ترازنامه‌ها در مسیر واقع‌گرایی مالی
افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی، راهکاری برای هماهنگ‌سازی ارزش دارایی‌ها با واقعیت اقتصادی و مقابله با افت ارزش پول ملی است. این مسیر، نسبت به آورده نقدی ساده‌تر بوده و اغلب از طریق سود انباشته دنبال می‌شود. انتظار می‌رود سال آینده با پایان دوره پنج‌ساله ارزیابی قبلی، تعداد این نوع افزایش سرمایه‌ها بیشتر شود.
علی مهرپور، عضو هیئت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری کرمان، در گفت‌وگو با خبرنگار بورس امروز، افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها را موجب روشن شدن ارزش واقعی دارایی‌های شرکت برای سهامداران و بازار سرمایه دانست.
وی توضیح داد که دارایی‌های دارای ابهام، توسط کارشناسان رسمی و تحت نظارت سازمان بورس ارزش‌گذاری می‌شوند.
مهرپور با ذکر مثالی افزود: اگر شرکتی زمین‌های ارزشمندی داشته باشد، با تجدید ارزیابی مشخص می‌شود که این دارایی‌ها چقدر می‌ارزند و ابهام از بین می‌رود. این شفاف‌سازی باعث می‌شود قیمت سهم به ارزش واقعی نزدیک‌تر شود.
به گفته وی، در شرایط بحرانی، شرکتی که زیان انباشته ندارد و دارایی‌هایش را تجدید ارزیابی کرده، حتی در بدترین حالت نیز با قیمت‌های منطقی معامله می‌شود. اما شرکتی که این اقدام را انجام نداده باشد، ممکن است در بحران‌ها با افت شدید قیمت مواجه شود.
این کارشناس بازار سرمایه عنوان کرد که در حال حاضر تعداد افزایش سرمایه‌ها زیاد نیست، زیرا بیشتر آن‌ها در پنج سال گذشته انجام شده‌اند.
وی با اشاره به استاندارد حسابداری مبنی بر لزوم گذشت پنج سال از آخرین تجدید ارزیابی برای صدور مجوز جدید، یادآور شد: سال آینده شاهد افزایش تعداد این نوع سرمایه‌گذاری‌ها خواهیم بود.
مهرپور در ادامه، افزایش نرخ دلار را عامل اصلی روند افزایش در سرمایه از محل تجدید ارزیابی دانست و گفت: با رشد قیمت ارز، ارزش دارایی‌هایی مانند ماشین‌آلات بالا می‌رود. این موضوع نشان‌دهنده کاهش ارزش پول ملی است که در نهایت منجر به افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی می‌شود.
وی در مقایسه حجم افزایش سرمایه‌ها از محل سود انباشته و آورده نقدی در سال گذشته، بیان کرد: به نظر می‌رسد افزایش سرمایه از محل سود انباشته بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است، زیرا مسیر آن برای بنگاه‌ها ساده‌تر از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی است.
عضو هیئت مدیره سرمایه‌گذاری کرمان با ذکر مثالی، فرآیند افزایش سرمایه از محل آورده نقدی را تشریح کرد: اگر شرکتی سود قابل تقسیم داشته باشد و بخواهد ابتدا آن را بین سهامداران توزیع کند، سپس از محل آورده نقدی افزایش سرمایه دهد، باید مراحل متعددی را طی کند: تهیه گزارش توجیهی، تأمین ضامن خرید، دریافت مجوز سازمان بورس، معاملات حق تقدم و در نهایت حراج حق تقدم استفاده‌نشده.
این کارشناس بازار سرمایه افزود: اما اگر همان شرکت تصمیم بگیرد سود را بین سهامداران توزیع نکند و آن را به سود انباشته تبدیل کند، می‌تواند مستقیماً از محل انباشته افزایش در سرمایه دهد؛ بدون نیاز به ضامن خرید یا فرآیندهای مربوط به حق تقدم.
مهرپور در پایان اظهار داشت: شرکت‌ها معمولاً ترجیح می‌دهند سود را انباشته کرده و از این مسیر ساده‌تر برای افزایش استفاده کنند. در واقع، آورده نقدی را به شکل غیرمستقیم به سود انباشته تبدیل کرده و سپس این افزایش را انجام می‌دهند.
