صنعت خودرو باید به فکر روش‌های نوین مالی باشد
به گزارش روند بورس امروز، امیرحسن کاکایی کارشناس صنعت خودرو با بیان این مطلب افزود: در حال حاضر درکنار تکمیل خودروهای کف، کار تولید محصولات جدید هم ادامه دارد. پژو ۲۰۷ با سقف پاناراما، دنا پلاس توربو و پژو ۳۰۱ از جمله محصولات جدید ایران‌خودرو است. این خودروها به زودی عرضه خواهند شد و میزان […]
به گزارش روند بورس امروز، امیرحسن کاکایی کارشناس صنعت خودرو با بیان این مطلب افزود: در حال حاضر درکنار تکمیل خودروهای کف، کار تولید محصولات جدید هم ادامه دارد. پژو ۲۰۷ با سقف پاناراما، دنا پلاس توربو و پژو ۳۰۱ از جمله محصولات جدید ایران‌خودرو است. این خودروها به زودی عرضه خواهند شد و میزان تولید رفته‌رفته افزایش پیدا می‌کند.
در مورد تولیدات داخلی همچنان تنوع وجود دارد اما مشکل این است که تیراژ پایین است و خودروها به قدری که لازم است به دست مردم نمی‌رسد. هنوز تعهدات سر جای خود مانده است. هرچند تعهدات قبلی در حال انجام است اما تعهدات جدید به تعهدات قبلی اضافه می‌شود. خیلی چشم‌انداز تولید روشن نیست.
روی نهضت ساخت داخل هم کارهای سنگینی در حال انجام است. داخلی‌سازی از ۴۰ سال پیش در کشور آغاز شده و از ۳۰ سال پیش برنامه‌های سنگینی در زمینه داخلی‌سازی پیاده شده است. اصولا به همین کارهایی هم که انجام شده امروز ما صنعت خودرو می‌گوییم.
نکته کلیدی که وجود دارد و تیم مدیریتی فعلی باید روی آن کار کند این است که بخشی از قطعات هنوز داخلی‌سازی نشده‌اند که از نظر اقتصادی صرفه نداشته‌اند. از طرف دیگر کسب فناوری در این زمینه یا به پول خیلی زیادی احتیاج داشته یا به سال‌ها تحقیق و تجربه نیاز داشته که این هم به نوعی سرمایه‌گذاری است. بنابراین ایران‌خودرویی‌ها در بخش خیلی سخت داخلی‌سازی هستند.
مدیرعامل جدید سیاست‌هایی را تعریف کرده است. همراه کردن قطعه‌سازان و خودروسازان کار بسیار سختی است. یکی از برنامه‌های ایشان ایجاد شفافیت در خصوص ارتباطاتشان با قطعه‌سازان و ایجاد عدالت اقتصادی است. بحث پرداخت به قطعه‌سازان موضوعی است که نوع الویت‌بندی‌های آن به شدت روی رشد یا سقوط آن‌ها تاثیرگذار است.
عدالت در پرداخت باعث ایجاد همدلی می‌شود و سبب خواهد شد تا همه طرف‌ها به صورت تیمی عمل کنند.
نکته دیگر این است که باید به روش‌های نوین مالی فکر شود. یکی از اشکالات صنعت خودرو در این سال‌ها هزینه‌های سربار مالی بوده است. حدود ۳۰ درصد هزینه‌های خودروسازان را هزینه‌های مالی تشکیل می‌دهد. یعنی وامی که از بانک می‌گیرند و باید با سود بسیار بالایی برگردانند. فکر نمی‌کنم طی ۳۰ سال اخیر بانک‌ها وام بلندمدت و کم بهره به خودروسازان پرداخت کرده باشند. همواره بانک‌ها وام کوتاه مدت با بهره بسیار زیاد به خودروسازان عرضه کرده‌اند. اصولا در ایران هیچ‌گاه دیده نشده بین بهره بانکی وام تجاری با وام صنعتی اختلافی دیده شده باشد. تنها ابتدای دهه ۶۰ وام های کم‌بهره‌ای به صنایع پرداخت شد که نتایج آن ایجاد شرکت‌ها و صنایعی است که همچنان حضور دارند.
در زمینه تغییر در روش‌های مالی و به کارگیری روش‌های نوین مالی هم خودروسازان کار سختی دارند. چرا که مشکل در کشورمان این است که تمام سیستم‌های مالی، مالیاتی و… همگی مبتنی بر سیستم تجاری است و نه صنعتی.
در حال حاضر روی به روزرسانی قانون تجارت کار می‌شود که البته صدای همه دست اندرکاران تجارت و صنعت را درآورده است. یعنی به جای اینکه این را بهبود بدهند و به‌روزتر کنند و با یک جامعه صنعتی و فراصنعتی متناسب کنند، یک سری دیدگاه بازرگانی در آن به کار رفته است. در کشور بزرگی مانند ایران همزمان باید به بخش کشاورزی، صنعت و بازرگانی به صورت مفاهیم جدا و در عین حال بهم پیوسته نگریسته شود. می‌بینید که امروزه در کشورمان اکثریت سرمایه به سمت دلالی و واسطه‌گری رفته است به جای اینکه به سمت تولید برود. نتیجه این می‌شود که وقتی در شرایطی مانند تحریم گرفتار می‌شویم برای تولید محصولات مختلف با چالش جدی مواجه می‌شویم.
