کارکنان سایپا به بورس می آیند

محمد رضا حیدری کرد زنگنه،مدیر عامل و عضو موظف هیات مدیره شرکت سرمایه گذاری کارکنان سایپا (سمیکو)،با خبرنگار بورس امروز در رابطه با سرمایه گذاری کارکنان سایپا در بورس و بورسی شدن این شرکت به گفتگو پرداخت.

حیدری کرد زنگنه گفت:هدف عمده تحریم هایی که کشورهای غربی علیه ایران انجام دادند فقط صنعت خودرو بوده است؛  بعلت اینکه خودرو تنها صنعت فعال و پویا در زمان تحریم بود. صنعت خودرو بعنوان موتور محرک اقتصاد کشور باعث رونق دادن صنایع دیگر می شود و به تنهایی حدود ۲۵ % کل صنعت کشور و حدود ۵/۳% تا ۴% کل تولید ناخالص ملی کشور را بخود اختصاص می دهد. بالطبع با توقف و یا رکود صنعت خودرو ، واردات خودرو زیادتر می شود و شرکتهای خودروساز خارجی سهم زیادی از بازار مصرف خودرو ایران را که سالیانه بیش از یک میلیون و دویست هزار خودرو را در بر دارد پوشش می دهند.

وی افزود:از طرفی با توقف صنعت خودرو، سایر صنایع مرتبط از جمله صنعت فولاد، آلومینیم، برق و الکترونیک، پترو شیمی، فرآورده های نفتی، نساجی، حمل و نقل، بیمه، لیزینگ، بانکداری، بازار سرمایه و غیره به رکود کشیده می شود و بیکاری فزاینده ای در کشور بوجود می آید. تولید هر خودرو در کشور برای ۲ تا ۳ نفر اشتغال ایجاد می کند، لذا با توجه به تولید بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار خودرو در سال یعنی بطور مستقیم و غیر مستقیم حدود سه میلیون نفر بکار مشغول هستند و دنیای غرب بویژه آمریکا آنرا به خوبی نشانه گرفت و به نوعی به خواسته خود رسیدند.

مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری کارکنان سایپا (سمیکو)گفت:در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ که بحران اقتصادی دنیا را فرا گرفت  دولت آمریکا بر روی دو بخش تمرکز کرد یکی صنعت خودرو و دیگری بانکها بود؛ به نحویکه در چند مرحله میلیاردها دلار به شرکتهای جنرال موتور و فورد کمک های مالی انجام شد و حتی دولت آمریکا ۱۹ % سهام شرکت جنرال موتور را خرید، در حقیقت دولت آمریکا با سرمایه گذاری خود این شرکتها را نجات داد و بعد از چند سال که وضعیت بهتر شد از این شرکت خارج شد. در فرانسه هم به همین روش به شرکت پژو کمک شد. ولی در کشور ما کمکی نشد، با توجه اینکه این صنعت دغدغه مردم است، هر کدام از مسئولین  این صنعت را  قربانی جناح بندی خویش کردند؛ با اینحال به رغم نامهربانی هایی که این صنعت دیده  و می بیند در هنگام تحریم ایران خودرو از سوی شرکت پژو بر اساس تصمیم کشورهای غربی، خط تولید ۲۰۶ دچار چالش شد. اما با همت مدیران و قطعه سازان، خط موتور ۲۰۶ داخلی سازی گردید.

وی خاطره نشان کرد:اصولاً صنعت خودرو نیاز به مدیران تولید گرا با کیفیت بالا و توسعه گرا با بینش فرا منطقه ای دارد. در حال حاضر برای سرمایه گذاران بازار سرمایه، شرکت سایپا با مدیرعامل جدید که خود برخاسته از صنعت خودروست با برنامه ریزی های کلانی که هدفگذاری کرده علاوه بر تنوع در محصولات و افزایش ۳۰درصدی تولید درسال جاری، باعث شفاف سازی صورتهای مالی و اصلاح ساختارهای مالی و تکنولوژی و تولید شده که قطعاً بازدهی خوبی برای سرمایه گذاران بازار بورس در سال جاری و آتی خواهد داشت .

