صندوق‌های بخشی: سکوی پرتاب سرمایه‌گذاران به سودهای هدفمند!
صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهامی: تعداد صندوق‌های بخشی به ۳۴ مورد رسیده و طی ۳ سال گذشته، ۲۳ هزار میلیارد تومان جذب کرده‌اند.
سارا نیک پور کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با خبرنگار بورس امروز بر اهمیت صندوق‌های بخشی در ایران تاکید کرد و افزود: این صندوق ها بالاخص صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهامی که در حوزه‌های خاصی مانند خودرو، پتروشیمی، فلزات اساسی و… سرمایه‌گذاری می‌کنند از جمله ابزارهای مالی هستند که در سال‌های اخیر مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار گرفته‌اند. به طوری که در حال حاضر تعداد آنها به ۳۴ مورد رسیده است. تمامی این صندوق‌ها توانسته‌اند در طول کمتر از ۳ سال گذشته، بالغ بر ۲۳ هزار میلیارد تومان از بازار سرمایه منابع جذب کنند.
وی خاطرنشان ساخت: این صندوق‌ها طی فعالیت خود نشان داده‌اند که از لحاظ بازدهی نیز شرایط مناسبی را برای سرمایه‌گذاران به ارمغان آورده‌اند.
- تخصص‌گرایی:
به گفته نیک پور؛ این صندوق‌ها با تمرکز بر یک صنعت خاص، امکان سرمایه‌گذاری هدفمند را فراهم می‌کنند و برای سرمایه‌گذارانی که به دنبال حضور در بخش‌های خاص هستند، گزینه مناسبی محسوب می‌شوند.
- نقدشوندگی بالاتر نسبت به سهام انفرادی:
وی افزود: صندوق‌های بخشی معمولاً از نقدشوندگی بهتری نسبت به خرید مستقیم سهام برخوردارند، زیرا امکان خرید و فروش واحدهای آنها در بازار ثانویه فراهم است.
- کاهش ریسک از طریق تنوع‌بخشی:
همچنین وی تاکید کرد: هرچند این صندوق‌ها در یک بخش متمرکز هستند، اما با سرمایه‌گذاری در چند شرکت مختلف آن صنعت، تا حدی ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهند.
- مدیریت حرفه‌ای:
نیک پور اذعان داشت: برخی از این صندوق‌ها توسط تیم‌های تحلیلی و مدیران سرمایه‌گذاری اداره می‌شوند که می‌توانند تصمیمات بهینه‌تری نسبت به سرمایه‌گذاران خرد بگیرند.
براساس گفته های وی؛ صندوق‌های بخشی می‌توانند برای سرمایه‌گذارانی که شناخت خوبی از یک صنعت دارند یا به رشد بلندمدت آن بخش خوشبین هستند، گزینه مناسبی باشند. اما به دلیل ریسک بالای تمرکز در یک صنعت، بهتر است بخشی از سبد سرمایه‌گذاری، از طرفی بررسی عملکرد گذشته صندوق، سابقه مدیریت و تحلیل شرایط کلان صنعت مربوطه قبل از سرمایه‌گذاری ضروری است.
این کارشناس بازار تاکید کرد: سرمایه‌گذاری در صندوق‌های بخشی در نوع خود جذابیت بالایی دارد، اما قطعا این جذابیت به عوامل مختلفی مانند شرایط بازار، وضعیت صنعت مورد نظر، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار و افق زمانی سرمایه‌گذاری بستگی دارد.
۱. پتانسیل بازدهی بالا در صورت رشد صنعت
وی اظهار داشت: اگر یک صنعت خاص (مثل پتروشیمی، فلزات اساسی، بانک و…) در شرایط رونق باشد، صندوق‌های بخشی مرتبط با آن می‌توانند بازدهی چشمگیری داشته باشند. به طور مثال: در دوره‌های افزایش قیمت‌های جهانی، صندوق‌های بخشی صنایعی همچون فلزات اساسی و پتروشیمی معمولاً عملکرد خوبی نشان می‌دهند.
۲. امکان سرمایه‌گذاری تخصصی بدون نیاز به تحلیل انفرادی
نیک پور گفت: اگر دانش کافی درباره یک صنعت دارید اما زمان یا تخصص تحلیل تک‌تک سهام را ندارید، این صندوق‌ها گزینه مناسبی هستند. مدیریت حرفه‌ای صندوق می‌تواند از برخی ریسک‌های انفرادی (مثل ورشکستگی یک شرکت خاص) جلوگیری کند.
۳. نقدشوندگی مناسب
وی در خصوص نقد شوندگی این صندوق ها تصریح کرد: واحدهای این صندوق‌ها در بورس قابل معامله هستند (ETFها) و نسبت به خرید مستقیم سهام، نقدشوندگی بهتری دارند. از طرفی وجود رکن بازارگردان در تمامی این صندوق‌ها موجب شده است تا وضعیت نقدشوندگی آنها در شرایط پرهیجان صعودی و نزولی قابل قبول باشد.
۴. امکان استفاده از نوسانات بازار
براساس گفته های وی؛ اگرچه بهتر است که نگاه و افق دید ما به بازار سرمایه، بلندمدتی باشد اما برخی سرمایه‌گذاران حرفه‌ای از صندوق‌های بخشی برای سود حاصل از نوسانات کوتاه‌مدت در دوره‌های صعودی قوی طی یک بازه زمانی کوتاه استفاده می‌کنند.
نیک پور در نهایت اینگونه عنوان کرد: اگر به رشد یک صنعت خاص اعتماد دارید، می‌توانید یک سطح معقول از ریسک را تجربه کنید و زمان یا دانش کافی را برای سرمایه‌گذاری مستقیم در سهام ندارید، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های بخشی می‌تواند بهترین گزینه باشد.
