نوسان‌گیری در صنایع کوچک؛ تنها روزنه امید در مرداد کم رمق بازار
در شرایطی که ابزارهایی مانند بیمه سرمایه‌گذاری و صندوق‌های اهرمی برای کاهش ریسک و افزایش جذابیت بازار به‌کار گرفته می‌شوند، نبود ثبات سیاسی و اقتصادی مانع از اثرگذاری پایدار این اقدامات می‌شود. این ابزارها عمدتاً تأثیر روانی کوتاه‌مدت دارند و نمی‌توانند مانع خروج نقدینگی در بلندمدت شوند. ضعف سودآوری در صنایع بزرگ به‌دلیل رکود اقتصادی و افزایش هزینه‌ها، در مقابل عملکرد بهتر صنایع کوچک در مردادماه، موجب شده تا نوسان‌گیری در گروه‌هایی مانند غذایی، دارویی و سیمانی به‌عنوان استراتژی مناسب‌تری مطرح شود.
محمدرضا زارعی، مدیر صندوق گروه خدمات بازار سرمایه پاسارگاد در گفت و گو با خبرنگار بورس امروز؛ در خصوص بازگشت اعتماد سرمایه‌گذاران حقیقی با بهره‌گیری از ابزارهایی نظیر بیمه «همیار» اظهار داشت: بیمه «همیار» در ماهیت خود، ابزاری برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود که می‌تواند از شدت ترس ناشی از زیان بکاهد.
وی یادآور شد: این ابزار به‌تنهایی برای بازگرداندن سرمایه‌گذاران حقیقی به بازار کافی نیست. علت اصلی عقب‌نشینی این دسته از سرمایه‌گذاران، صرفاً ریسک بازار نیست؛ بلکه ریسک‌های سیستماتیک و سیاسی، به‌همراه عدم قطعیت در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی، نقش تعیین‌کننده‌تری دارند.
مدیر صندوق گروه خدمات بازار سرمایه پاسارگاد با بیان اینکه بیمه «همیار» ممکن است اعتماد بخشی از سرمایه‌گذاران خرد با افق کوتاه‌مدت را جلب کند، تاکید کرد: سرمایه‌گذاران با دیدگاه بلندمدت، تا زمان رفع ابهامات کلان در حوزه‌هایی چون سیاست ارزی، نرخ بهره و سیاست خارجی، همچنان با احتیاط عمل خواهند کرد.
زارعی در خصوص تأثیر ترکیب بیمه «همیار» و افزایش ضریب صندوق‌های اهرمی گفت: این ترکیب می‌تواند در کوتاه مدت مانع خروج سریع نقدینگی از بازار شود؛ چرا که نسبت ریسک به بازده در افق زمانی کوتاه‌مدت را بهبود می‌بخشد و جذابیت سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهد.
طبق گفته وی، در صورتی که این سیاست‌ها بدون ارائه سیگنال‌های روشن از ثبات اقتصادی و سیاسی اجرا شوند، در بلندمدت جریان نقدینگی بازگشتی به بازار پایدار نخواهد بود.
مدیر صندوق گروه خدمات بازار سرمایه پاسارگاد تصریح کرد: تجربه تاریخی بورس ایران نشان داده است که ابزارهای حمایتی، اگر بدون اصلاحات بنیادی به‌کار گرفته شوند، معمولاً تأثیر روانی کوتاه‌مدت دارند و با نخستین موج اصلاحی، نقدینگی مجدداً از بازار خارج می‌شود.
زارعی عنوان کرد: بازار سرمایه برای خروج از بحران کنونی، پیش از هر چیز نیازمند ثبات سیاسی در کشور است تا بتواند افق پیش‌روی خود را با وضوح بیشتری ترسیم کند.
وی افزود: ثبات اقتصادی نیز ضرورتی انکارناپذیر است تا مسئولان ذی‌ربط، از جمله وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان بورس، بتوانند تصمیمات مؤثرتری در زمینه مدیریت بازار اتخاذ کنند.
مدیر صندوق گروه خدمات بازار سرمایه با اشاره به اینکه در شرایط فعلی، به‌نظر نمی‌رسد بازار سرمایه جایگاه مهمی در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور داشته باشد، گفت: اقداماتی نظیر اجرای بیمه «همیار» و افزایش ضرایب اعتباری صندوق‌های اهرمی، نمی‌توانند به‌تنهایی نقش محرک مؤثری برای بازار سرمایه ایفا کنند.
زارعی در خصوص عملکرد صنایع بزرگ در فصل بهار، گفت: به طور ویژه در گروه‌های پتروشیمی، فلزات اساسی و پالایشی، حاشیه سود تحت تأثیر نرخ خوراک، قیمت‌های جهانی و سیاست‌های ارزی قرار گرفته است.
وی افزود: رکود حاکم بر اقتصاد کلان کشور موجب کاهش تقاضا در صنایع بزرگ، از جمله فولاد و پتروشیمی، شده است.
مدیر صندوق گروه خدمات بازار سرمایه پاسارگاد با ذکر مثالی ادامه داد: در معاملات بورس کالا برای محصولاتی نظیر ورق گرم فولاد مبارکه و کاتد مس شرکت ملی صنایع مس ایران، هیچ‌گونه رقابتی مشاهده نمی‌شود.
زارعی تصریح کرد: موضوعی که باعث شده نرخ این محصولات نسبت به سال گذشته نه‌تنها افزایش نیابد، بلکه با کاهش نیز مواجه شود. در مقابل، هزینه‌ها به‌صورت دلاری افزایش یافته‌اند که این امر موجب افت قابل‌توجه سودآوری در این صنایع شده است.
مدیر صندوق گروه خدمات بازار سرمایه پاسارگاد در خصوص صنایع کوچک با بیان اینکه مزیت صنایع کوچک نظیر غذایی، سیمان و نیروگاهی در مردادماه، بیشتر در قابلیت نوسان‌گیری نهفته است، اظهار داشت: برخلاف صنایع بزرگ‌تر، گزارش‌های مالی قابل‌قبول‌تری از سوی صنایع کوچک منتشر شده است؛ چرا که این گروه‌ها کمتر تحت فشار قیمت‌های جهانی یا قطعی انرژی قرار دارند.
زارعی تصریح کرد: گروه‌های غذایی، دارویی و سیمانی گزارش‌های مطلوبی در سامانه کدال ارائه کرده‌اند که اگر شرایط بازار عادی بود، سهام این گروه‌ها برای روزهای متوالی در صف خرید قرار می‌گرفتند.
وی در پایان به عنوان یک استراتژی، با توجه به کم‌عمق بودن این صنایع و حضور فعال معامله‌گران کوتاه‌مدت، پیشنهاد داد: این گروه‌ها برای استراتژی نوسان‌گیری مناسب هستند؛ البته به‌شرط رعایت حجم معاملات و تعیین حد ضرر. سرمایه‌گذاران نهادی معمولاً ورود سنگینی به این صنایع ندارند، مگر در مقاطع اصلاح یا در پی انتشار شایعات مثبت.
