صنعتی قدیمی اما از یادرفته

مهدی بستانچی مدیرعامل شرکت دمنده عنوان کرد: شرکت‌های تهویه مطبوع از لحاظ بازار کشور جزء گروه صنعت تأسیسات و از لحاظ تقسیم‌ بندی‌های وزارت صنعت معدن و تجارت جزء گروه صنایع فلزی تقسیم می‌گردد. اما به طور کلی در دنیا صنعت HVAC از لحاظ ساختاری و به یک سرگروه بسیاری از صنایع به حساب می آید.

وی افزود: سابقه این صنعت در کشور ما به صورت سنتی به هزاران سال پیش باز می‌گردد. اجداد سیم‌هایی را برای برودت ابداع کرده بودند که هم اکنون نیز در مناطقی از ایران وجود دارد. اما سابقه این صنعت به صورت صنعتی در کشور بیش از ۷۰ سال قدمت دارد و صنعت تهویه مطبوع به لحاظ ساختاری جزء قدیمی‌ترین صنایع توسعه‌یافته در داخل کشور به حساب می‌آید. صنعتی که هم اکنون زیرمجموعه صنعت تاسیسات محسوب می شود. عمدتاً به لحاظ نوع مالکیت شرکت‌های این صنعت، معمولاً تأمین مالی شرکت‌ها از طریق روش‌های سنتی تر خصوصاً اعتبارات بانک انجام می‌گردد. به رغم سابقه این صنعت، متأسفانه در طول سالیان گذشته همواره این صنعت مهم کشور مورد توجه قرار نگرفته است و این کم توجهی باعث شده که صنعت تهویه مطبوع نتواند به جایگاه شایسته‌ای که دارد، دست یابد. به گونه ای که این کم توجهی‌ها در کشور باعث شده که در سال‌های اخیر محصولات وارداتی به سرعت جای خود را به تولیدات باکیفیت شرکت‌های داخلی بدهد و صنعت تهویه مطبوع کشور که به لحاظ دانشی جزء پیشروترین صنایع کشور بوده در وضعیت سختی گرفتار باشد.

مدیرعامل شرکت دمنده اظهار داشت: این درحالیست که از لحاظ ساختاری تمامی بناهایی که در کشور ایجاد می‌شود ارتباط مستقیم با این صنعت دارد. همچنین صنایع مهمی از جمله نفت و گاز و پتروشیمی ارتباط تنگاتنگی با این صنعت دارند. سطح دانش کشور در این صنعت در جایگاه مطلوبی قرار دارد با توجه به قدمت و رشد شرکت‌های این صنعت همواره می‌توان این امید را داشت که شرکت‌ها در کوتاه‌ترین زمان بتواند تولید خود را با آخرین تکنولوژی‌ های روز تولید و عرضه کند. در واقع از نظر تکنولوژی و دانش در صنعت تهویه و فن، ایران را تقریبا می توان سرآمد منطقه و خاورمیانه دانست. می‌توان گفت که ما از نظر تکنولوژی در این صنعت حتی از ترکیه هم چیزی کم نداریم. حتی در بعضی از زمینه‌ها، دانش ایران از ترکیه پیشرفته‌تراست و در سطح بین‌المللی حرفی برای گفتن دارد.

بستانچی اشاره کرد: در دوره ای که با تحریم سنگینی روبه رو شدیم با تدابیر خاصی شرایط را برای ادامه فعالیت مهیا کردیم.از نظر من صنعت حساس و کلیدی صنعتی است که در دوران تحریم، رکود و شرایط نامساعد اقتصادی، صادرات خوبی داشته باشد. اولویت ما در صادرات، تمام کشورهای عربی و دیگر کشورهای همسایه بود که خوب عمل کردیم. این یعنی حضور موفق صنعت تهویه مطبوع و فن ایرانی در بازار رقابتی کشورهای رقیب از جمله چین که از بررسی آمار صادرات وگردش مالی بالا، ما به این عملکرد موفق پی می بریم. امیدواریم شرایط اقتصادی کشور به گونه ای پیش رود که صنعت تولید و صادرات تهویه و فن جایگاه واقعی خود را یابد و شاهد تاثیر گذاری بیشتری از تولیدکننده داخلی در این صنعت باشیم.

وی در انتها افزود: برای بقای صنعت تهویه مطبوع و فن باید کمی بار مشکلات از روی دوش تولیدکننده داخلی برداشته شود. اما مشکل از کجا شروع می‌شود! مشکل از جایی شروع می شود که همزمان با عدم حمایت از تولیدکننده داخلی تهویه مطبوع، واردکنندگان بعضی از کالاهای وارداتی را با قیمتی کمتر از قیمت تمام شده کارخانه عرضه می کنند. مسئله دامپینگ یا عرضه کالای خارجی با قیمتی پایین تراز تولید در کشورما بسیار پیچیده است. اثبات این موضوع بسیارسخت است. در مورد موضوع دامپینگ همیشه بحث بوده است اما کسی به صورت جدی این مشکل را بررسی نکرده است. با وجود دامپینگ دیگر رمقی برای تولید کننده داخلی باقی نمی ماند. و اما به جز یکی از شرکت‌های مهم این صنعت که عضو بازار سرمایه می‌باشد سایر شرکت‌ها به دلیل ساختار مربوطه هنوز تأمین مالی را از این طریق انجام نداده‌اند.