با شروع دور دوم تحریم ها اگر دولت در بحث مواد اولیه و  حمل و نقل کشتی‌ها همکاری نکند، تمام شرکت‌های داخلی فعال در این صنعت، منحل خواهند شد.

حاجی بابا،قائم مقام شرکت فروسیلیس ایران در گفت و گوی تفصیلی خود با بورس امروز به تشریح آخرین وضعیت این سهم  در بازار سرمایه پرداخت.

وی در خصوص تاخیر رشد قیمت این سهم در مقابل سهام شرکتهای فولادی، اظهار داشت: مدت‌ها بود که در مقابل رشد سهام شرکت های فولادی، سهام شرکت فروسیلیس ایران افزایشی نداشت؛اما پس از برگزاری مجمع در شهریور ماه، قیمت هر سهم با افزایش حدود ۵۰۰ تومانی به ۱۱۰۰ تومان رسید. این نکته را باید خاطر نشان سازم که ما طرفدار بازی کردن با سهام و اطلاعات آن نیستیم. درحال حاضر نیز ارزش سهام “فروس” بیش از نرخ مورد معامله در بازار است. با توجه به اینکه ما تنها شرکت بورسی صنایع فروآلیاژ هستیم، لذا بهای واقعی خرید و فروش هر سهم فروسیلیس از ارزش ذاتی بیشتری نسبت به قیمت کنونی برخوردار است.

حاجی بابا در خصوص طولانی شدن طرح اضافه کردن یک کوره فروسیلیسیوم به عنوان ماده و فروسیلیکون منیزیم و احداث دو کوره برای تولید فرومنگنز و سیلیکون منگنز به عنوان طرح های توسعه این شرکت،بی‌لطفی مسئولین استان سمنان و اداره محیط زیست سمنان را مورد اشاره قرار داد که با مجوز احداث دو کوره فرومنگنز و سیلیکون منگنز مخالفت شد. بر این اساس تنها یک کوره فروسیلیس در سمنان احداث شد. وی در این میان به انتقال دو کوره فرومنگنز و سیلیکون منگنز به عنوان ماده اولیه فولاد که کاملا وارداتی است، به چابهار اشاره کرد که در این راستا نیز شرکت دیگری تحت عنوان آلیاژسازان چابهار تأسیس شد.  به گونه ای که با طراحی طرح‌های عملیاتی و دریافت تجهیزات آن از شرکت‌های آلمانی، هندی و چینی، این مجموعه در مراحل جذب سرمایه، ثبت شرکت و شروع عملیات احداث قرار دارد.

 

رشد ارز و تمام حاشیه های آن

این مقام مسئول در شرکت “فروس” در خصوص زمان بهره برداری پروژه مزبور، گفت: پالایشگاه چابهار با یک سری مشکلات در خصوص منطقه آزاد روبرو است. به گونه ای که حتی چندین جلسه با آقای جهانگیری در خصوص دریافت تسهیلات ارزی برگزار شد. در این میان شرایط حاکم بر نرخ ارز ، مشخص نبودن میزان رشد نرخ دلار و ابهام در نرخ بازپرداخت این تسهیلات، دریافت تسهیلاتی با نرخ ۱۱ هزارتومانی اصلا مقرون به صرفه نیست.

به گفته وی؛ بر این اساس قرار بر این شد که با همکاری دولت، تسهیلات را ارزی دریافت کرده و به صورت ریالی تسویه کنیم. البته به‌دنبال این هستیم که این همکاری تنها شامل حال این شرکت نباشد و به صورت قانون درآمده و سایر شرکت‌های تولیدی نیز برای توسعه طرح‌های خود از این امکان برخوردار شوند.

بیشتر بخوانید:  ابوتراب فاضل به سمت مدیرعاملی شرکت فولاد بناب منصوب شد

 

تمام ظرفیت های فروس

حاجی بابا در مورد میزان افزایش ظرفیت تولید این مجموعه با اجرای طرح توسعه مزبور عنوان کرد: فرومنگنز و سیلیکون منگنز زیرمجموعه همین شرکت است؛ اما در چابهار به بهره‌برداری می‌رسند. این طرح دارای دو کوره با ظرفیت تولید هرکدام ۵۰ هزار تن در سال است.

وی ادامه داد: در ادامه فعالیت های توسعه ای شرکت، باید به کوره دیگر شرکت فروسیلیس ایران اشاره کرد که با بهره‌برداری از آن، ظرفیت تولید، دو برابر می‌شود. این طرح در مرحله بررسی و مطالعات علمی است که پس از آن جلسه ویژه با سهامداران و تأیید و تصویب، عملیات ساخت آن آغاز خواهد شد. همچنین یک کوره با ظرفیت تولید ۲۵ هزار تن نیز داریم که یک کوره دیگر با همین توان به آن افزوده خواهد شد. برابر برنامه‌ریزی به‌عمل آمده، این طرح از فروردین‌ماه شروع شده و در سال ۱۳۹۹ به بهره برداری می‌رسد.

