توافق سه‌جانبه برای کاهش تنش تقاضا ورق‌های فولادی
دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران مطرح کرد: صنایع کوچک به تأمین‌کننده‌های مالی صنایع مادر تبدیل شدند. فرآیند برعکسی که صنایع کوچک امروز پول می‌دهند و دو تا سه ماه آینده جنس را می‌گیرد.
به گزارش روند بورس امروز، امیرحسین کاوه دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران در خصوص قیمت‌گذاری ورق فولاد در بورس کالا گفت: بازارهای ایران همگی با افزایش قیمت چشم‌گیر روبه‌رو هستند. افزایش قیمتی که ربطی به موضوعات تحریم و گرانی دلار ندارد اما همه این‌ها هم‌زمان اتفاق افتاده است. به این دلیل که همه بر کشتی مواج ارز و دلار سوار شده‌ایم.
کاوه اظهار داشت: به هیچ وجه در بورس کالا سرکوب قیمت اتفاق نیفتاده است. وقتی ثبت رقابت آزاد و بی‌نهایت است و نظارتی بر بحث رقابت نیست؛ شرایط موجود شکل می‌گیرد. هیچ‌گونه سرکوب قیمتی نبوده است، بلکه قیمت‌ها بر اساس عرضه و تقاضای ناقص بورس کالا شکل گرفته است. به دلیل آزاد بودن سقف رقابت در بورس کالا، به هیچ عنوان سقف قیمت را نمی‌توان کنترل کرد.
وی افزود: حتی اگر قیمت پایه را یک دلار قرار دهیم. قمت پایه دردی را دوا نمی‌کند. زمانی که سقف رقابت آزاد است و در یک روز ۲۰۰ تا ۳۰۰ درصد معامله می‌شود، نتیجه‌ای از این بحث نخواهیم گرفت. باید ابتدا بحث سقف قیمت را اصلاح کنیم.
دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران ضمن اشاره به بحث عرضه و تقاضا گفت: بورس کالا دستورالعملی دارد که بر اساس آن برای پذیرش نباید آن کالا چه در بحث مصرف‌کننده و چه در بحث تولیدکننده انحصاری باشد. در حالی که امروز شورای رقابت مطرح می‌کند که ورق زیر ۵ میلی‌متر انحصاری است. اگر این بحث را قبول کنیم، یا نباید در بورس کالا پذیرش شود و یا در صورت پذیرش باید پیشوند و پسوند مختلف با نظارت دقیق بر آن حاکم باشد.
کاوه تأکید کرد: ممکن دستورالعمل خوبی ارائه شود که دستور انحصار کاهش پیدا کند. اگر دستورالعمل‌ها به صورت کامل اجرا نشود، منجر به بی‌اثری دستورالعمل می‌شود. با توجه به شدت انحصار، باید به موضوع شرایط خریدار و میزان عرضه بیشتر توجه کرد. در نتیجه باید شرایط خریدار را هم انحصاری کنیم. اگر به سمت عرضه انحصاری و به سمت تقاضا ورود شود، شرایطی ایجاد می‌شود که عرضه قطره‌چکانی کوچک و صدها تقاضاکننده ایجاد می‌شود. باید با فرمول‌های مختلف راه‌حلی ایجاد شود.
دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران همچنین در خصوص تبانی مصرف‌کننده نیز خاطرنشان کرد: اگر مصرف‌کننده توان تبانی کردن را داشته باشد، سیستم قیمت‌گذاری بورس کالا نیاز به بررسی مجدد دارد. در قسمت عرضه مهندسی می‌شود و عرضه‌ها مرتب کم‌وزیاد می‌شود. در سندیکا ثابت‌شده است که میانگین میزان تقاضا ۱۵۰ هزار تن است. این میانگین را در نظر بگیریم، مهندسی عرضه از بین می‌رود. اگر همواره یک عرضه‌کننده انحصاری وجود داشته باشد و عرضه کمتر از تقاضا شکل گیرد، افزایش قیمت هم‌شکل می‌گیرد. این افزایش قیمت به میزان عرضه قبل و میزان تنش بازار بستگی دارد.
