تجدید ارزیابی داراییهای غیرجاری:
اصلاح استاندارد حسابداری شماره ۱۵ و تأثیر آن بر بازار سرمایه
استاندارد حسابداری شماره ۱۵ به ارزیابی و گزارشگری داراییهای غیرجاری مانند املاک، ماشینآلات، تجهیزات و سایر داراییهای بلندمدت میپردازد. تناوب تجدید ارزیابی به معنای دورههای زمانی است که در آن شرکتها موظفاند ارزش این داراییها را بر اساس ارزش منصفانه روز محاسبه و گزارش کنند. در اصلاحات اخیر این استاندارد، الزامات برای دوره تناوب تجدید ارزیابی تغییر کرده و شرکتها اکنون ملزماند در دورههای کوتاهتر یا بر اساس شرایط اقتصادی حاکم، ارزش داراییهای غیرجاری خود را بهروز کنند.
به گزارش بورس امروز؛ اصلاح استانداردهای حسابداری یکی از ابزارهای کلیدی برای بهبود شفافیت و دقت گزارشگری مالی است. اصلاح استاندارد حسابداری شماره ۱۵ که به موضوع تناوب تجدید ارزیابی داراییهای غیرجاری میپردازد، از جمله تغییرات اخیر در این حوزه است که میتواند تأثیرات قابلتوجهی بر عملکرد و تصمیمگیری شرکتها و ناشران فعال در بازار سرمایه داشته باشد.
مفهوم استاندارد شماره ۱۵ و اصلاحات جدید
استاندارد حسابداری شماره ۱۵ به ارزیابی و گزارشگری داراییهای غیرجاری مانند املاک، ماشینآلات، تجهیزات و سایر داراییهای بلندمدت میپردازد. تناوب تجدید ارزیابی به معنای دورههای زمانی است که در آن شرکتها موظفاند ارزش این داراییها را بر اساس ارزش منصفانه روز محاسبه و گزارش کنند.
در اصلاحات اخیر این استاندارد، الزامات برای دوره تناوب تجدید ارزیابی تغییر کرده و شرکتها اکنون ملزماند در دورههای کوتاهتر یا بر اساس شرایط اقتصادی حاکم، ارزش داراییهای غیرجاری خود را بهروز کنند. این تغییرات بهویژه در شرایط تورمی کشور که ارزش داراییها بهسرعت دچار نوسان میشود، از اهمیت زیادی برخوردار است.
تأثیرات اصلاح استاندارد شماره ۱۵ بر شرکتها
اصلاحات جدید میتواند پیامدهای متعددی برای شرکتها به همراه داشته باشد:
الف: افزایش شفافیت در گزارشگری مالی: با تجدید ارزیابی در دورههای کوتاهتر، گزارشهای مالی شرکتها منعکسکننده ارزش واقعی داراییها خواهد بود. این امر به افزایش اعتماد سرمایهگذاران و بهبود تصمیمگیری آنها کمک میکند.
ب: افزایش داراییها و بهبود اهرم مالی: تجدید ارزیابی میتواند منجر به رشد ارزش ثبتشده داراییها در ترازنامه شود. این امر به شرکتها اجازه میدهد تا نسبت بدهی به دارایی (اهرم مالی) خود را بهبود بخشند و توانایی خود برای دریافت تسهیلات بانکی را افزایش دهند.
ج: افزایش هزینههای ارزیابی: کوتاهتر شدن دوره تناوب ممکن است هزینههای مرتبط با ارزیابی داراییها را افزایش دهد. این موضوع بهویژه برای شرکتهای کوچک و متوسط که منابع محدودی دارند، چالشبرانگیز خواهد بود.
د: اقبال ناشران فعال بازار سرمایه به این استاندارد: اجرای اصلاحات جدید استاندارد شماره ۱۵ میتواند از سوی ناشران فعال در بازار سرمایه مورد استقبال قرار گیرد، اما این اقبال وابسته به چند عامل کلیدی خواهد بود:
– تأثیر مثبت بر قیمت سهام: افزایش شفافیت و بهبود ترازنامه میتواند اعتماد سهامداران را جلب کرده و در نهایت منجر به افزایش ارزش سهام شرکتها شود.
– مزایای مالیاتی: اگر تجدید ارزیابی منجر به معافیتها یا تخفیفهای مالیاتی شود، احتمالاً ناشران به اجرای آن تمایل بیشتری خواهند داشت.
– هزینههای اجرایی: چنانچه هزینههای تجدید ارزیابی برای ناشران سنگین باشد، ممکن است استقبال کمتری از این استاندارد صورت گیرد.
– سوابق اصلاح استانداردهای حسابداری و تأثیر آن بر بازار سرمایه: اصلاح استانداردهای حسابداری در ایران همواره تأثیرات مهمی بر شفافیت بازار و اعتماد سرمایهگذاران داشته است. بهعنوان مثال: اصلاح استانداردهای مربوط به افشای اطلاعات مالی در دهه گذشته، نقش بسزایی در بهبود کیفیت گزارشهای مالی و جلب اعتماد سرمایهگذاران ایفا کرد. همچنین، تغییرات مربوط به استاندارد ارزش منصفانه منجر به بهبود قیمتگذاری سهام شرکتها شد.
اصلاح استاندارد شماره ۱۵ نیز میتواند در ادامه این روند، شفافیت بازار سرمایه ایران را ارتقا دهد. اما موفقیت این اصلاحات به نحوه اجرا، حمایتهای قانونی و میزان همکاری ناشران و حسابرسان بستگی دارد.
اصلاح استاندارد حسابداری شماره ۱۵، با تأکید بر تناوب تجدید ارزیابی داراییهای غیرجاری، گامی مؤثر برای بهبود گزارشگری مالی در شرایط تورمی ایران است. این اصلاحات میتواند شفافیت مالی را افزایش دهد، اعتماد سرمایهگذاران را تقویت کند و ارزش سهام شرکتها را بهبود بخشد. با اینحال، موفقیت این استاندارد به نحوه مدیریت هزینهها، حمایتهای قانونی و انگیزههای مالیاتی بستگی دارد. اجرای صحیح این اصلاحات میتواند نقطه عطفی در بازار سرمایه ایران باشد.
نویسنده: امیرحسین بیطرفان- کارشناس تحلیل صورتهای مالی و ارزشگذاری اوراق بهادار
منبع خبر: شماره ۱۰۱ نشریه بورس امروز- آذر ماه ۱۴۰۳