سنگ آهنی‌ها شاهد متعادل سازی نرخ‌های داخلی خود با قیمت های جهانی می‌شوند؟
مرتضی علی‌اکبری در خصوص اجرای دستورالعمل فولادی به خبرنگار بورس امروز گفت: دستورالعمل هنوز به مرحله اجرا نرسیده است و نیازمند کمی زمان می‌باشد. البته در این دستورالعمل، تمهیداتی همچون تعیین نرخ پایه فولاد براساس ۸۰ درصد فوب خلیج فارس اندیشیده شده است. وی با اشاره به اینکه امکان افزایش قیمت محصولات فولادی در زمان […]
مرتضی علی‌اکبری در خصوص اجرای دستورالعمل فولادی به خبرنگار بورس امروز گفت: دستورالعمل هنوز به مرحله اجرا نرسیده است و نیازمند کمی زمان می‌باشد. البته در این دستورالعمل، تمهیداتی همچون تعیین نرخ پایه فولاد براساس ۸۰ درصد فوب خلیج فارس اندیشیده شده است.
وی با اشاره به اینکه امکان افزایش قیمت محصولات فولادی در زمان فروش باتوجه به پایه بودن این نرخ وجود دارد، افزود: شرکت‌های فولادی اکثر محصولات فولادی به جز فرآورده‌هایی همچون کنسانتره و گندله را در حوالی نرخ جهانی با یک نوسان معمول عرضه می‌کنند. درحالی که محصولاتی مانند کنسانتره و آهن اسفنجی با نصف قیمت جهانی مورد معامله قرار می‌گیرند.
معاون مالی اقتصادی توسعه معادن فلزات با بیان اینکه نرخ‌های فوق همواره مورد چانه‌زنی و اعتراض شرکت‌های معدنی بوده است، تصریح کرد: در ابتدای هر سال شرکت‌های معدنی بر سر نرخ‌های تعیین شده چانه‌زنی بسیاری می‌کردند. با این حال، دولت به دلیل اینکه قصد داشت تا محصولات فولادی با نرخ مناسبی به دست مصرف‌کننده برسد، فشاری بر شرکت‌های معدنی وارد می‌کرد تا با قیمت مناسبی محصولات خود را به فولادی‌ها عرضه کنند.
علی‌اکبری با اشاره به اینکه دولت کاهش نرخ معدنی‌ها را باعث انگیزه فروش محصولات فولادی در نرخ‌های تعیین شده وزارتخانه می‌دانست، گفت: باتوجه به نزدیکی نرخ‌های جهانی به قیمت فولاد داخلی، درصورتی که شمش به صورت نرخ آزاد عرضه و مورد رقابت قرار گیرد و همچنین مواد معدنی نیز به صورت رقابتی معامله شود، ضرر بسیاری نصیب فولادی‌ها می‌شود.
وی با بیان اینکه شرکت‌های فولادی بدون معدن ضرر بیشتری را متحمل می‌شوند، ادامه داد: شرکت فولاد مبارکه اصفهان که از معدن سنگان برخوردار است جزو شرکت‌هایی محسوب می‌شود که ضرر کمتری با آزادسازی شمش متحمل می‌شوند. وجود معدن در زنجیره تولید فولاد ریسک کمتری را به این شرکت تحمیل می‌کند و تأثیر کمتری بر بهای تمام شده آن می‌گذارد.
معاون مالی اقتصادی توسعه معادن فلزات با اشاره به اینکه دو شرکت گلگهر و چادرملو در حال تکمیل زنجیره تولید خود هستند، افزود: این شرکت‌ها به سمتی حرکت می‌کنند که مواد اولیه خود را شخصاً تأمین کنند. این احتمال وجود دارد که تا ۲ یا ۳ سال آتی، شرکت چادرملو هیچ کنسانتره‌ای برای عرضه در بازار نداشته و تمامی این ماده اولیه را در زنجیره تولید خود مصرف کند.
