ظرفیت بومی سازی در زنجیره فولاد
معاون بهرهبرداری شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر گفت: در حوزه احیاء نیز بیش از ۹۰ درصد از تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری از داخل قابل تامین است و هم اینک طراحی، ساخت، نصب و راه اندازی آنها در داخل انجام می شود.
به گزارش روند بورس امروز، معاون بهرهبرداری شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر با بیان اینکه توانایی بالایی در داخلیسازی زنجیره فولاد در کشور وجود دارد، گفت: بیشترین وابستگی به واردات در حوزه فولاد سازی است که برخی کشورها به صورت انحصاری تکنولوژی آن را در اختیار دارند.
مهدی مکی آبادی درخصوص خودکفایی در صنعت فولاد، افزود: در حلقه استخراج زنجیره فولاد، اکنون جز در واردات برخی ماشین آلات معدنی به خودکفایی دست یافته ایم.
به گفته وی، حتی توان داخلی سازی خردکننده ها، آسیاب ها، تغذیه کننده ها و نوارنقاله ها وجود داشته و می توان آنها را به طور کامل در داخل تامین کرد.
معاون بهرهبرداری شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر خاطرنشان کرد: حتی اگر ماشین آلات معدنی را از گردونه استخراج سنتی کنار بگذاریم، توانمندی استخراج معادن به صورت مکانیزه وجود دارد و بیش از ۸۰ درصد تجهیزات در حوزه استخراج را می توان در داخل تولید و تامین کرد.
وی ادامه داد: در موضوع غنی سازی نیز توان ساخت تجهیزات، انتخاب تجهیرات و نصب و راه اندازی آنها بطور کامل وجود دارد.
مکی آبادی اضافه کرد: در حوزه گندله سازی، نزدیک به ۸۰ درصد تجهیزات، نرم افزارها، سخت افزارها و طراحی آنها را می توان در داخل انجام داد و حتی در ۲۰ درصد باقی مانده می توان از طریق ارتباط با مراکز رشد، پارک های علم و فناوری و کانون های علمی به توانایی لازم دست یافت.
به گفته این مسئول، در حوزه احیاء نیز بیش از ۹۰ درصد از تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری از داخل قابل تامین است و هم اینک طراحی، ساخت، نصب و راه اندازی آنها در داخل انجام می شود.
وی بیان داشت: در حوزه فولادسازی، حدود ۵۰ درصد کوره های EAF ، ماشین های ریخته گری و ماشین های نورد، امکان تامین از داخل، طراحی، نصب و راه اندازی دارند.
مکی آبادی اظهار داشت: نیمی دیگر از این حوزه که باید از خارج کشور تامین شود، تحت اختیار شرکتهایی است که در این زمینه به صورت انحصاری تکنولوژی را در اختیار دارند و بطور عمده در ایتالیا، اتریش و آلمان مستقر هستند.
وی گفت: این کشورها تامین کننده فناوری های ذوب و ریخته گری هستند که بیش از ۹۰ درصد شرکت های داخلی از توان و فناوری این برندها استفاده می کنند.
معاون بهرهبرداری شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر خاطرنشان کرد: در این حوزه فضای کار زیادی وجود دارد تا شرکت ها به سرمایه گذاری فکری و مالی پراخته و وابستگی ها در این زمینه را کاهش دهند.
وی با اشاره به ارزبری واردات تجهیزات و فناوری در هر یک از حوزه های تولید فولاد، گفت: اگر یک واحد یک میلیون تنی تولید شمش را در نظر داشته باشیم، بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار در بخش ذوب، ریخته گری و نورد، ۱۵۰ میلیون دلار در بخش گندله سازی، ۵۰ تا ۶۰ میلیون دلار در خط کنسانتره و بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون دلار در خط احیاء ارزبری خواهد داشت.
مکی آبادی ادامه داد: با در نظر داشتن برنامه ۵۵ میلیون تنی تولید فولاد در افق چشم انداز ۱۴۰۴ (که اکنون ۲۳ میلیون تن آن محقق شده است) و ضرب آن در ارزبری حلقه های مختلف فولادسازی، به رقم چشمگیری می رسیم که تعمیق داخلی سازی در هر یک از این حلقه های زنجیره تولید می تواند کاهش ارزبری قابل ملاحظه ای به همراه داشته باشد.