر ضرر های جبران ناپذیری را به همراه داشته و از جمله ی آن کاهش نرخ اشتغال زایی در کشور است و لذا ارائه رتبه به شرکت های صادراتی و یا انتخاب شرکت های نمونه طبق استاندارد های بین المللی و معرفی آنان به صورت رسمی در وزارتخانه های مربوطه و کنترل کیفی مستمر و امکان حضور صرف چنین شرکت هایی در بورس می تواند زمینه اعتماد خریداران خارجی را جلب نماید و همچنین موجب رونق صادرات و اشتغال زایی در کشور شود و نهایتا موجب رونق بورس کالا را فراهم نماید.