بهره برداری از بزرگترین معدن سرب و روی تا پایان سال
صفری،مدیرعامل مجتمع معدنی مهدیآباد: با توجه به ظرفیت صنایع فرآوری معدنی و قرار داشتن روی کمربند پلی متال و احتمال وجود ذخایر معدنی جدید در صورت اکتشاف، سرمایه گذاری در بخش اکتشاف و صنایع پایین دستی توجیهپذیر است.
به گزارش روند بورس امروز، «امین صفری» در خصوص آخرین وضعیت بزرگترین معدن سرب و روی مهدیآباد در شهرستان مهریز اعلام کرد: معدن مهدیآباد با ظرفیت تولید سالانه ۸۰۰ هزار تن کنسانتره ۳۵ درصدی روی، در سه فاز تعریف شده که فاز اول با ظرفیت تولید سالانه ۲۰۰ هزار تن تا پایان سال ۹۸ و دو فاز دیگر ظرف چهار سال آینده به بهرهبرداری خواهد رسید.
وی افزود: علت کندی روند اجرای عملیات بهره برداری در مجتمع مهدی آباد، محدودیتهای ناشی از تحریم و مشکلات واردات ماشین آلات و تجهیزات بوده است. البته در حل حاضر شرایط نسبتاً به ثبات رسیده و به نظر میرسد برای بهرهبرداری از فاز اول و دوم معدن با مشکل خاصی مواجه نخواهیم بود ولی بهرهبرداری از فاز سوم معدن پیچیدگی بیشتری دارد و فعلاً در مرحله مطالعاتی است.
صفری در پاسخ به این سوال که «آیا بهرهبرداری از معدن مهدیآباد میتواند کمبود مواد اولیه صنعت تولید شمش روی در کشورمان را بر طرف کند؟» گفت: ظرفیت تولید شمش روی در کشور ۴۵۰ هزار تن است ولی شرکت ها به دلیل کمبود مواد اولیه با تمام ظرفیت خود تولید نمیکنند به طوری که در سال ۹۶ کل تولید کشور حدود ۱۹۰ هزار تن بوده است.
وی با بیان این که ظرفیت معدن انگوران محدود است و جوابگوی تمام نیاز صنایع داخلی نیست، افزود: واردات خاک هم با توجه به حجم بالا و هزینه حمل و سایر مسائل، مشکلات خاص خود را دارد لذا بهرهبرداری از معدن مهدی آباد از اهمیت بسیاری برخوردار است.
به گفته مدیرعامل مجتمع معدنی مهدیآباد، برای تولید هر تن شمش روی تقریباً ۳ تن کنسانتره با عیار ۳۵ درصد معدن مهدی آباد مورد نیاز است و میتوان گفت حجم مواد اولیه مورد نیاز صنعت تقریباً به میزان ظرفیت تولید مهدی آباد خواهد بود ولی نکته حایز اهمیت این است که نیمی از محصول مهدی آباد، خاک سولفوره و نیمی دیگر خاک اکسیده است بنابراین خاک معدن مهدی آباد از نظر تکنولوژی فرآوری دقیقا منطبق با نیاز صنایع نخواهد بود و احتمالا صنایع تولیدی میبایست به تدریج خطوط تولید خود را با بخش معدن هماهنگ کنند.
وی در رابطه با پیشبینی روند عرضه و تقاضای جهانی فلز روی نیز اظهار کرد: شرکت گلینکور که بزرگترین تولیدکننده و توزیع کننده شمش روی دنیاست با در اختیار داشتن معادن روی و مدیریت عرضه، قیمتها را کنترل میکند اما به هر حال ذخایر معدنی دنیا، محدود و روند مصرف روی در جهان افزایشی است و با توجه به افزایش تقاضای فولاد و گالوانیزاسیون به سبب رشد اقتصادی جهان، به نظر می رسد که تقاضای روی در سالهای آتی سنگینتر از عرضه خواهد بود، بنابراین شاید قیمتهای جهانی روی در کوتاه مدت نوسانات مقطعی داشته باشد اما احتمالا قیمتهای جهانی در پنج سال آینده کاهش نخواهد داشت.
به اعتقاد صفری، با توجه به ظرفیت صنایع فرآوری معدنی و قرار داشتن روی کمربند پلی متال و احتمال وجود ذخایر معدنی جدید در صورت اکتشاف، سرمایهگذاری در بخش اکتشاف و صنایع پایین دستی توجیهپذیر است.
وی در ادامه تصریح کرد: با توجه به خلا در بخش صنایع پایین دستی، سرانه مصرف روی در کشور ما کمتر از میانگین جهانی است و در حال حاضر حدود ۷۰ درصد از شمش روی تولید شده در داخل کشور باید صادر شود بنابراین توسعه صنایع پایین دستی علاوه بر ایجاد اشتغال و ارزش افزوده، تولید ناخالص داخلی را هم افزایش خواهد داد.
این مسئول در پایان در این باره اضافه کرد: با توجه به پتانسیل های توسعه دو بخش اکتشاف و صنایع پایین دستی، ایمیدرو تلاش میکند بدون مداخله مستقیم، مشکلات صاحبان صنایع روی را برطرف کند و طرح توازن در کشور در حال پیگیری است، البته توسعه بخش اکتشاف و نیز صنایع پایین دستی در گروی حمایت بیشتر از این حوزه و تسهیل شرایط سرمایه گذاری خواهد بود.