نخستین گزینه سرمایه گذاری کدام بازار مالی است؟
سید رضا علوی،کارشناس ارشد بازار سرمایه در گفتگو با خبرنگار نشریه بورس امروز عنوان کرد: شرایط خاص این روزها در حوزه های اقتصادی، موجب چرخش بیش از پیش نگاه سرمایه گذاران به بازار سرمایه شده است. با توجه به اصلاحات ساختاری رخ داده در اقتصاد کلان ایران و برنامه های پیشروی متولیان اقتصادی کشور، فارغ […]
سید رضا علوی،کارشناس ارشد بازار سرمایه در گفتگو با خبرنگار نشریه بورس امروز عنوان کرد: شرایط خاص این روزها در حوزه های اقتصادی، موجب چرخش بیش از پیش نگاه سرمایه گذاران به بازار سرمایه شده است. با توجه به اصلاحات ساختاری رخ داده در اقتصاد کلان ایران و برنامه های پیشروی متولیان اقتصادی کشور، فارغ از مشکلات ناشی از محدودیت ها و تحریم های ظالمانه، در آینده نزدیک همچون بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه دنیا، حرکت نقدینگی و منابع مالی به سمت بازارهای حقیقی سرمایه گذاری از جمله بازار سرمایه معطوف خواهد شد.
در این شرایط لزوم رعایت مواردی که به رونق پایدار این بازار کمک کند،بیش از گذشته،احساس می شود. حضور مثبت فعالان نهادی و شرکت های سرمایه گذاری در این بازار قطعاً یکی از ارکان قابل اتکا جهت کمک به رشد و توسعه عمق بخشیدن به فعالیت های معاملاتی در بورس می باشد.
سوال اینجاست که آیا این مجموعه های نهادی، نقش خود را به درستی ایفا کرده اند؟ و مهمتر از آن اینکه در قبال قدرتی که در بازار داشته اند، عملکرد مطلوبی داشته اند؟
متاسفانه ارکان مهم در بازارهای دنیا که به نوعی نقش رگولاتوری معاملات را بر عهده دارد، در بازار سرمایه ایران مغفول مانده است. بازار سازان(Market Makers) همواره در جهت تعادل در بازارها خصوصاً در زمان های بروز هیجانهای مثبت و منفی، نقش های تعادلی ایفا می کنند که با توجه به عدم وجود بازارسازهای رسمی و این نکته که بازار ما به دلیل عدم بلوغ کامل، یکی از هیجانی ترین بازارهاست، سبب شده است تا این نقش مهم بر عهده شرکتهای سرمایه گذاری و نهادهای فعال در بازار سرمایه باشد.
در طول سالهای اخیر با افزایش نرخ ارز، سرمایه گذاریهای گسترده بر شرکتهای صادرات محور، باعث هدایت نقدینگی به این بخش از سهام گردیده است. اتفاقی که علاوه بر کسب بازدهی های بسیار خوب برای سرمایه گذاران، آثار مفیدی به جهت هدایت سرمایه ها در مسیر رونق تولید داشته و خواهد داشت. یکی دیگر از زمینه های سرمایه گذاری شرکتها در این سالها، سرمایه گذاری در سهام شرکتهای همراه با تجدید ارزیابی دارایی ها می باشد. هرچند این نوع از افزایش سرمایه خون جدیدی در رگهای شرکتها تزریق نمی کند و توانایی حل مشکلات نقدینگی آنها را نخواهد داشت، اما فاصله ایجاد شده در ارزش بازاری و ارزش دفتری شرکتها که به تبع تورم افسار گسیخته سالهای اخیر ایجاد گردیده، موجب مغفول ماندن سرمایه گذاران از ارزش واقعی دارایی ها شده و در برخی موارد تفاوتهای چند صددرصدی، سرمایه گذاری در این مجموعه را جذاب کرده است.
مجموع این پتانسیل ها در کنار رکود بازارهای موازی باعث گردیده تا به مدد رشد قیمت نفت و بازارهای جهانی، سرمایه گذاران بازار سرمایه را به عنوان گزینه اول سرمایه گذاری در این روزها انتخاب نمایند. در مجموع می توان با بهبود شرایط سرمایه گذاری در این بازار از جمله توسعه ابزارهای نوین مالی جدید جهت پاسخگویی به سلایق مختلف سرمایه گذاران، حرکت سهامداران نهادی به سمت رفتارهای حرفه ای، اولویت دادن تصمیم گیران اقتصادی به این بازار و همچنین وجود نظارت های هوشمندانه در جهت افزایش شفافیت و عادلانه شدن فضای معاملاتی، انتظار افزایش اقبال به این بازار و تبدیل آن به اولین گزینه مطمئن سرمایه گذاری در آینده نه چندان دور را داشت.