 

و یک تعهد

قائم مقام شرکت “فروس” در برابر این سوال که با توجه به نوسانات نرخ ارز، در حال حاضر واردات این محصول چگونه انجام می شود، ابراز داشت: در شرایط فعلی اصلا وارداتی انجام نمی‌شود. در واقع بالا بودن نرخ ارز شرایط سختی را به وجود آورده است. لذا با ممنوعیت وارادت، شرکت‌های تولیدکننده فروسیلیس در داخل قادر به تامین نیازهای داخل هستند.

وی به دوره رشد نرخ ارز اشاره کرد که در این شرایط  صادرات شرکت فروسیلیس ایران طی بازه زمانی ۳ تا ۴ ماهه صفر بوده است.

وی تصریح کرد: در نوسانات ارزی اخیر، زمانی تفاوت قیمت بین بازار داخل و خارج به شش هزار تومان هم رسید و تعهدنامه بازگشت ارز هم نبود، این شرکت می‌توانست دلار بیشتری را وارد کشور کند. اما پوشش نیاز بازار داخل در اولویت آن قرار گرفت. در این بین نیز شرکت‌های فولادی ترجیح می‌دهند از ما خرید کنند.

 

و تمام تولیدکنندگان داخلی فروسیلیس

حاجی بابا در این میان با انتقاد از احداث و شکل گیری شرکت هایی  با ظرفیت های پایین در این صنعت، فعالیت  حدود ۹ شرکت بزرگ تولیدکننده فروسیلیس و آلیاژ در کشور را مورد اشاره قرار داد که زیرمجموعه شرکت‌های خصولتی محسوب می شوند.

وی یاد آور شد: در هیچ جای دنیا وقتی شرکتی با ظرفیت ۲۵ تا ۵۰ هزار تن به تولید مشغول است، مجوز احداث شرکتی با ظرفیت ۱۰ هزار تن صادر نمی‌شود. در و اقع می بایست به ظرفیت بالاتر مجوز تعلق ‌گیرد تا شرایط بازار دچار اختلال نشود.

این مقام مسوول در “فروس” نیاز بازار را  حدود ۱۵۰هزار تن در سال برآورد کرد که  ۲۵ هزار تن ذوب، تولید داریم که ۷۰ درصد آن در اندازه ۱۰ در ۶۰ است که ویژه شرکت‌های فولادی است.اقلام دیگر هم برای مصرف ریخته‌ گری‌ ها و صنایع سیمان، راه‌سازی و جاده‌سازی است. با این همه، هم‌اکنون میزان تولید تولیدکننده‌های داخلی حتی مازاد بر نیاز داخل است.

بیشتر بخوانید:  رشد 289هزار واحدی شاخص بورس از ابتدای امسال

 

بی رمقی صنعت با یک تعرفه

وی در اشاره به تعرفه واردات فروسیلیس اظهارداشت: زمانی تعرفه‌های واردات فروسیلیس ۲۰ درصد بود، بطوری که این میزان تعرفه خیلی به رشد صنایع فروسیلیس داخلی کمک کرد. با تصویب کاهش ۵۰ درصدی تعرفه واردات در زمان دولت دوم آقای احمدی‌نژاد و اقدام شرکت‌های فولادی به واردات، ما با مشکل مواجه شدیم. چرا که بهای واردات از چین با قیمت تمام شده در داخل، برابر بود. واردات از چین می‌توانست تمام صنایع داخلی را نابود کند.

حاجی بابا به مراجعه به کمیسیون ماده یک وزارت صنایع اشاره کرد که با ارایه مدارک، درخواست افزایش تعرفه مطرح و به موجب آن تعهد شد که تمامی نیاز داخل را تأمین کنیم. بر این اساس ابتدا تعرفه به ۱۲ درصد و سپس به ۱۵ درصد رسید.

وی اضافه کرد: البته هم‌اکنون و با وضعیت ارزی فعلی، تعرفه از همان ۲۰ درصد قبلی هم بیشتر است و برای صنعت فولاد، این واردات صرفه اقتصادی ندارد و ما آنها را تأمین می‌کنیم. باتوجه به بالابودن کیفیت محصولات ما از چین و شناخته شده بودن این تولید ایرانی در جهان (در آزمایشگاه‌های آلمان از محصولات فروسیلیس ایران به عنوان جنس مرجع استفاده می‌شود)، باید سازو کاری به وجود آید که بتوان با تولید چین و روسیه از نظر قیمت رقابت کرد. در حال حاضر  ۱۵ مورد اعم از بیمه و برق و سایر مشکلات در این صنعت وجود دارد که در صورت تأمین این موارد، ظرف ۵ سال، صادرات غیر نفتی کشور از صادرات نفتی پیشی خواهد گرفت. متأسفانه در بخش صادرات حمایت لازم صورت نمی‌گیرد.

