عرضه فولاد مانند عرضه‌های خودروسازان شده است

به گزارش روند بورس امروز، سعید ایلخانی زاده قائم مقام شرکت پتروسازه ساحل مطرح کرد:

شرایط در حوزه صنعت فولاد بسیار غیر منطقی پیش‌ می‌رود. جلوی صادرات در این بخش گرفته شده یا اگر صادراتی هم انجام می‌شود بسیار محدود است. موجودی آهن‌آلات در بازار به خصوص در مورد ورق‌های روغنی و ورق سیاه بسیار کم شده است. البته در خصوص ورق عرضه وجود دارد اما کالایی نیست. یعنی مانند وضعیت در این رابطه مانند عرضه خودروسازان است. خودرو به فروش می‌رسد اما به دست کسی نمی‌رسد. به همین دلیل قیمت‌ها به شدت در بازار افزایش پیدا کرده است. با اینکه چون در فصل کم مصرفی هستیم قیمت‌ها باید کاهش پیدا کند. بسیاری برای سال آینده خرید می‌کنند هرچند مشخص نیست این خریدها کجا می‌رود. یعنی جنس در بازار کم شده است. این مساله یا ناشی از احتکار محصولات است یا اصولا عرضه‌ای انجام نمی‌شود.

در مجموع قیمت‌ها به شدت رو به بالا است و پیش‌بینی‌ها حکایت از افزایش قیمت‌ها در سال آینده دارد. با این شرایطی که شاهد هستیم قیمت‌ها قطعا صعودی خواهد بود. بسیاری از کارخانه‌ها مواد اولیه ندارند و کارخانه‌های بزرگ‌تر از ارائه مواد اولیه به آن‌ها امتناع می‌کنند. وقتی کارخانه‌ای به عنوان مثال ورق سیاه در اختیار ندارد مجبور می‌شود که از بازار به صورت کارمزدی ورق تهیه کند.

گذشته از تحریم‌هایی که در ماه‌های اخیر به وجود آمده ما در کشور دچار خود تحریمی هستیم. ما خودمان، خودمان را تحریم‌ کرده‌ایم. اگر تحریم خارجی هستیم پس نباید باری از کشور خارج شود. حال باید پاسخگو باشند که اگر این بارها از کشور خارج نمی‌شود و در داخل می‌ماند، کجا می‌رود؟ چرا دچار کمبود مواد هستیم؟ این یک خود تحریمی است که یا بارها در انبارها احتکار شده یا در کارخانه‌های بزرگ‌تر دپو شده و عرضه نمی‌شود.

سال گذشته هم چنین اتفاقی رخ داد و بحث یکپارچه‌سازی انبارها در دستور کار قرار گرفت. اینکه ورق‌های عرضه شده به کجا می‌رود. ما وقتی ورقی خریداری می‌شود می‌دانیم که این ورق از کجا آمده و به کدام انبار می‌رود. همه این موارد در سامانه حامع انبارها وجود دارد اما اینکه چرا این قضیه پیگیری نمی‌شود جای سوال دارد. بالاخره توزیع و تنظیم بازار باید به درستی رخ بدهد.

قیمت‌گذاری در بورس کالا بر اساس یک مکانیزم انجام می‌شود. اما چون بازه نوسان قیمت باز است، دیگر فرقی نمی‌کند شرکت‌های فولادی با چه قیمتی محصول را عرضه می‌کنند. بازار اینقدر رقابت ایجاد می‌کند که قیمت‌ها خود به خود افزایش پیدا می‌کند. همین نوسانی که ایجاد می‌شود تاثیر مثبتی روی بازار می‌گذارد. وقتی تقاضا برای محصولی وجود دارد ناخودآگاه قیمت آن محصول افزایش پیدا می‌کند. قیمت‌گذاری در صنعت فولاد واقعا کارا نیست و تنها به گرانی محصولات در بازار دامن می‌زند. ضمن اینکه عرضه قطره چکانی هم ضربه بیشتری به بازار وارد می‌کند. خیلی کارخانه‌ها نتوانسته‌اند مواد مورد نیاز خود را خریداری کنند و ورشکست شده‌اند. کارخانه‌های رادیاتورسازی، قیمت محصول تولیدی‌شان از قیمت ورقی که خریداری می‌کنند ارزان‌تر است. این بحث فارغ از بحث فرآیند تولید و دستمزدی است که باید به کارگران پرداخت کنند. یعنی قیمت ورقی که خریده‌اند را نمی‌توانند به دست بیاورند. این وضعیت برای شرکت‌های تولید پروفیل هم صادق است.

همه به دنبال بار هستند و صرف عرضه اسمی نمی‌تواند بازار را به ثبات برساند و باید جنس در بازار به طور محسوس عرضه شود. اما شاهد هستیم که عملا جنسی به دست مشتری نمی‌رسد.