استراتژی “فزرین” برای جلوگیری از کاهش تولید
به گزارش بورس امروز؛ مدیر عامل شرکت زرین معدن آسیا به سود و زیان این شرکت اشاره کرد. شهرام کدخدایی گفت: سود و زیان خلاصه ای است از درآمدها و هزینه هایی که شرکت در طی دوره مالی مورد نظر محقق می کند. فروش شرکت به صورت خطی نمی باشد. همواره برای بدست آوردن سود […]
به گزارش بورس امروز؛ مدیر عامل شرکت زرین معدن آسیا به سود و زیان این شرکت اشاره کرد.
شهرام کدخدایی گفت: سود و زیان خلاصه ای است از درآمدها و هزینه هایی که شرکت در طی دوره مالی مورد نظر محقق می کند.
فروش شرکت به صورت خطی نمی باشد. همواره برای بدست آوردن سود و زیان، یک دوره مالی از ابتدای سال تا منتهی به تاریخی مشخص مد نظر قرار می گیرد.
کدخدایی افزود: مقایسه یک دوره از یکسال بدون در نظر گرفتن مقطع زمانی از ابتدای سال، اطلاعات کاملی را در اختیار مصرف کنندگان قرار نمی دهد.
بالاترین مقام اجرایی زرین معدن آسیا اظهار داشت: آخرین نرخ فروش ارز حاصل از صادرات در اواخر اسفند ماه ۱۴۰۱ است. این نرخ وفق مقررات و قوانین بانک مرکزی و در راستای رفعت عهدات ارزی صورت پذیرفته است.
– آخرین وضعیت بهره برداری از معدن مهدی آباد
کدخدایی گفت: شرکت توسعه معادن سرب و روی مهدی آباد، برای فرآوری خاک های کم عیار طراحی شد. این شرکت از سال ۹۳ فعالیت تولیدی خود را آغاز کرد.
معدن سرب و روی مهدی آباد متعلق به شرکت بوده است.
شرکت مذکور از طریق سهمیه و پروانه بهره برداری خود، اقدام به تامین خاک از معدن مربوطه می نماید.
در ادامه؛ به رغم سرمایه گذاری های انجام شده برای دوره تجهیز و بهره برداری ۴ سال، ولی با برنامه ریزی و تلاش های صورت گرفته، این مهم به ۲ سال کاهش یافت.
وی به عیار خاک خریداری شده این شرکت در مقاطع زمانی مشخص اشاره کرد و گفت: عیار خاک خریداری شده در دوره ی زمانی ۹۵ تا ۱۴۰۱ بسیار متنوع و متغیر بوده است.
به طوریکه از عیار ۵ درصد تا ۴۰ درصد تغییر داشته است.
این مقام اجرایی در شرکت زرین معدن آسیا ساز و کار قیمت گذاری کنسانتره را مورد اشاره قرار داد.
وی گفت: قیمت فروش محصولات با توجه به عیار و راندمان تولید کنسانتره بر اساس نرخ سرب و روی در LMB (که تابع قیمت های جهانی است)، محاسبه می شود.
همچنین با در نظر گرفتن نرخ دلار ، کسر TC و کسر میزان رطوبت موجود در محصول، قیمت نهایی بدست می آید.
– ظرفیت و تولید کنسانتره روی کشور
کدخدایی در اشاره به تولید کنسانتره روی، سهم زرین معدن آسیا و شرکت کیمیا حدود ۴۸ درصد بازار است.
لازم به ذکر است که اطلاعات کاملی در رابطه با حجم واردات و صادرات کل کشور در دسترس نیست.
این مقام مسوول در “فزرین” گفت: علت پرداخت ۳۶ میلیارد پرداخت نقدی در سال ۱۴۰۰ بابت فعالیت های در حال توسعه شرکت های زیر مجموعه بوده است.
همچنین با توجه به اینکه ۱۷ درصد سهام شرکت توسعه معادن سرب و روی مهدی آباد متعلق به این شرکت است، عمده مبلغ پرداخت شده مربوط به این شرکت است.
وی با اشاره به ماده ۱۴۱ قانون تجارت، عنوان کرد: درآمد حاصل از صادرات خدمات و کالاهای غیر نفتی و محصولات بخش کشاورزی و ۲۰ درصد درآمد حاصل از صادرات مواد خام در
صورت رفع تعهد ارزی مشمول مالیات با نرخ صفر می گردد.
کدخدایی به افزایش موجودی شمش شرکت گسترش صنایع روی ایرنیان در سال ۱۴۰۱ گفت: افزایش موجودی شمش روی شرکت مذکور مربوط به تجمیع تولیدات در دوهفته ی پایانی سال بوده است.
این موجودی مربوطه نهایتا تا تاریخ تهیه نامه به طور کامل به فروش رفته است.
– بازار صادراتی شرکت گسترش صنایع روی ایرانیان
وی از امکان بروز مشکلات قانونی بین المللی ناشی تحریم های ظالمانه برای مشتریان خارجی شرکت، از افشا عمومی نام مشتریان خارجی خودداری کرد.
