صدای صنعت سبدگردانی را بشنوید
محمد صفری، مدیر عامل شرکت سبدگردان تصمیم نگار ارزش آفرینان در گفتگو با خبرنگار بورس امروز عنوان کرد: طبق دستور العمل سبد گردانی، با مبلغ ۱۰ میلیون تومان هم میتوان نسبت به ایجاد یک سبد سهام اقدام کرد. البته این مبلغ برای تشکیل سبد سهامی، محل نقد و سوال است. در این میان مبلغی که […]
محمد صفری، مدیر عامل شرکت سبدگردان تصمیم نگار ارزش آفرینان در گفتگو با خبرنگار بورس امروز عنوان کرد: طبق دستور العمل سبد گردانی، با مبلغ ۱۰ میلیون تومان هم میتوان نسبت به ایجاد یک سبد سهام اقدام کرد. البته این مبلغ برای تشکیل سبد سهامی، محل نقد و سوال است. در این میان مبلغی که برای مشتری و سبدگردان منطقی و مقبول باشد، نباید کمتر از ۵۰۰ میلیون تومان باشد.
تا پیش از جهش قیمتی طی ماههای اخیر، افراد برخوردار از سرمایه های کمتر از ۵۰۰ میلیون تومان را به سمت صندوقها هدایت می کردیم. چرا که سرمایههای کوچکتر به منظور سرمایهگذاری و تشکیل سبدهای سهامی، برای مشتری و سبد گردان صرفه اقتصادی ندارد. در واقع این ارقام برای مشتری که باید کارمزد پرداخت کند و برای سبدگردان که باید درآمد مناسبی به دست آورد، صرفه اقتصادی ندارد. البته این رقم برآورد ما پیش از جهش قیمت ها بوده است.
در شرایط فعلی باید اظهار کرد که سرمایه کمتر از یک میلیارد تومان برای سرمایه گذاری در سبد صرفه اقتصادی ندارد. در شرایطی که ارقام پایینتر از استاندارد در نظر گرفته باشد، سعی میکنیم تا سرمایه چند مشتری را در قالب یک مجموعه سرمایه گذاری کنیم به صورت گروهی خرید و فروش را انجام دهیم.
در این خصوص باید بین صندوق های سرمایه گذاری و سبدهای اختصاصی تفاوت قائل شد. سرمایه هایی به میزان ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان باید وارد صندوق ها شوند. پیشنهاد ما این است که مشتریان خرد با سرمایه های اندک به سمت صندوق های سرمایه گذاری بروند. در مورد سبد پیشنهاد ما این است که باید پول های بزرگ تر وارد آن شود. در واقع سبدها از محدودیت های موجود در صندوق ها برخوردار نیستند، ضمن اینکه اصولا این محدودیت ها برای مشتری قابل قبول نیست. کسی که ۵۰ یا ۱۰۰ میلیارد تومان و رقم های بالاتر را به منظور تشکیل سبد سهامی به سبدگردان می دهد، علاوه بر تمایل در رعایت تمام اصول مدیریت ریسک، خواستار کسب بازدهی حداکثری و با کمترین محدودیت است.
به عنوان مثال در حال حاضر که برآورد تحلیلی از شرکت های پالایشی، مناسب است، برخی از مشتریان خواهان اختصاص ۵۰ درصد پورتفوی خود به شرکت های پالایشی هستند. این موضوع در صندوق ها امکان پذیر نیست. در صندوق ها غالبا در هر سهم ۵ درصد و هر صنعت تنها ۳۰ درصد می توان سرمایه گذاری انجام داد. اگر این میزان سرمایه گذاری از ۳۰ درصد بیشتر شود، مدیریت صندوق از سوی نهادهای ناظر مورد بازخواست قرار می گیرد. اما در سبدها، دست سبد گردان باز است. به موجب محدویت های صندوق ها، اصولا پول های بزرگ رغبت نمی کنند به آن ورود یابند و ترجیح می دهند به سمت سبد بروند.
محدودیتهایی در این خصوص وجود دارد و امیدواریم که صدای صنعت سبدگردانی توسط مقام ناظر و متولیان بازار سرمایه در حوزه نظارت یا سپردهگذاری و همچنین فناوری بورس و حتی شرکتهای ارائه دهنده نرمافزارهای سبدگردانی اختصاصی شنیده شود.اگرچه در این میان برای با سپرده گذاری مرکزی، سازمان بورس و هم با بخش فناوری که معاملات مشتری را در مسیر معاملاتی قرار می دهد جلساتی را برگزار کردیم و ارتباط داریم اما هنوز روابط سبد گردان با این بخش ها نیاز به تسریع و تسهیل دارد و امیدواریم که متولیان امر به داد مشتریان سبد برسند و از این حیث به فرآیند اخذ کد مشتریان و معاملات بعدی کمک کنند.
باید ورود به سبدها برای مشتریان هم سرعت داشته باشد و هم راحت انجام شود. خیلی از نظارت های موجود، نظارت های پیشینی است که باید به نظارت پسینی تبدیل شود. برای دریافت کد برای یک مشتری، این کد ابتدا باید به تایید یک موسسه حسابرسی که امین سبدگردان است، برسد. به نظر این فرآیند باید عکس باشد و ابتدا ما کد را دریافت کنیم و بعد سبد مشتری به موسسه حسابرسی معرفی شود. نظارت ها حتی المقدور باید نظارت پسینی باشد تا کد سبد برای مشتری جذاب باشد. در این صورت با افزایش رضایت مشتریان، کسب و کار شرکت های سبدگردان نیز رونق بیشتری خواهد یافت.