کاهش صادرات نفت چه تاثیری بر اقتصاد ایران می‌گذارد؟
کاهش صادرات نفت چه تاثیری بر اقتصاد ایران می‌گذارد؟ به گزارش روند بورس امروز، ترامپ به عنوان چهل‌و‌پنجمین رئیس جمهور آمریکا پس از انتخاب به جان تک‌تک معاهده‌های سنتی این کشور افتاد و پس از خروج از پیمان های ترنس – پاسیفیک و توافق پاریس، نه تنها از معاهده برجام نیز به صورت یک طرفه […]
کاهش صادرات نفت چه تاثیری بر اقتصاد ایران می‌گذارد؟
به گزارش روند بورس امروز، ترامپ به عنوان چهل‌و‌پنجمین رئیس جمهور آمریکا پس از انتخاب به جان تک‌تک معاهده‌های سنتی این کشور افتاد و پس از خروج از پیمان های ترنس – پاسیفیک و توافق پاریس، نه تنها از معاهده برجام نیز به صورت یک طرفه خارج شد بلکه با اعمال تحریم‌های بی‌سابقه علیه ایران و تهدید دیگر کشورهای طرف تجاری کشورمان بخصوص واردکنندگان نفت، درآمد نفتی ایران را در حالی به کمترین میزان ممکن رساند که دیگر کشورهای طرف این معاهده بخصوص اروپایی ها نیز علی رغم وعده‌هایی که داده بودند عملاً با خروج آمریکا نتوانستند کاری انجام دهند.
عدم امکان انجام مراودات بانکی جهت اخذ وجه کالاهای صادراتی و همچنین پرداخت وجه برای خرید کالاهای واسطه ای از یک سو باعث عدم امکان واردات تجهیزات کشف، استخراج و فرآوری و فرسودگی تدریجی تجهیزات قدیمی شده و از سوی دیگر ورود پول نفت‌های به فروش رفته با دشواری روبرو شده است.
قطع صادرات نفت ایران با آن که در ظاهر به ضرر ایران بود و باعث اختلالات جدی در اقتصاد ایران شد ولی آرزوی دیرینه اقتصاددانان به آهستگی در حال عملی شدن است. وقتی نفت صادر می شود تصمیمات اشتباه اقتصادی با تاخیرهای ۵ تا ۸ سال آثار خود را در اقتصاد کشور نشان می‌داد ولی حال با کاهش ۹۰ درصدی صادرات نفت، آثار تصمیمات اشتباه به فاصله سه ماه قابل مشاهده خواهد بود و این درست همان لطفی است که ترامپ به اقتصاد ایران کرد. عدم ورود دلارهای باد آورده نفتی به اقتصاد و پوشش آثار سیاست‌های غلط اقتصادی، سیاست گذاران کشور را خواسته یا ناخواسته در مسیر درست قرار می‌دهد، مسیری که شاید اگر این تحریم ها اتفاق نمی افتاد تا سال ها گریبان اقتصاد ایران را رها نمی‌کرد.
قیمت فروش نفت
در بودجه سال ۹۹ قیمت فروش نفت ۵۰ دلار و مقدار صادرات آن ۱ میلیون بشکه در روز در نظر گرفته شده است که هر دو پارامتر قیمتی و مقداری کمی بعید و دور از دسترس می نماید. با توجه به دورنمای ضعیف اقتصاد جهانی و سیاست گذاری‌های کلان کشورهای توسعه یافته برای دوری از سوخت های فسیلی، تمامی پیش بینی ها برای نفت را با بدبینی مواجه کرده چه آن که در طرف دیگر با توجه به تحریم‌های اعمالی از سوی آمریکا و تبعیت دیگر کشورها از بیم اعمال تحریم های مشابه، بعید به نظر می رسد که در صورت ادامه تحریم‌ها در خوشبینانه ترین حالت بتوان بیشتر از ۵۰۰ هزار بشکه صادرات را عملی کرد.
قطع امید از صادرات نفت توجه دولتمردان را به سمت دو سر فصل “منابع حاصل از فروش و واگذاری اموال منقول و غیرمنقول” و “واگذاری دارایی‌های مالی” در بودجه معطوف کرده که هر دوی این سرفصل‌ها از رهگذر بازار سرمایه ای پویا می‌گذرد، جایی که مردم سرمایه‌های غیر مولد خود را می‌توانند به راحتی بر روی شرکت‌های داخلی سرمایه گذاری کرده و از این رو تمامی عناصری که وارد این پروسه می شوند هر یک به صور مختلف منتفع خواهند شد. جراحی اقتصادی که در کشور شروع شده نیاز به همت مسئولین و اطمینان به راه آغاز شده از طرف مردم دارد که نهایتاً در صورت تکمیل این پازل منفعت نهایی ازآن همه مردم کشور خواهد شد.
