یاری برای ارزش ذاتی سهم

به گزارش بورس امروز؛ در بازار مالی قیمت نمادی از کل اطلاعات یک سهم است که در نقش یک سیگنال و شاخص، تمامی اطلاعات یک شرکت را برای مخاطبین به نمایش می گذارد.

در یک بازار مالی، رشد ۵۰ درصدی یک سهم می تواند ناشی از دلایل مختلفی باشد؛ در برخی موارد ارزش گذاری های انجام شده بر دارایی یک شرکت، سهم را با استقبال بازار همراه می سازد؛ به گونه ای که در پی معاملات صورت گرفته، سهم به سمت ارزش ذاتی خود حرکت می کند.

در تمامی بازارها به خصوص بازار سرمایه، به مرور زمان با بررسی الگوهای معاملاتی و ورود و خروج پول و انتشار این اطلاعات، کارایی بازار تقویت می شود. همچنین عملکرد قابل قبول شرکت ها در گزارشات سه ماهه، آنها را با رشد  ۵۰ درصدی قیمت سهم همراه می سازد.

اگرچه این رشد قیمتی را نمی توان در عملکرد ماهانه شرکتها که حاوی اطلاعات ناقصی است، را شاهد بود. در گزارش های ماهانه شرکت ها صرفا عملکرد تولید و فروش از منظر داخلی و خارجی قابل مشاهده است. این نقص در افشاییه های ماهانه کاملا مشهود است. بنابراین نمی توان سقف بهای تمام شده شرکت ها را به طور مناسب رصد کرد. ممکن است اطلاعات منتشره در مقطع زمانی، توجیحی  بر این افزایش قیمتی سهم باشد. اما در برخی موارد این موضوع توجیحی ندارد. لذا باید به این موضوع توجه داشت که در بازار آیا تک سهم ها تنها رشد داشته اند؟ و یا این رشد به کل بازار تسری یافته است؟

افشاء و انتشار اطلاعات عمومی در پی توقف نمادهای معاملاتی باعث حرکت سهم به سوی ارزش ذاتی خود می شود  تا در نهایت بازار به کارایی بیشتری دست یابد. این توقف نماد معاملاتی می تواند ناشی از افشای اطلاعات با اهمیت “الف” و یا برگزاری مجمع و …باشد.

به طور کلی قانون گذار در مقاطعی از زمان به شکل بخشنامه ای و دستوری با تغییر برخی از شاخص های مالی شرکت ها، تاثیر معناداری بر عملکرد کل آنها باقی می گذارد. لذا نمی توان اهمیت توقف نمادهای معاملاتی را برای بررسی بازار در هر نوع تغییری اعم از تغییر ۵۰ درصدی سهم کتمان کرد. اما در این توقف نمادهای معاملاتی بستر مناسبی برای پرسش از هیئت مدیره و مدیرعامل فراهم نشده است؛ بر این اساس رسالت توقف نمادها به درستی انجام نمی پذیرد.

در حراج ناپیوسته و بدون دامنه ی نوسان نیز ساز و کارهای سلیقه ای از سوی ناظران بازار رخ می دهد که منجر به ابطال معاملات می شود. توقف نماد معاملاتی در صورت  افشای اطلاعات منجر به کارایی بازار و به تبع آن حرکت سهم به سوی ارزش ذاتی آن می شود. توقف نماد معاملاتی ناشی از ریزش بازار و عملکرد نامناسب بازار گردان ها به کارایی بازار کمکی نمی کند؛ بر این اساس باید توقف نماد معاملاتی به سمتی حرکت کند که تحولات درونی شرکت و صنعتی سهم قابل رصد باشد. و در نهایت باید به این موضوع توجه کرد که توقف های ناشی از تصمیمات بروکراتیک بیرونی یا بخش نامه ای در برخی از مقاطع، تمامی شاخص های  بازار سرمایه را تحت تاثیر قرار می دهد.