اراده فولادین در مقابل سرعت گیر تحریم
حمیدرضا عظیمیان مدیرعامل فولاد مبارکه در گفتگو با خبرنگار بورس امروز عنوان کرد: در سالهای اخیر درخشش تولید فولاد در ایران و جایگاه بین المللی کشورمان در این زمینه سبب شد تا این صنعت به عنوان یکی هدف های وزارت خزانه داری امریکا برای تحریم علیه ایران انتخاب شود. وی افزود:ایجاد سرعت گیر تحریم، نیز […]
حمیدرضا عظیمیان مدیرعامل فولاد مبارکه در گفتگو با خبرنگار بورس امروز عنوان کرد: در سالهای اخیر درخشش تولید فولاد در ایران و جایگاه بین المللی کشورمان در این زمینه سبب شد تا این صنعت به عنوان یکی هدف های وزارت خزانه داری امریکا برای تحریم علیه ایران انتخاب شود.
وی افزود:ایجاد سرعت گیر تحریم، نیز نتوانست بر اراده فولادین دست اندرکاران این صنعت اثر بگذارد. به دنبال وضع تحریم های امریکا علیه ایران صنعت گران این عرصه بی کار نمانده و با استفاده از ظرفیت ها جهانی و قوانین موجود تلاش کردند تا راهکارهای موثری را در این زمینه فراهم کنند .
مدیرعامل فولاد مبارکه خاطرنشان کرد: اگرچه تعدادی از شرکت های معاملاتی اروپایی و کانادایی از خرید فولاد ایران عقبنشینی کردند، اما کماکان کشورهای جنوب اروپا در حال خرید فولاد از کشورمان هستند. همچنین بخش اعظمی از فولاد ایران پس از کاهش خرید از سوی اروپایی ها به سوی مقاصدی در جنوب شرق آسیا از جمله تایلند، اندونزی و فیلیپین سرازیر شده است.
عظیمیان اضافه کرد: تلاش فعالان این عرصه زمانی نتیجه بخش است که بتوان حداکثر استفاده از ظرفیت های داخلی را در این عرصه داشت و در رقابت های بین المللی همچنان پیشتاز بود . یکی از راه های رسیدن به شرایط رشد متوازن، صنعت فولاد است که الزامی برای کشور در این زمینه به شمار می رود . ضرورت تناسب در این صنعت به مانند خلق موجودی است که ظاهر متناسب آن نگاه ها را به خود جلب می کند تمام بخشهای آن با یکدیگر در یک رشد متوازنی قرار داشته و تقویت کننده و پوشش دهنده یکدیگر هستند.
وی در ادامه گفت: باید در نظر داشت زمانی که به شرکت های معدنی اجازه تولید فولاد داده می شود اقدامی کاملاً نامتوازن صورت گرفته که شکل این صنعت را به موجودی با سری بزرگ و اجزای کوچک تغییر شکل می دهد. در این میان بخشنامه اخیر وزارت صمت در زمینه استفاده از ارز حاصل از صادرات برای تامین کالاهای مورد نیاز این صنعت امتیاز مثبتی برای تولید کنندگان فولاد است که شرایط را برای حفظ این تناسب فراهم می کند و مانع از هزینه و ریسک های بالا در واحدهای درگیر نسبت به حالت طبیعی می شود.