کاوه تصریح کرد: موضوع مهم دیگر بحث قیمت جهانی است. قیمت جهانی نباید برای ما تعریف متفاوت در دنیا داشته باشد. قیمت جهانی به معنای قیمت نهایی که با آن معامله می‌شود. زمانی که انس طلا را ۱۵۴۰ دلار قیمت می‌گذارند، آیا در میدان فردوسی قیمت سکه متفاوت با قیمت جهانی می‌شود؟ قیمت جهانی باید قیمت نهایی باشد اما در فولاد شاهد هستیم که قیمت جهانی با قیمت نهایی داخلی فاصله زیادی دارد. در بورس کالا قیمت جهانی باید قیمت نهایی ما باشد. در حالی که قیمت پایه و شروع رقابت بدون سقف شده است. با این شرایط بخش‌های بالادستی فربه و پرسود می‌شوند.
وی افزود: پیشنهاد ما این است که بر اساس قوانین گذشته قیمت تمام شده، بعلاوه سود معقول شود. به‌طور مثال به ما مجوز داده شد که قیمت ورق خریداری شده از بورس کالا ۱۳ درصد برای عمده‌فروشی و ۱۵ درصد برای خرده‌فروشی تبدیل به قیمت پروفیل شود.
دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران در ادامه عنوان کرد: همچنین سود معقول هم برای ایجاد رقابت تا حداکثر قیمت جهانی مشخص شود. شروع قیمت پایه قیمت تمام شده و سقف رقابت قیمت جهانی باید لحاظ شود. زنجیره بعدی هم باید بر اساس قیمت جهانی قیمت‌گذاری شوند. با آزاد شدن سقف در فروش بازار به مشکل بر می‌خوریم. بر اساس قیمت جهانی باید محدود شویم.
کاوه ضمن اشاره به سامانه وزارت صنعت، معدن و تجارت گفت: در وزارت صنعت، معدن و تجارت سامانه‌ای به نام سامانه بهین یاب تشکیل شد که ورودی‌اش از کارخانه جات است. با بیان تولید، سازمان صنایع سهمیه‌ای را مشخص می‌کند. در حالی که این سهمیه قانون درست ندارد و در خیلی از استان‌ها با توجیه اشتغال‌زایی سهمیه بیشتر ارائه می‌دهند. همچنین تا به امروز روند درستی نداشته است.
وی افزود: سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران، فولاد مبارکه و وزارت صنعت، معدن و تجارت توافق کردند که کارخانه به کارخانه ظرفیت اسمی، بالفعل و بالقوه آن‌ها بررسی شود. در نهایت بر اساس ظرفیت بالقوه به آن‌ها سهمیه ارائه شود. با این روند از تنش تقاضا کم می‌شود.
دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران تأکید کرد: وزارت صمت به اشتباه فکر کرد که بالا رفتن تقاضا به علت خرید اعتباری دوماهه است. در نتیجه خرید را نقدی کردند که پای دلالان به بازار ورق‌باز شده است. صنایع کوچک هم به تأمین‌کننده‌های مالی صنایع مادر تبدیل شدند. فرآیند برعکسی که صنایع کوچک امروز پول می‌دهند و دو تا سه ماه آینده جنس را می‌گیرد. دلال نقدینگی و سرمایه می‌آورد و سهمیه صنایع را می‌گیرد. در نهایت هم سود نصف نصف می‌گیرند.
کاوه در نهایت اظهار داشت: با سامانه مچینگ که یک عرضه دو طرفه است، مخالف هستیم به این دلیل که هنگام کشف قیمت عرضه باید حداکثری باشد. هرچه عرضه کمتر باشد، قیمت کشف شده جعلی‌تر است. باید هنگام کشف قیمت عرضه را حداکثر کنیم اما به قیمت کشف شده، به کارخانه جاتی که دسترسی به سیستم بورس ندارند، سهمیه ارائه دهیم. در حال حاضر سهمیه آن‌ها در مچینگ قطع شده است. مشکل دیگر ابطال ماهانه عرضه است که اگر خرید نداشته باشیم، سهمیه باطل می‌شود. سهمیه یک‌بار اعتبار دارد و دو بار هم عرضه می‌شود. کسی موفق به خرید می‌شود که بالاترین قیمت ارائه کند. در خصوص جنس انحصاری این مسائل مشکل‌ساز است. از سویی واردات هم به علت مسائل ارزی و تحریم ورق متوقف‌شده است.
