سرمایه گذاری فولادی‌ها در صنعت حمل ریلی، صحیح یا غلط؟

فرهنگ طلوعی مدیرعامل شرکت ریل پرداز سیر در گفتگو با خبرنگار بورس امروز عنوان کرد:صنعت حمل و نقل ریلی طی سا‌ل های اخیر با چالش های بسیاری همراه بوده است. کمبود نقدینگی، کمبود واگن، عدم سود دهی مناسب و همچنین نبود قدرت چانه زنی باعث شده تا شرکت ها با چالش های بسیاری همراه شوند. در این خصوص بحث سرمایه گذاری شرکت های بزرگ فولادی و معدنی در حمل ریلی در حالی مطرح شده است که بسیاری از این ها دارای شرکت های حمل و نقل ریلی هستند.

ورود سرمایه های این شرکت چه تاثیری می تواند بر صنعت ریلی داشته باشد باید به صورت دقیق بررسی شود. شرکت فولاد مبارکه سال گذشته چیزی حدود ۷ هزار میلیارد تومان سود داشته است. ورود بخشی از این مبلغ به هر صنعتی می تواند توسعه خوبی ایجاد کند و هم می تواند گشایش خیلی بزرگی را رقم زند. یکی از این صنایع هم صنعت ریلی است. اما موضوع حایز اهمیت آنست که در هیچ جای دنیا دیگر بنگاه‌ های اقتصادی خیلی بزرگ از استراتژی توسعه عمودی استفاده نمی کنند.

دیگر شرکت ها در همه خدماتی که مورد نیازشان است ورود نمی کنند. یعنی برای هر چیزی که نیاز دارند شرکتی را تملک و مدیریت نمی کنند. این یک استراتژی شکست خورده در تمام دنیا است. نمونه بارز آن در ایران یکی از شرکت های خودروسازی است. این شرکت زمانی اقدام به خرید سهام شرکت‌ هایی که به نوعی با این شرکت همکاری داشتند، کرد. حالا می بینیم که این شرکت خودروساز می خواهد این شرکت های زیرمجموعه خود را واگذار کند. چرا که هر چقدر لایه های تصمیم گیری را در شرکت های بزرگ گسترش دهید، تصمیم گیری صحیحی به دست نمی آید.

طولانی شدن فرایند تصمیم گیری، آن تصمیم را از حیض انتفاع خارج می سازد. شرکتی که چند شرکت ریلی و هلدینگ حمل و نقلی دارد متاثر از سیاست های کلان آن شرکت ها است.  اگر روزی این شرکت ها بخواهد به مجموعه دیگری واگذار شود توان و کارایی مختص به خود را از دست می دهد. چرا که برخی از خدمات را  مختص به آن شرکت ایجاد کرده و غیر از آن شرکت ابتدایی، شرکت دیگری احتیاج به آن خدمات ندارد.

اینکه شرکت های بزرگ فولادی در بخش حمل ریلی به صورت مستقیم سرمایه گذاری می کنند به سیاست های داخلی آنها باز می گردد. اما ممکن است بسیاری از شرکت های دهها مورد واجب تر و اولویت دار تر نسبت به سرمایه گذاری در بخش حمل و نقل ریلی داشته باشند.