تولید در سایه خاموشی؛ چالش سرمایهگذاری ۱۴۰۴
محدودیتهای برق در تابستان باعث کاهش تولید، افزایش قیمت محصولات و افت سود صنایع سیمان و فولاد شده است. این چالش، نرخ دلار و تورم را تحت فشار قرار داده و اعتماد سرمایهگذاران را کاهش داده است. سرمایهگذاری در نیروگاهها و مدیریت بهتر منابع، کلید حل بحران خواهد بود.
سارا انصاریان کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو ویژه با خبرنگار بورس امروز؛ ضمن یادآوری چالش های بازار در سال ۱۴۰۳ از جمله فوت رییس جمهور سابق، جنگ غزه و اسراییل، درگیریهای ژئوپولتیک و وجود سایه سنگین جنگ، به امیدواری اهالی بازار به شعار سال ۱۴۰۴ که” سال سرمایهگذاری برای تولید” نام گذاری شده اشاره کرد و اظهار داشت: با توجه به چنین شعاری، اهالی بازار سرمایه انتظار داشتند تمرکز دولت بر کمک به رشد و بالندگی عملکرد صنایع قرار گیرد. حتی این رویکرد اهالی بازار در کنار کاهش ریسکهای سیستماتیک، سبب افزایش اعتماد سرمایهگذاران به بازار و در موازات آن شاهد رشد صنایع و تحلیلپذیری بیشتر گردید.
وی ادامه داد: اما در سالهای اخیر بواسطه ناترازی سنگین برق در فصل تابستان، دولت برق صنایع مختلف از جمله صنایع سیمان و فولاد را محدود می نمود که به تبع آن همواره تولید این صنایع با کاهش شدید در این فصل مواجه میگردید.
انصاریان گفت: بدیهی است که کاهش رشد تولید سبب کاهش فروش و سود شرکتها شده و این مهم سهام این صنایع در بازار سرمایه را متاثر نموده و همچنین تجهیزات، ماشینآلات و کورههای این صنایع بواسطه این قطعیها در معرض آسیبهای جدی قرار گرفته و هزینههای عملیاتی آنها به مراتب بالاتر رفته است.
این کارشناس بازار یادآور شد: در سال گذشته نزدیک به ۸ الی ۱۶درصد سود این صنایع به واسطه محدودیت برق کاهش یافت. حال پیش از شروع ماه سوم سال جاری و زودتر از سالهای پیش، صاحبان صنایع سیمان و فولاد با دریافت پیامکی از قطعی برق کارخانههای تولیدی خود به مدت دو هفته مطلع گردیدند.
وی ادامه داد: با وجود اینکه وزیر صنعت، معدن و تجارت اعلام کرد که این تصمیم بدون حضور نماینده این وزارتخانه گرفته شده در تضاد کامل با تفاهمنامه میان وزارت نیرو و وزارت صمت است همچنان این صنایع در خاموشی تولید بسر میبرند.
وی تصریح کرد: با چنین شرایطی از سمت نهاد های مسئول و با شروع زمزمههای کاهش تولید سیمانیها، طبیعتا بازار شاهد افزایش نرخ محصولات این شرکتها در بورس کالا تا نرخ سه میلیون تومان است و این افزایش نرخ در نهادههای تولیدی، نرخ محصولات بعدی زنجیره آنها را افزایش خواهد داد.
همچنین اظهار داشت: صنایعی مانند فولاد که تابع نرخ جهانی میباشند و نرخ محصولاتشان با عرضه و تقاضا تعیین نمیگردد با کاهش بیشتر سود بیشتری مواجه خواهند بود. در کل این کاهش تولید سبب کمبود و افزایش قیمت این محصولات در بازار خواهد شد.
وی پیشبینیپذیر نبودن کاهش تولید صنایع و سود آنهارا به عنوان یک ریسک بزرگ در راستای عدم اطمینان از آینده صنایع برای اهالی بازار عنوان کرد و گفت: که چنین تصمیمات ناگهانی بدون درنظر گرفتن عواقب آن سبب کاهش اعتماد به بازار، خروج نقدینگی و گسیل آن به سمت بازارهای سوداگری نظیر دلار و طلا شود.
انصاریان اذعان داشت : کاهش ظرفیت تولیدی صنایع و به موازات آن کاهش صادرات آنها، خود تاثیر قابل توجهی بر نرخ دلار و تورم کشور خواهد گذاشت که ظاهرا از چشم سیاستگذار دور مانده و تامین برق صنایع را از اولویت اصلی خود خارج نموده است.
وی اظهار نگرانی کرد: با عدم وجود توجیه اقتصادی برای سرمایهگذاری در نیروگاههای برقی انتظار نمیرود این مشکل به زودی و به خودی خود حل شود. و تنها کاهش صادرات برق در فصول گرم سال، ایجاد توازن بین زمانبندی قطع برق صنایع و شهری، کمک به نیروگاهها و حتی پرداخت بدهیهای معوق آنها در راستای اورهال، انجام تعمیرات اساسی و سرمایهگذاری مجدد در این حیطه میتواند تا حدودی به کاهش ناترازی برق در فصول گرم سال کمک کند.