دو چالش جدی پیش‌روی روابط عمومی ها

به گزارش بورس امروز؛ مناسبت های درج شده در تقویم رسمی کشور، فرصت های مغتنمی را ایجاد می کنند تا افکار عمومی نسبت به یک موضوع به صورت ویژه بیاندیشد و فرصت ها و چالش های پیش روی آن موضوع را بررسی نماید.

هفته ارتباطات و روابط عمومی که از ۲۷ اردیبهشت آغاز و تا دوم خرداد هرسال ادامه دارد فرصت مناسبی است که فعالان حوزۀ روابط عمومی به فرصت ها و چالش های پیش روی خود بیاندیشند.

اگر به جملات مدیران شرکت ها و سازمان ها بنگرید، با عباراتی مواجه می شوید که همگی از اهمیت روابط عمومی و جایگاه آن سخن می گویند و از طرفی اگر پای درد دل کارشناسان و مدیران روابط عمومی ها بنشینید تقریبا اکثریت آنان گلایه هایی از بی توجهی مدیران دستگاه ها به روابط عمومی و عدم شناخت مدیران از نقش و جایگاه روابط عمومی دارند. راستی حلقۀ گم شدۀ رابطه بین مدیران سازمان ها و کارشناسان روابط عمومی چیست؟

آنچه به ظاهر دیده می شود بخش اعظمی از مدیران به خصوص مدیران بخش دولتی، روابط عمومی ها را صرفا به عنوان واحد اطلاع رسانی و تولید اخبار می نگرند و این نگاه تک بعدی به عنوان چالشی جدی در حوزۀ روابط عمومی مطرح است و از طرفی حرکتی زیر پوستی در حال گسترش است که قدم به قدم بخش های مختلف و واحد های تخصصی را از بدنه روابط عمومی ها منفک می کند و روابط عمومی را به سمت و سوی تک کارکردی شدن سوق می دهد. گواه این ادعا را می توان در تغییرات محسوس چارت سازمانی برخی از وزارت خانه ها و شرکت های بزرگ دولتی دید و البته همه می دانند که بعد از مدتی این موضوع به شرکت های بخش خصوص تسری می یابد.

چابک سازی دولت بهانه ای شده تا پست های تخصصی روابط عمومی ها را حذف کنند و شاهد تقلیل جایگاه روابط عمومی های ادارات از «کارشناس مسئول» به «کارشناس» باشیم و همین کاهش سطح، موجب کاهش تعداد نیرو می شود و طبیعی است مدیران در اهم و مهم کردنِ توقعات خود از روابط عمومی ها به موضوع اطلاع رسانی و تولید خبر به عنوان یک اولویت نگاه کنند و بعضا اگر مدیری هم با دیگر وظایف روابط عمومی ها آشنا باشد و حتی به آن وظایفِ روابط عمومی هم اعتقاد داشته باشد، به جهت محدود شدن نیروهای روابط عمومی ها، توقع خود را در حد پوششِ اخبار سازمان پایین می آورد.

از طرفی حتی شرکت ها  و سازمان هایی که جایگاه تشکیلاتی روابط عمومی را ارتقا داده اند و آن را در حد یک مرکز مستقل دیده اند با حذف بخش های تخصصی روابط عمومی ها (تبلیغات، نظر سنجی، افکار سنجی، تکریم ارباب رجوع، تشریفات و…) این مراکز را در حد یک مرکز اطلاع رسانی صرف، پایین آورده اند به نحوی که تنها میراث باقیمانده از روابط عمومی در این مراکز را می توان تولید خبر و پوشش خبری دانست! و از بخش های دیگر روابط عمومی اثری نیست.

نویسنده این سطور به اینکه اطلاع رسانی یکی از بخش های مهم روابط عمومی است واقف است ولی چالش آنجایی خود را نمایان می کند که روابط عمومی را صرفا یک مرکز اطلاع رسانی ببینیم و تنها وظیفۀ روابط عمومی را اطلاع رسانی بدانیم و از بخش های مهم دیگر غافل باشیم.

اگر نگاه تک بعدی به روابط عمومی و جایگاه و نقش آن داشته باشیم و اگر بین بخش های یک روابط عمومی تفکیک قائل باشیم در عمل چالش بزرگی را برای روابط عمومی ایجاد کرده ایم، به طور مثال اگر افکار سنجی در یک روابط عمومی حذف شود یا بخش ارتباطات مردمی درون روابط عمومی دیده نشود در واقع مدیران آن سازمان در یک اطاق تاریک تصمیم گیری می کنند و بدون شناخت افکار عمومی سخن می گویند و روز به روز شکاف بین مدیران آن سازمان و مخاطبان افزایش می یابد و به عبارتی اطلاع رسانی صحیح و سریع و صریح بدون وجود واحد افکار سنجی امکان پذیر نیست.

و اما چه باید کرد؟

باید صاحب نظران و فعالان عرصه روابط عمومی ها به صورت جدی واکنش منطقی خود را نسبت به حذف پست های روابط عمومی، در چارت تشکیلاتی سازمان ها نشان دهند، چرا که متخصصان روابط عمومی ها به علت نداشتن جایگاه مناسب در چارت تشکیلاتی سازمان ها، انگیزه های لازم برای فعالیت در این پست را از دست می دهند و افراد مستعد، علاقه ای برای ادامه تحصیل در رشته های دانشگاهی مرتبط با روابط عمومی نشان نمی دهند و در چند سال آینده شاهد کاهش حضور متخصصان در واحد روابط عمومی خواهیم بود و بر همۀ فعالان عرصه روابط عمومی، فرض است تا در حد توان، دو چالش مهمِ «حذف پست های سازمانی روابط عمومی ها» و همچنین «کاهش حیطۀ فعالیت روابط عمومی ها» را به طور مستمر پیگیری کنند و با استفاده از تمام ابزارهای، موجود نسبت به احیا و تثبیت جایگاه روابط عمومی ها اقدام کنند.