دود انتصاب غیرمتخصصان در چشم فولاد
به گزارش بورس امروز؛ صنعت فولاد در سال جاری با کمبود انرژی (آب، برق، گاز، جاده) مواجه بود و فعالیت های زیرساختی لازم هم به موازات با توسعه صنعت فولاد محقق نگردید. مورد مهم دیگر قابل اشاره، انتصاب افراد غیرمتخصص در راس مدیریتی صنایع فولادی بود. این افراد مسبب هجوم سنگین رسانه ای به صنعت فولاد […]
به گزارش بورس امروز؛ صنعت فولاد در سال جاری با کمبود انرژی (آب، برق، گاز، جاده) مواجه بود و فعالیت های زیرساختی لازم هم به موازات با توسعه صنعت فولاد محقق نگردید. مورد مهم دیگر قابل اشاره، انتصاب افراد غیرمتخصص در راس مدیریتی صنایع فولادی بود.
این افراد مسبب هجوم سنگین رسانه ای به صنعت فولاد شدند و حاصل زحمت چندین ساله ی افراد در گذشته را به خود اختصاص داده و فضای ناامنی را ایجاد نمودند. این افراد باید بدانند چنین تبلیغات بیش از اندازه ای به شکل دائمی نمی تواند موثر باشد، به این دلیل که در کشور افرادی حضور دارند که به تبلیغات توجه و واکنش می دهند. مدیران جدید با قرار دادن طرح هایی در کارنامه ی خود که از قضا از سال های گذشته در دستور کار این صنعت بوده، تنها زمینه ی به سخره گرفتن خود را فراهم می کنند. البته باید خاطرنشان ساخت که صنعت فولاد به رغم تورم های روز افزون و نوسانات قیمتی بسیار، سودهای شایسته ای را هم کسب نموده است.
سال ۱۴۰۲ باید تمام فعالیت های این صنعت معطوف به رفع توسعه های نامتوازن باشد. نمی توان با شروع طرح های جدیدی که به اتمام هم نمی رسند و تنها به صورت غیرواقعی موجب خشنودی مردم می شوند، پیشرفت واقعی را ایجاد کرد. باید اشتغال زایی ایجاد شود که البته در این صنعت پتانسیل لازم وجود دارد. اما منوط به اینکه سودآوری را هم به همراه داشته باشد.
نکته حائز اهمیت آنست که همه ی افرادی که در صنعت فولاد حضور دارند در واقع به دنبال کسب سود و ثروت هستند. با این شعار که “صنعت فولاد ایران دهمین صنعت فولاد جهان است” آن هم با چنین کیفیتی که در ایران تولید صورت می گیرد، نباید متوهم شد. با اندکی مقایسه با کشورهایی مانند هند، چین، آمریکای جنوبی که این نوع تولیدات را پشت سر گذاشته اند میتوان متوجه جایگاه واقعی ایران شد. در کشورهای اروپایی و امریکایی با علم به این که باید فولادهایی با ارزش افزوده ی بیشتر و فولادهایی خاص تولید شود، حرکت رو به جلو صورت گرفته است و در نتیجه پیشرفت های چشمگیری هم محقق گردیده است. منطقی نیست که پیشرفت غیرواقعی در ایران را با پیشرفت واقعی این کشور ها هم سنگر دانست.
این صنعت موظف است زیربناهای خود را ارتقا بخشد. نمی توان در بخش هایی توسعه و پیشرفت حاصل کرد اما در بخش هایی که کاملا هم سو با این صنعت هستند، پیشرفت و هماهنگی ایجاد نکرد؛ به این دلیل که ثمره ای غیر از شرایط فعلی را به دنبال نخواهد داشت.
در بخش معادن باید توانمندی صورت گیرد تا بتوان مواد اولیه فولاد را تامین کرد. توسعه فولاد با سبک هایی که تا به امروز داشته دیگر کارکرد لازم را دارا نیست. باید معادن، انرژِی های مورد نیاز، وزارت خانه های راه، نیرو و … در یک جهت حرکت داشته باشند تا ارزش افزوده حاصل و در نهایت صادرات این صنعت نیز شایسته و هم رده با دیگر کشورها در سطح جهانی صورت بپذیرد. سال پیش رو باید سال آماده سازی و به نتیجه رساندن طرح های نیمه کاره باشد.