علی‌اکبری با اشاره به روند گذشته تولید «کچاد» تصریح کرد: این شرکت در گذشته میزان کنسانتره چندانی تولید نمی‌کرد لذا برای فروش به شرکت‌هایی همچون فولاد ارفع میزان کمی داشت. در حال حاضر با اجرای طرح‌های توسعه‌ای ظرفیت تولید خود را به ۴ میلیون تن رسانده است. علاوه بر این، «کچاد» اکنون طرح دیگری برای تولید آهن اسفنجی در دست دارد.
وی ادامه داد: این رخدادها در آینده موجب می‌شود تا شرکت معدنی صنعتی چادرملو تمامی مواد اولیه فولادی خود را در زنجیره داخل شرکت صرف نماید. الیته این شیوه‌نامه موجب اجرای ۲ سال جلوتر این تصمیم چادرملو شد. وضعیت شرکت فولاد گلگهر نیز به همین صورت می‌باشد.
معاون مالی اقتصادی توسعه معادن فلزات در خصوص وضعیت دسترسی گلگهر به معدن توضیح داد: شرکت گلگهر نیز از طرح توسعه‌ای که در زنجیره آهن اسفنجی تا ورق فولادی دارد، نیازمند مصرف تمامی کنسانتره تولیدی گهرزمین و گلگهر می‌باشد. لذا تمامی این موارد حاکی از آن است که شرکت‌های فولادی بدون معدن در آینده با هزینه بیشتری برای تأمین کنسانتره و آهن اسفنجی مورد نیاز خود رو به رو خواهند شد.
علی‌اکبری با اشاره به اینکه رشد قیمت مواد اولیه فولادی بر سودآوری آن‌ها تأثیرگذار خواهد بود، گفت: شرکت‌های تولیدکننده بزرگ فولادی همچون فولاد مبارکه اصفهان و فولاد خوزستان لازم است تا مواد اولیه زنجیره تولید را شخصاً تأمین نمایند. با وجود آنکه فولاد مبارکه معدن مخصوص به خود را دارد اما فولاد خوزستان با تأخیر اقدام نموده است. البته اکنون به دنبال اجرایی نمودن این برنامه است.
وی افزود: شرکت فولاد مبارکه در حال حاضر به دنبال تکمیل کردن معدن خود می‌باشد لذا این دسته از شرکت‌های فولادی دارای معدن تأثیر کمتری از افزایش نرخ مواد اولیه خواهند دید. سوابق گذشته حکایت از ورود دولت به مقاطع سودده تولید دارد به گونه‌ای که با بهره مالکانه، حق بهره برداری و عوارض صادراتی بی‌نصیب نمانده است و قسمتی از این منافع را به خود اختصاص داده است.
معاون مالی اقتصادی توسعه معادن فلزات با بیان اینکه این رخدادها در آینده نیز محتمل است، گفت: اجرای یک باره این شیوه‌نامه شوک بزرگی به بازار، تولیدکنندگان فولادی و مخصوصاً تولیدکنندگان بدون معدن وارد می‌کند. لذا این شیوه‌نامه با تمهیداتی اجرا خواهد شد تا کمترین مشکل را برای این شرکت‌ها ایجاد کند و در نتیجه افزایش بهای تمام شده این محصولات با شیب ملایمی همراه باشد.
علی‌اکبری با بیان اینکه بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده فولاد در جهان فاقد معدن هستند، توضیح داد: شرکت‌های تولیدکننده فولادی در سطح جهان همچون شرکت‌های ترکیه‌ای فاقد معدن هستند و مواد اولیه خود را وارد می‌کنند. البته تکنولوژی تولید فولاد ترکیه مبتنی بر مصرف بیشتر قراضه است درحالی که شرکت‌های داخل ایران عمدتاً از آهن اسفنجی بهره می‌برند.
وی در پایان افزود: شرکت‌های تولیدکننده فولاد داخلی به دلیل اینکه از شیوه احیا بهره می‌برند تنها ۵ الی ۱۰ درصد مواد اولیه خود را از قراضه تأمین می‌کنند. درحالی که ترکیه ۷۰ الی ۸۰ درصد محصول خود را از محل قراضه تولید می‌کند. لذا این مسئله باعث می‌شود تا شرکت‌های داخلی به دنبال تأمین مواد اولیه خود باشند و به اکتشاف بیشتر معادن بپردازند تا بتوانند بهای تمام شده محصولات خود را کنترل کنند.