صورت ریز نام مشتریان خارجی و بازار هدف در اختیار حسابرس و بازرس قانونی شرکت قرار می گیرد.
کدخدایی به عیار کنسانتره روی خریداری شده توسط شرکت در طی سال های ۹۵ تا ۱۴۰۱ اشاره کرد.
براساس گفته های وی؛ عیار کنسانتره روی خریداری شده توسط شرکت گسترش صنایع روی ایرانیان طی سال های مذکور متغیر و متنوع بوده است؛ به طوریکه از عیار ۸ درصد تا عیار ۲۸ درصد تغییر داشته است.
وی در اشاره به نقش این شرکت در بازار سرمایه کشور اظهار داشت: درسال ۱۴۰۱ مجموعا ۵۷/۶۳۱ تن شمش روی در کشور توسط شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران و فرابورس ایران تولید شده است.
همچنین سهم شرکت گسترش صنایع روی ایران حدود ۱۲ درصد بوده است.
لارم به ذکر است؛ در رابطه با ظرفیت تولیدی کشور و حجم واردات و صادرات اطلاعاتی در دسترس نیست.
مدیر عامل شرکت زرین معدن آسیا در خصوص برنامه های شرکت برای جلوگیری از کاهش تولید ابراز داشت: تولید شمش با روش تشویه مقرون به صرفه نیست.
ذخیره خاک اکسیدی معدن انگوران در ۳ سال آینده به اتمام می رسد. در این میان تولید شمش از خاک سولفیدی در صورتی که صادرات مواد معدنی سرب و روی انجام نشود، مقرون به صرفه نیست.
لذا با توجه به موارد مذکور در صورت تامین به شکل اکسیدی و سولفیدی، امکان هریک ازآنها به شمش مقدور می باشد.
وی به سرب سولفیدی یکی از شرکت های گروه به نام ذوبگران رنگین فلز اشاره کرد که توانایی تبدیل آن به شمش استاندارد را دارا است.
همچنین دانش و امکانات تبدیل و فرآوری خاک روی سولفوره نیز در گروه صنعتی و معدنی زرین مانند شرکت سرب و روی ایرانیان وجود دارد.
TCدر قراردادهای کنسانتره روی و سرب
این فعال صنعت سرب و روی، متغیرهای تابع TCرا این گونه توضیح داد: این متغیر ها شامل مواد کمکی مصرفی، رفتار خاک. …است.
همچنین سرب و روی در LME تایع معاملات بین المللی بین خریداران و فروشندگان است. در ادامه؛ TCدر عیار های لگاریتیم بوده لذا TC نسبت به هر عیار دارای پایه غیرخطی است.
قیمت فروش محصولات با توجه به عیار و راندمان تولید کنسانتره براساس نرخ سرب و روی در LME محاسبه می شود.
همچنین پس از محاسبه نرخ دلار و پس از کسر کردن TC قیمت نهایی بدست می آید.
کدخدایی در خصوص هزینه های احداث یک واحد تشویه با توجه به ظرفیت تولید کنسانتره روی سسولفیدی گفت: به علت گرانی تاسیس و هزینه های بالای ایجاد واحد تشویه و برای رسیدن به نقطه سر به سر تولید، حدود حداقل ۱۰۰ تن کنسانتره روی سولفوره نیاز است.
با توجه به ظرفیت های ماده معدنی و تولید کنسانتره موجود در سطح کشور، دست یافتنی نیست. همچنین از روش های جایگزین برای سولفوره زدایی در فرآیند تولید سرب
استفاده می شود. استفاده از روش مزبور مقرون به صرفه نیست.
وی با توجه به توضیحات ذکر شده و همچنین عدم توجیه فنی استفاده از روش تشویه، امکان سنجی طراحی و احداث چنین واحدی را منطقی ندانست.
کد خدایی از جمله فرصت ها و موانع تبدیل کنسانتره سولفوره روی به کنسانتره اکسید و شمش را این گونه توضیح داد: طرح های توسعه ای متعددی تهیه و اجرایی شده است. در واحد
های مرتبط از طریق سرمایه گذاری در شرکت های گروه، این امر دنبال می گردد.
همچنین با روشی غیر از روش تشویه اقدام به تولید سرب از کنسانتره سرب شده است.
وی عیار کنسانتره روی و سرب تولید که شامل کم عیار، متوسط عیارو پر عیار را تفصیل این گونه بیان کرد: –
_ کنسانتره روی اکسید مابین ۸ تا ۳۵ درصد
_کنسانتره روی اکسیده مابین ۸ تا ۳۵ درصد
_کنسانتره روی سولفوره مابین ۴۵ تا ۶۰ درصد
_کنسانتره سرب سولفوره بالای ۵۰ درصد
کدخدایی تصریح کرد: احداث واحد تشویه باتوجه به مقدار و هزینه های مصرفی به ازای تشویه هر کنسانتره سولفوره با توجه به مقرون به صرفه نبوده، مورد قبول نیست.