جدول خاموشی چراغ راه آینده صنعت برق نیست

به گزارش بورس امروز، سهم یک درصدی ارزش افزوده صنعت برق در تولید ناخالص داخلی کشور اگرچه سهم قابل توجهی نیست اما از منظر تاثیرگذاری غیر قابل انکار بر تمامی  نهاده‌های خرد و کلان تولید و اقتصاد کشور و به ویژه شئونات زندگی مردم، دارای اهمیت بسیار است.

اهمیت این شاخص به عنوان یکی از مهمترین شاخص‌های توسعه امروزه بر کسی پوشیده نیست و ضرورت دارد مسئولان و متولیان این صنعت در آستانه فصل گرم، تجربیات گذشته را به  بهترین نحو برای در امان نگاه داشتن تولید و صنعت از ترکش‌های جانکاه قطعی برق حفظ کنند. آنچه که از روزهای آینده اذهان عمومی مصرف‌کننده  خانگی و بنگاه‌های اقتصادی را به خود مشعول خواهد کرد، میهمان ناخوانده‌ای به نام «جدول خاموشی» است که تابستان ۱۴۰۰  با نگرانی‌های متنوع  اقتصادی و اجتماعی  را تداعی می‌کند. این اتفاق  البته در فصل سرد نیز به دلیل کاهش فشار گاز نیروگاه‌ها، تبعات فراوان خود را بر جای خواهد گذاشت که لزوم  سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های صنعت گاز را یاداوری می‌کند.

افزایش طرفیت تولید حداکثر ۸۶ هزار مگاواتی برق در کشور با سرمایه‌گذاری‌های انجام شده هنوز به  ایجاد توان پایدار در این صنعت نرسیده و بر اساس آخرین ارزیابی‌ها نیاز مصرف برق در کشور به مرز ۷۰ هزار مگاواتی رسیده است. در حالی که چاره ناترازی تقریبا ۱۱ هزار مگاواتی  مصرف و تولید را باید در توسعه زیر‌ساخت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های پیوسته جستجو کرد.

سابقه تقریبا ۱۰۰ ساله تولید برق  برای مصرق عمومی در کشور نشان می‌دهد که این صنعت با وجود حضور بنگاه‌های اقتصادی فراوان و شرکت‌های کوچک و متوسط و ارزش افزوده تقریبا ۱۳ هزار میلیارد تومانی، هنوز وابسته سیاست‌های تو در توی حاکمیتی و دولتی است  و برای رهایی از کمند این سیاست‌ها باید بخش خصوصی بیش از پیش در این حوزه  تقویت شود. قیمت دستوری  وتعیین شرایط سخت در تولید و توزیع بی شک از مهمترین موانع چالش‌برانگیز  این صنعت است که تورم انباشته، کاهش سطح درآمد و قدرت خرید خدمات عمومی خانوار و انتطارات تورمی موجود را نباید در اتخاذ ناگزیر این دست از سیاست‌ها فراموش کرد. تا جایی که وظیقه تامین برق عموم مردم به ویژه مصرف‌کنندگان خانگی بر اساس انتطارات شفاهی  چند دهه اخیر، همچنان بر گرده دولت سنگینی می‌کند.

هنوز ۹۵ درصد تولید برق در کشور توسط نیروگاه‌های حرارتی صورت می‌گیرد و خشکسالی و افت تولید برق آبی را نیز نباید برای سال‌های پیش رو از یاد برد. برق هسته‌ای تقریبا سهم ۱.۵ درصدی دارد و آنچه که با وجود تاکیدات و پتانسیل‌های موجود در کشور، همچنان از سرعت اندکی برخوردار است. نعمت آفتاب  بی پایان مناطق مرکزی و باد در سه استان کشور، باید با یک نگاه راهبردی مورد توجه قرار گیرد.

صنعت برق یک زیرساخت مهم و سرانه مصرف آن  نشانه توسعه یافتگی است و کشور ما در جایی که به دنبال رشد ۸ درصدی  در اقتصاد است باید بیش از شعارهای گذشته  به فکر توسعه د راین حوزه باشد. صادرات بخشی از برق تولیدی در کشور اگرچه  به منطور ارزآوری در شرایط بن بست خام فروشی نفت صورت گرفته که در دریافت دلارهای آن از همسایگان با موانع بانکی نیز مواجه بوده‌ایم اما یاداوری این نکته بسیار مهم است که بر اساس یک مطالعه، بیش از ۸۰ درصد بنگاه‌های اقتصادی کشور فاقد هرگونه زیرساخت لازم  برای جایگزینی تامین انرژی  هستند.

افزایش روزانه هزینه تولید برق از درآمد به عنوان یکی از مهمترین چالش‌های این صنعت همچنان لاینحل است و  این مشکل در زمانی مدیران این صنعت را به زحمت انداخته است که تجربه واحدهای اقتصادی از قطعی برق  به صورت خسارت و آسیب‌دیدگی  دست‌گاه‌های تولید و صنعتی کارخانجات، هدر رفتن مواد اولیه، افت کیفی و بهداشتی محصولات، افت بهره‌وری، بیکاری نیروی انسانی و وقفه در استمرار تولید، نگرانی مشتریان از دریافت به موقع محصولات و سفارشات و هزینه‌های سربار اداری و سازمانی نشان داده است. قطعی برق واحدهای تولیدی علاوه بر این مشکلات به دلیل افت میزان تولید و صادرات در شرکت‌های بزرگ صنعتی به ویژه در حوزه فولاد،پتروشیمی، معدنی و فلزی و غذایی موجب کاهش درآمدهای ارزی و گران شدن آن نیز شده است.تبعات جنگ در اوکراین و افزایش قیمت حامل‌های انرژی به ویژه گاز، باردیگر اروپا را به فکر تجهیز و ساخت نیروگاه‌های اتمی انداخته است. حقی که در کشورما سال‌ها برای افزایش سهم کیک برق هسته‌ای به محاق رفته  و از برنامه‌های توسعه صنعتی کشور فاصله قابل توجهی دارد.