حذف جذابیت از سهام سیمانی‌ها

به گزارش بورس امروز؛ صنعت سیمان کشور به دلیل محدودیت های برق و گاز هزینه های سنگینی متحمل میشود و این موضوع با بررسی روند تولید در سال های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱  کاملا روشن است و در نمودارهای زیر می توان کاهش تولید  ناشی از محدودیت انرژی  مشاهده کرد .

بدیهی است تاثیر این محدودیت در کاهش راندمان  تولید باعث فزایش هزینه های تولید و در نتیجه کاهش درامد واحدهای سیمانی می شود .

از طرفی قیمت این محصول نسبت به سایر فراورده های ساختمانی بسیار ناچیز بوده و صنعت سیمان به دلیل حجم سرمایه گذاری سنگین  و سودآوری پایین نسبت به سرمایه  ، جذابیت اقتصادی را از دست داده  است به طوری که کارخانجات قادر به نوسازی و اورهال خطوط تولید نیستند و اشخاص حقیقی و حقوقی نیز در این صنعت سرمایه گذاری نمی کنند .

متاسفانه حتی امروز که افزایش ۱۰۰ درصدی بهای گاز اتفاق افتاده وزارت صمت و بورس کالا  تا لحظه تهیه این گزارش با افزایش قیمت سیمان متناسب با میزان اثرآن درقیمت سیمان موافقت نکرده است و این اتفاق صرفا در تیر ماه ضررحدود ۵۰۰ میلیارد تومانی را به صنعت سیمان تحمیل می کند که با توجه به حضور اغلب شرکت های سیمانی در بورس ، این ضرر باید از جیب سهامداران پرداخت شود .

سهم هزینه گاز در قیمت تمام شده به طور متوسط  ۱۸ درصد است و افزایش  ۱۰۰ درصدی نرخ  گاز بر اساس مصوبه اخیر هیئت دولت ، حدود ۶ هزار میلیارد تومان در سال هزینه  به صنعت سیمان تحمیل می کند؛ طبیعی است که چنانچه دولت  تاثیر افزایش قیمت سوخت را در قیمت پایه  سیمان در بورس کالا اعمال نکند، این هزینه هنگفت از جیب سهامدار پرداخت می شود. این موضوع زمانی اهمیت دو چندان می یابد که بدانیم شرکت های سیمانی اغلب ۹۰ درصد سود را در مجامع تقسیم می کنند. به دلیل قیمت گذاری دستوری سیمان، طی یک دهه اخیر شاهد هیچ گونه سرمایه گذاری در این صنعت نبوده ایم چرا که سود این صنعت در قیاس با حجم سرمایه گذاری بسیار اندک است.

امروز احداث یک  واحد یک میلیون تنی تولید سیمان حدود ۶ تا ۸ هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری نیاز دارد و چنانچه هر چه سریع تر افزایش نرخ گاز در قیمت ها  اعمال نشود، شرایط صنعت به مراتب وخیم تر می شود.

در حالی که پیش تر آنالیز عوامل تاثیر گذار در قیمت سیمان را به وزارت صمت ارائه کرده ایم اما در تیر ماه دولت اجازه افزایش قیمت به تناسب افزایش نرخ گاز را به سیمانی ها نداد و به همین خاطر صنعت سیمان و به عبارت درست تر سهامداران بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان متضرر شدند و متاسفانه شرکت هایی که از مراکز فروش فاصله دارند و به دلیل نبود محدودیت بازار و هزینه های بالای حمل و نقل با قیمت پایه کف سیمان را به فروش می رسانند،  بیش از همه متضرر شده و در معرض زیان و ورشکستگی  قرار می گیرند.

از طرفی بسیاری از واحدهای سیمانی بالای ۵۰ سال عمر دارند و متاسفانه به دلیل نبود توان مالی قادر به بهسازی و نوسازی خطوط تولید نیستند.

در چنین شرایطی طبیعی است که امکان تحقیق و توسعه ، نوسازی و ارتقائ تکنولوژی هم از این واحد ها سلب می شود.

حذف پلکانی یارانه سوخت و برق صنعت سیمان همزمان با آزاد سازی قیمت ها باید در دستور کار قرار گیرد.

بر خلاف آدرس های غلطی که توسط برخی افراد داده می شود، تاثیر سیمان در هزینه های ساخت کمتر از ۲ درصد است و حتی چنانچه تاثیر سیمان را در هزینه های ساخت و زمین در نظر گیریم، این رقم به کمتر از ۵ دهم درصد می رسد؛ معتقدیم  برخی با کوچک ترین تغییری در قیمت سیمان فریاد وامصیبتا سر می دهند، باید به این سوال پاسخ دهند که چگونه ارزان ترین سیمان دنیا در ایران عرضه می شود اما بهای مسکن در طول دو سال بیش از چند صد درصد رشد می کند؟! طرح های نیمه تمام سیمانی به دلیل هزینه های بالای احداث و سود آوری بسیار اندک به حال خود رها شده اند،  وقتی صنعتی سودآور نباشد، به صورت خودکار سرمایه ها به صنایع دیگر کوچ می کند. زمانی در مورد صنعت برق و گاز مشکلی نداشتیم  و امروز مشکل  تامین برق و گاز دامن تمامی صنایع را گرفته است و متاسفانه به نظر می رسد در مورد سیمان نیز  چنین رویه ای جاری است؛ لذا تا دچار مشکل برای تامین نیاز داخلی نشویم کسی جان کندن این صنعت را به خاطر بهای بسیار ارزان این ماده زیر بنایی باور نمی کند. در حالی که دولت می توانست با واقعی کردن پلکانی بهای برق و گازو متناسب با آن با افزایش قیمت  سیمان هم مشوق های لازم را برای توسعه صنعت برق و گاز فراهم کند و هم سیمانی ها را به سمت و سوی بهره وری و تولید و توسعه انواع سیمان های جدید و سرمایه گذاری در تولید انرژی  و به روز آوری صنعت متناسب با آخرین پیشرفت های  تکنولوژی رئز دنیا سوق دهد. اما امروز سرکوب قیمتی سیمان باعث شده که این صنعت ازپیشرفت و دستیابی به دستاوردهای  روز عقب ماند و رو به  فرسودگی پیش رود . با ادامه این روند بیم آن می رود که در آینده با رشد تقاضا و عدم به روز آوری صنعت و تحمیل هزینه های سنگین به صنعت و جلوگیری از رشد قیمت فروش سیمان صنعت سیمان توان پاسخ گویی به رشد تقاضا را از دست بدهد در این صورت لازم است اشاره شود که سیمان در درب کارخانه در کشورهای همسایه ۶۵ دلار است و با در نظر گرفتن هزینه های  سنگین حمل و نقل این کالای حجیم در صورت عدم  توجه به صنعت  سیمان کشور و نیاز به واردات سیمان  مشکلات عدیده ای دامن گیر صنعت ساختمان و پروژه ها خواهد شد لذا  شایسته است مسولین محترم  به صنعت سیمان کشور توجه کنند  و اجازه دهند  قیمت فروش سیمان متناسب با افزایش هزینه های تولید تعدیل  شود زمینه پویایی صنعت سیمان  فراهم گردد.

علی اکبر الوندیان دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت سیمان