آیا قرار نیست شرکت سرمایه گذاری کارکنان سایپا به بازار سرمایه ورود یابد؟

حیدری کرد زنگنه پاسخ داد:این شرکت بعنوان یک نهاد مالی فاقد ابزارهای مالی مانند بیمه ، بانک ، صرافی ، صندوق پرداخت ، صندوق تأمین سرمایه ، کارگزاری و غیره است . در حال حاضر بیشتر یک هلدینگ عملیاتی است در واقع هلدینگی شبیه یک شیر بی یال و دم . هدف ما دقیقاً این است که ابزارهای مالی را برای این هلدینگ فراهم کنیم تا به یک شرکت سرمایه گذاری واقعی تبدیل شویم. وقتی شرکت ابزارهای واقعی خود را بدست آورد آن وقت می تواند پر قدرت به بازار سرمایه راه یابد. با عملیاتی شدن و تحقق برنامه ها، برنامه نهایی ما ورود به بازار سرمایه در سال ۹۸ خواهد بود .

آیا برنامه ای برای بازار گردانی سهام سایپا دارید؟

مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری کارکنان سایپا (سمیکو) در پاسخ گفت:یکی از مشکلات ما این است که شرکت سرمایه گذاری کارکنان سایپا و رنا به عنوان سهامدار عمده سایپا محسوب می شویم. تعیین سه عضو از هیئت مدیره سایپا به عهده ما است . هر حرکتی که در سایپا انجام شود تأثیر آن بر شرکت ما نمایان خواهد بود . متأسفانه در چند سال اخیر حرکت قابل قبولی از سوی سهامداران عمده بر روی  سهام سایپا انجام نشده است . اخیراً یک کمیته در مجموعه خودمان تشکیل داده ایم که روی سهام سایپا کار کند و با قاطعیت هم کار می کنیم . زیرا ارزش واقعی سهام سایپا آن چیزی نیست که در تابلو بورس نمایش داده می شود .

از منظر شما به عنوان مدیر عامل یکی از شرکت های تابعه سایپا، چرا همیشه چالشی میان قطعه ساز ها و خودروسازها وجود دارد ؟

حیدری کرد زنگنه پاسخ داد:هیچ خودروسازی بزرگ نخواهد شد، مگر آن که قطعه سازان بزرگی در کنار آن وجود داشته باشد . در صنعت خودرو ما ، حدود ۲۸۰۰ شرکت قطعه ساز است که عده زیادی از آنان هنوز به آن بلوغ و توانمندی لازم نرسیده اند. شرکتهای خودروساز در خارج عموماً با یک مجموعه ساز کار می کنند و اینطور نیست که با هر قطعه ساز خرد وارد قرارداد شوند. من به انجمن قطعه سازان پیشنهاد می دهم که این شرکتها را در قالب هفت هلدینگ قطعه ساز طبقه بندی کنند تا مانند یک بازوی اجرایی در تأمین قطعات با خودروسازها وارد قرارداد شوند. این هفت گروه مجموعه ساز شامل گروه موتورسازی، گروه گیربکس سازی، گروه اکسل سازی، گروه بدنه سازی، گروه تزئینات داخلی خودرو، گروه برق و الکترونیک خودرو و گروه قطعات یدکی متعلقه خودرو باشد.

وی افزود:با ایجاد این هفت هلدینگ قطعه ساز، صنعت قطعه سازی تضمین شده و رشد خواهد کرد. کیفیت کار بهتر خواهد شد و بهای تمام شده کاهش خواهد یافت، خودروسازها هم با اطمینان بیشتری با قطعه سازان وارد قرارداد خواهند شد. اینجا اشکال در عدم همکاری قطعه سازان است و ایرادی به خودروسازها وارد نیست لذا با همکاری آنها می توان قطعه سازان را سهامدار خودروسازها کرد تا بتوانند در سود خودروساز نیز شریک شوند. آنگاه می توان امیدوار بود که بخش خصوصی توانمند شده و قطعات خود را به خارج از کشور صادر کند. با تعامل و همکاری سیستم چابکتر شده و کیفیت بالاتر و توان صادرت خودرو و قطعات هم افزایش خواهد یافت. البته شایسته است خودروسازان بویژه مرکز تحقیقات آنها، برای تولید هر خودرو جدید با انجمن قطعه سازان همکاری تنگاتنگی داشته باشند.