 

قد بلند ذوب آهن در برابر صنعت

قائم مقام شرکت “فروس” در بیان کارکرد سامانه نیما برای بخش خصوصی ابراز داشت: مشکل ما این است که با ابلاغ تعهدنامه ارزی، بخش خصوصی قادر به کار کردن با سامانه نیما نیست. به گونه ای که این مجموعه تنها برای رفع نیاز واردات خود، به صادرات می‌پردازد. به موجب تعهدات این مجموعه، باید ارز خود را  ظرف ۳ ماه یا ۶ ماه به دولت بدهیم تا ترخیص محصولات ما از گمرک صورت گیرد.

وی تصریح کرد: در حال حاضر مشکل اصلی ما تامین ارز است. مواد اولیه کربنی باید از چین وارد شود. حتی به رغم تامین ریال نتوانسته‌ایم یوآن برای فروشنده خود حواله کنیم. ما کشور چین نیستیم که اکثر مواد اولیه را خودشان تولید می‌کنند. حتی شرکت فروسیلیس ایران هم که همواره افتخار کمترین وابستگی را دارد، باز هم ناچار به واردات بخشی از مواد اولیه خود است. در این میان شرکت ذوب آهن اصفهان علام بر افزایش قیمت کک متالوژی سقفی را به صورت هفتگی برای ارایه این محصول تعیین کرده است.

بیشتر بخوانید:  معاملات بورس کالا در هفته ی منتهی به ۹ مرداد ۹۸

حاجی بابا در بیان نیاز روزانه این مجموعه به کک متالوژی برای تولید، گفت: نیاز ما برای تولید به این ماده  روزانه ۳۰ تُن است. در صورت افزایش قیمت فروش، تمام شرکت‌های فولادی مقابل ما قد علم می‌کنند. بزرگ‌ترین خریدار ذوب آهن در این سایز ما هستیم. اما آنها تنها هرماه حدود ۳۰۰ تن برای ما تامین می‌کنند در حالی که نیاز ماهانه ما حدود ۹۰۰ تن است.

 

هشدار از یک تهدید خارجی

وی خاطرنشان ساخت: با شروع دور دوم تحریم ها اگر دولت در بحث مواد اولیه و حمل و نقل کشتی‌ها همکاری نکند، تمام شرکت‌های داخلی فعال در این صنعت، منحل خواهند شد. ما با بحران مواد اولیه مواجه ایم. بخشی از مواد اولیه ضروری ما پیش از این توسط کشتیرانی هند ظرف یک هفته به دست ما می‌رسید. اما امروز به‌دلیل تحریم،هیچ شرکت کشتیرانی حاضر به حمل این محصول  از هند برای ما نیست. این حمل تنها از سوی کشتیرانی جمهوری اسلامی صورت می گیرد که کشتی های این شرکت نخست به جبل‌علی رفته و بعد از آن وارد ایران می‌شوند.

این مقام مسوول در فروسیلیس ایران ادامه داد: در واقع محموله پس از ۴۵ روز به ایران می‌رسد. این درحالی است که مشکلات ترخیص و گمرک در این بین در نظر گرفته نشده است. این وضعیت، تمام تولیدکننده‌ها را با مشکل مواجه کرده است.

 

صرفه های اقتصادی برای تکمیل زنجیره تولید

وی در بیان برنامه های این شرکت برای تکمیل زنجیره تولید خود، گفت: در کارخانه سمنان کوره ای برای تأمین کردن ذغال چاه داریم تا نیازی به ذغال چوب نداشته باشیم. اما تأمین مواد اولیه کار با تحریم‌های سال ۱۳۸۴ مقارن شد و موفق به تامین مواد اولیه نشدیم. بعد از آن هم صرفه اقتصادی نداشت و از چرخه تولید بازماندیم. چون ذغال سنگ آن از نوعی خاص بود که در ایران وجود ندارد و باید از کلمبیا و بزریل وارد شود. البته همچنان به دنبال تکمیل زنجیره تولید هستیم. به عنوان مثال یک شرکت برای تامین ذغال سنگ و فرآوری آن در دست تأسیس داریم. درحال حاضر وضعیت به جایی رسیده که علاوه بر حمایت، نیاز به ثبات ارزی در جامعه داریم.