دقیقه های پایانی برای گزارشات مالی

به گزارش بورس امروز؛ اصلاحیه در گزارش های مالی عموما وجود دارد. گزارش های افشای (الف- ب)، گزارش های ماهانه، معمولا مقدار، مبلغ و نرخ هم در مواقعی اصلاح می شود. اصلاحیه های نوع (الف و ب ) هم در مواردی جا به جا شده اند.

گزارش های فصلی و شش ماهه و حتی  گزارشات حسابرسی شده نیز در مواردی اصلاحیه را با خود به همراه دارند. در این میان علت انتشار اصلاحیه های صورت های مالی باید به طور دقیق ریشه یابی گردد. استنباطی که در این میان وجود دارد عدم توجه کافی و درست تیم های مالی به کدال و امور سهام است. اکثر شرکت ها گزارشات مالی خود را در ساعت های پایانی مهلت تعیین شده ارائه می دهند. این  امر موجب بروز خطا در اطلاعات و گزارشات می شود. در میان شرکت های حاضر در بازار سرمایه، گروه هایی وجود دارند که با  ابهامات نرخ گذاری و نرخ فروش  همراه هستند.  به طور مثال در گروه پالایشی گزارشات این صنعت  ناشی از مشکلات  ساختاری است. شرکت پالایش و پخش در ساعت های پایانی مهلت تعیین شده شرکت های پالایشی در انتشار گزارشات خود، به اعلام نرخ می پردازد . لذا امکان ارائه گزارشی جامع از سوی شرکت های پالایشی به دلیل ضیق وقت وجود ندارد. به ناچار در ابتدا  گزارشی ارائه می شود و بعد از اعلام نرخ توسط شرکت پالایش و پخش، اصلاحیه ای از سوی این شرکت ها منتشر می شود.

کم توجهی به امور سهام و انتشار گزارشات مالی در سامانه کدال در واقع دلیلی است که سبب شده تا ناشران بورسی و فرابورسی در ساعات پایانی مهلت در نظر گرفته شده به انتشار گزارشات مالی خود بپردازند. در واقع هر شرکتی از میزان فروش خود در پایان ماه آگاه است و با  وجود سیستم های حسابداری مدرن  برای شرکت ها این موضوع  کاملا محرز است. اما زمانی انتشار صورت های مالی انجام می شود که از موعد مشخص شده عبور کرده است . این امر می تواند ناشی از بی رغبتی شرکت ها در ارائه گزارشات باشد و یا در مواردی نیز ممکن است به دلیل غرض ورزی و تغییر قیمت سهام صورت پذیرد.

اما نمیتوان در گزارشات مالی مشخص نمود که انتشار دیرهنگام گزارش و یا اصلاحیه به کم توجهی و یا غرض ورزی خاص نسبت داد. آنچه مسلم است با یک گزارش مناسب می توان پمپاژ خبری درستی داشت و قیمت سهم از یک روند  صعودی مناسب برخوردار شود. برای ایجاد نظم در ارائه گزارشات توسط شرکت ها می توان الزام انتشار در زمان تعیین شده از سوی نهاد ناظر تعیین شود و شرکتی که طبق ضوابط عمل می کند مورد تشویق قرار گیرند؛ در غیر اینصورت جرایم نقدی برای آن ناشران در نظر گرفته شود. سیستم پاداش و تنبیه برای شرکت ها در انتشار اطلاعات امکان رشد و شکوفایی را به بازار می دهد.