تهدیدها و فرصت‌های صنایع غذایی در بازار سرمایه را بشناسیم

به گزارش روند بورس امروز، بررسی میزان بازدهی صنعت غذایی در بازار سرمایه نشان از رشد این صنعت در بخش‌های مختلف همچون نوشیدنی‌ها، شیرینی و بیسکوییت و محصولات لبنی دارد. در ادامه تحلیل شهلا حیدری تحلیلگر بازار سرمایه را در خصوص صنایع غذایی می‌خوانیم.

ریسک‌های عمده صنعت غذایی

ریسک نوسانات نرخ ارز:  بخشی از مواد اولیه مورد نیاز شرکت‌های فعال در این صنعت، از طریق واردات تامین می‌شود، بهای تمام‌شده محصولات به ارزش دلار آزاد و در بسیاری از موارد دلار مبادله‌ای وابستگی زیادی دارد. بنابرین تک‌نرخی شدن ارز یا نوسانات نرخ  دلار در بازار آزاد بر سودآوری شرکتها موثر است.

ریسک تامین مواد اولیه: با توجه به تامین مواد اولیه از طریق واردات، مسائل سیاسی نظیر تحریم‌ها تاثیر زیادی بر سودآوری شرکت‌ها دارد.

ریسک قیمت‌گذاری: قیمت‌گذاری بسیاری از محصولات غذایی توسط سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان انجام می‌شود که این موضوع نیز سودآوری را تحت الشعاع قرار می دهد.

ریسک نرخ بهره: از آنجا که تامین مالی شرکت‌های فعال در صنعت غذا، از طریق بانک‌ها صورت می‌گیرد، رشد نرخ بهره بانکی هزینه مالی گزافی بر شرکت‌ها تحمیل می کند.

بررسی میزان بازدهی این صنعت در طول سه ماه اخیر حاکی از رشد ۷۶ درصدی نوشیدنی ها، ۹۷ درصدی شیرینی و بیسکویت ، ۳۸ درصدی محصولات لبنی و رشد ۴۶ درصدی سایر محصولات غذایی بوده است.

نرخ بازگشت سرمایه نیز در این گروهها به ترتیب ۰٫۹ و۰٫۶۷ و ۰٫۶۴ و ۰٫۷۱ در بخش های نوشیدنی،  شیرینی جات و لبنی و سایر محصولات غذایی بوده است.

نسبت p/s در در گروههای مختلف این صنعت از ۰٫۸ تا ۲٫۵ است که میزان نسبتا مطلوبی است و بیانگر ان است که شرکتهای این گروه فروش نسبتا خوب و قیمت های پایین تری دارند.

با توجه به روندی که از ابتدای سال آغاز شده، انتظار می رود شرکتهای گروه لبنی و سایر محصولات غذایی همچنان به مسیر صعودی خود دهند. گزارشهای سه ماهه شرکتها نیز حاکی از مسیر مطلوبی است که در پیش دارند. افزایش نرخ نهاده ها و مواد اولیه در شرکتهای این گروه موجبات افزایش نرخ فروش را فراهم کرده است. افزایش نرخ شیر خام که اثر خود را در گروه دامپروری نشان داد بر گروه لبنی نیز موثر خواهد بود.

چالش های تامین مالی صنعت غذایی

یکی از مشکلاتی که صنایع غذایی با آن دست به گریبان است، توان ضعیف در تامین مالی است. هزینه بالای پول و تسهیلات، از یک‌سو و ضعف سرمایه از طریق بازار بورس، باعث شده تا صنایع غذایی در جذب سرمایه‌ با مشکل روبرو شوند. این صنعت، برخلاف صنایع دیگر، نیازمند سرمایه در گردش کافی است تا موادخام روزانه را تامین کند. همچنین، حجم بالای موجودی انبار به دلیل کاهش تقاضا،‌ فروش‌های مدت‌دار، قیمت‌تمام شده بالا و عدم رقابت‌پذیری در بازارهای جهانی و کاهش تقاضای بازارهای صادراتی از جمله دلایلی است که نیاز این صنعت به منابع مالی را افزایش داده است. همچنین تامین مواد اولیه وارداتی، نوسانات نرخ ارز،‌ تغییر قیمت‌های جهانی مواد خام و مشکلات گمرک و مدت ترخیص نیز بر تامین سریع سرمایه‌ها فشار بیشتری می‌آورد.

به منظور حل مشکل تامین مالی چه باید کرد؟

شفافیت در تسهیلات اعطایی و آمار دقیق در دسترس، تخصیص منابع به مقدار کافی، کاهش هزینه‌های دسترسی به منابع تامین مالی، برنامه‌ریزی برای بهره‌گیری از ابزارهای مالی در تامین مالی نظیر بهادارکردن قبض انبار، سرمایه در گردش زنجیره، دسترسی آسان، مکفی و هدفمند به تسهیلات و تسهیل ورود بنگاه‌ها به بورس می‌تواند در رفع این مشکل موثر باشد.

در سال های اخیر، شرکتهای فعال در این صنعت از طریق تسهیلات بانکی یا انتشار اوراق تامین مالی شده اند. تامین مالی از طریق انتشار اوراق صکوک مرابحه یکی از راههایی بود که صنعت غذایی کورش در پیش گرفت.

شرکت صنعت غذایی کورش از جمله مهم‌ترین زیرمجموعه‌های گروه صنعتی گلرنگ است که برندهایی همچون اویلا و فامیلا را تولید می‌کند. اوراق مذکور جهت تأمین مالی ایجاد کارخانه به منظور تصفیه و بسته‌بندی روغن مایع و جامد خوراکی، ایجاد ظروف بسته‌بندی روغن و استفاده از ظرفیت خالی کارخانجات به منظور روغن‌کشی در جهت تولید و صادرات روغن‌های مایع و جامد، منتشر شد.