یکی از ویژگی‌هایی که مدیرعامل جدید ایران خودرو دارد این است که توانایی بسیار زیادی در ارتباطات بین وزارت‌خانه‌ای و دولتی دارد. همینکه بتواند که صدای صنعت را به گوش مسئولین برساند بسیار اهمیت دارد. طی این سال‌ها بسیاری از کارشناسان و ان‌جی او ها در خصوص صنعت صحبت کرده‌اند اما مسئولین خیلی باور ندارند و گوش نمی‌دهند. شاید از این طریق بتوان مساله را به مسئولین رساند.
مشکل اساسی که در حال حاضر صنعت خودرو همچنان نتوانسته آن را حل کند مساله قیمت‌گذاری است. قیمت‌گذاری که در اختیار دولت است و با فاصله از واقعیت‌ها حداقل در مورد محصولات ایران‌خودرو و سایپا اعمال می‌شود. این موضوع که قیمتی که از کارخانه بیرون می‌آید به طور معناداری از قیمت تمام شده خودرو پایین‌تر است به این معنی است که این دو خودروساز هرچقدر بیشتر تولید می‌کنند بیشتر زیان تولید می‌کنند.
وقتی چیزی حدود ۳۰ درصد قیمت فروش پایین‌تر از قیمت تمام شده است، با روش‌های بهبود بهره‌وری نهایتا می‌توان در چنین صنعتی ۱۰ درصد بهبود ایجاد کرد و باقی آن واقعا امکان‌پذیر نیست.
تحول در صنعت خودرو با برخی اقدامات امکان‌پذیر است. یک سری اقدامات باید روی منابع انسانی اتفاق بیافتد که در شرایط فعلی هیچ کاری نمی‌توان روی این بخش انجام داد. چون اوضاع جامعه شکننده است و باید مراقب مردم باشیم. با توجه به افزایش شدید قیمت کالا طبیعی است که منابع انسانی که خود ماها هستیم طبیعتا نمی‌توانیم فشاری وارد بیاوریم.
در این صورت باید روش تولید را عوض کنیم. اگر بخواهیم روش تولید را به قصد افزایش بهره‌وری تغییر دهیم باید خط تولید عوض شود. این کار نیاز به سرمایه‌گذاری دارد. سرمایه‌گذاری در حد چند ۱۰۰ میلیارد تومان که در حال حاضر ممکن است. به کار گیری روش‌های نوین و مسائلی از این دست نیاز به پول دارد که در وضعیت فعلی اصولا امکان پذیر نبوده است. منظورم از وضعیت فعلی وضعیت این روزهای صنعت خودرو نیست. این مشکل از سال ۸۸ و۸۹ به این سمت وجود داشته است و اوضاع صنعت بسیار بد بوده است. در مقاطعی سود داده‌ایم که آن هم جبران زیان قبلی بوده است. بنابراین اصولا سرمایه‌ای وجود نداشته که بخواهد سرمایه‌گذاری برای چنین جهش‌هایی وجود داشته باشد.
وقتی مدیر جدیدی وارد مجموعه می‌شود با تیم مدیریتی جدید شاید بتواند ۱۰ درصد را بهبود ببخشد. وقتی صحبت از اختلاف بیش از ۳۰ درصدی در قیمت تمام شده و فروش مطرح است این مساله را هیچ کسی نمی‌تواند جبران کند.
چالش قیمت گذاری در خودرو
بنابراین بزرگ‌ترین چالش در صنعت خودرو چالش قیمت‌گذاری فعلی است. متاسفانه دولت‌مردان به خاطر مسائل جامعه و مسائل معیشتی مردم جلوی آن را گرفته‌اند و همچنان ما چالش داریم و خودروسازی با زیان تولید می‌کند. جالب است که مقامات می‌گویند حرفی در این خصوص نباید زده شود.
درست مانند مساله‌ای است که در خصوص بنزین در حال رخ دادن است. در حالی که همه می‌دانند که این نوع قیمت‌گذاری بنزین به ضرر کل کشور است.
به نظر می‌رسد که در شش ماه آینده هم چالش‌های صنعت خودرو و دو شرکت ایران‌خودرو و سایپا همچنان ادامه دارد. امیدوارم که پیش از پایان سال منابع ارزان قیمت به خودروسازان تزریق شود. تزریق منابع گران قیمت به معنی تولید با افزایش زیان و از جیب آیندگان خرج کردن است. امیدوارم که این مدیر جوان صنعت که بسیار پرانرژی و دارای دانش روز است بتواند یک همدلی را در سطح سران قوان قوا ایجاد کند تا از طریق آن‌ها یا قیمت‌گذاری را تغییر دهند یا خسارتی که از بابت قیمت‌گذار نامناسب از سوی دولت است را منابعی که وام بلاعوض هستند پرداخت کنند تا بتوانیم تا انتهای سال به یک روال منطقی برسیم. اگر این موارد اعمال نشود زیان به حداکثر خود رسیده و نقدینگی به کمترین حد ممکن می‌رسد و خونی در رگ‌های این صنعت باقی نمی‌ماند که بسیار خطرناک است.
