گشایش‌های دیپلماتیک یا تهدید دامپینگ؟
آینده فولاد ایران در دو راهی مذاکرات و تعرفه‌ها
نتایج مثبت مذاکرات هسته‌ای می‌تواند باعث گشایش‌های اقتصادی و بهبود روابط بین‌المللی صنعت فولاد شود، در حالی که تعرفه‌های تجاری علیه فولاد چین ممکن است منجر به سرریز صادرات چین به بازارهای داخلی شود و تولیدکنندگان داخلی را با خطر دامپینگ مواجه کند
به گزارش بورس امروز؛ هرگونه نتایج مثبت احتمالی مذاکرات بر صنعت فولاد در حالی مثبت ارزیابی می شود که تشدید تعرفه‌های تجاری بر فولاد چین، برای صنعت فولاد کشور از تاثیر منفی برخوردار است.
با توجه به اخبار امیدبخش مذاکرات هسته ای، مثبت بودن روند و نتیجه مذاکرات منجر به گشایش در روابط بین‌المللی صنعت کشور خصوصاً صنعت فولاد می شود که می توان به امکان افزایش تعاملات با شرکت‌های صاحب تکنولوژی و تقویت مبادی تامین مالی اشاره کرد. ارتقا تکنولوژی و ورود سرمایه‌گذاران جدید به بخشهای بکر صنعت فولاد به منظور تولید فولادهای ویژه، در ارتقای کمیت و کیفیت تولید کشور نقش موثری خواهد داشت.
نتایج مثبت احتمالی این مذاکرات همچنین می‌تواند شرایط را برای ارتباطات بهتر بازرگانی بین صنعت فولاد کشور و بازارهای بین‌المللی مهیا کند. افزایش صادرات و کاهش هزینه‌های مالی و تجاری از فشار بر صنعت فولاد می کاهد.
در این میان با توجه به نقش چین در تولید و تامین ۵۰ درصدی فولاد جهان، رشد اقتصادی چین در سال‌های اخیر، این کشور را از مازاد تولید فولاد برخوردار و این کشور را ناگزیر به صادرات بخشی از محصولات خود ساخته است، اختلافات بین‌المللی و جنگ تعرفه‌ها در این میان باعث محدود شدن بازارهای هدف تولیدکنندگان چینی می‌شود.
اجرانی شدن این تعرفه‌ها باعث سرریز شدن صادرات این کشورها به بازارهایی خارج به عنوان یکی از مصرف‌کنندگان عمده محصولات فولادی، تهدیدی برای بازارهای محلی محسوب می شود.
در این راستا عدم حمایت دولت از صنعت فولاد کشور با عدم توجه به فرصت های زمانی و اعمال تعرفه‌های لازم از صنعت فولاد کشور منجر به بروز این نگرانی می شود که علاوه بر کاهش قیمت‌های جهانی، دامپینگ شرکت‌های چینی بر بازارهایی مانند ایران، تولیدکنندگان داخلی را متاثر سازد.
و اما متاسفانه طی سال‌های گذشته روند تحویل انرژی به صنایع خصوصاً به صنعت فولاد کاهشی بوده است. حتی سال قبل مقدار تحویل انرژی‌های برق و گاز نسبت به سال‌های قبل از آن هم کاهش بیشتری داشت. اگرچه سرمایه‌گذاری‌هایی در زیرساخت‌های مرتبط با انرژی طی سال های گذشته صورت گرفته است اما اعمال افزایش سالانه محدودیت‌های انرژی بر صنعت فولاد، نگرانی هایی را در این صنعت عارض کرده است. به طور مثال محدودیت‌های حوزه انرژی برق درسال جاری بر خلاف سال‌های قبل که از اواسط خرداد شروع می‌شد، از اواسط فروردین ماه آغاز شده است که این امر سیگنال خوبی برای تامین انرژی به خصوص انرژی برق در شش ماه آینده نیست، مگرآنکه سرمایه‌گذاری‌های بیشتری در زمینه انرژی با گشایش‌های بین‌المللی ایجاد شود. این امر نیز نیازمند زمان برای ایجاد زیرساخت‌های مناسب خواهد بود و در کوتاه مدت امکان جبران نا‌ترازی وجود ندارد.
در این میان از سال های گذشته با توجه به شرایط انرژی و وجود محدودیت‌های سرمایه‌گذاری‌ها در تامین زیرساخت های انرژی در سطح کشور، فولادمبارکه مبادرت به سرمایه‌گذاری در زمینه تامین آب، برق و گاز کرد که قسمت عمده‌ای از این اقدامات به نتیجه رسیده است. انتقال آب از دریای آزاد به فلات مرکزی در حال پیگیری است و امیدواریم ظرف چند ماه آینده اولین فاز پروژه وارد مدار شود. با این اقدام دغدغه تامین آب پایدار صنایع فلات مرکزی ایران، خصوصاً صنایعی مانند فولاد که در اصفهان قرار دارند، مرتفع خواهد شد. در زمینه تامین برق، سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته در احداث نیروگاه‌های سیکل ترکیبی و تجدیدپذیر از سال‌های قبل تا حدود زیادی به نتیجه رسیده است که بخشی از برق مورد نیاز شرکت فولاد مبارکه اصفهان را تامین می‌کند. با تکمیل این سرمایه‌گذاری‌ها طی سال جاری و سال آینده قسمت عمده ای از انرژی برق مورد نیاز شرکت تامین خواهد شد و خوشبختانه ما دغدغه زیادی از محل تامین انرژی برق نخواهیم داشت.
نویسنده: عباس اکبری محمدی معاون سرمایه‌گذاری شرکت فولاد مبارکه اصفهان
