سختگیری های مالی در گزارشات
به گزارش بورس امروز؛ تعریف ساده ای از تعدیل های سنواتی وجود دارد که شامل اشتباهات، روشها و رویههای حسابداری است. تعدیل های سنواتی، در واقع اقلامی است که مربوط به سال های قبل است. این اقلام با تعدیل در حساب مانده سود و زیان انباشته ابتدای دوره بعد منظور میگردد. با توجه به ماهیت رویداد […]
به گزارش بورس امروز؛ تعریف ساده ای از تعدیل های سنواتی وجود دارد که شامل اشتباهات، روشها و رویههای حسابداری است. تعدیل های سنواتی، در واقع اقلامی است که مربوط به سال های قبل است. این اقلام با تعدیل در حساب مانده سود و زیان انباشته ابتدای دوره بعد منظور میگردد. با توجه به ماهیت رویداد حادث شده، شرکت میتواند بدهکار یا بستانکار باشد. بنابر تعریف صورت گرفته؛ اصلاحیه ها و بطور کلی تجدید ارائه صورت پذیرفته در صورتهای مالی همیشه مربوط به سالهای مالی قبل نسبت به سال فعلی است. در انتشار اصلاحیه های گزارش های مالی عمدتا تعدیلات به دو دلیل مهم صورت می پذیرد: اصلاح اشتباه و تغییر در رویه های حسابداری .
-اصلاح اشتباه؛ این امر ممکن است به دلایلی نظیر اشتباهات ریاضی، اشتباه در به کارگیری رویههای حسابداری، تعبیر نادرست یا نادیده گرفتن واقعیتهای موجود در زمان تهیه صورتهای مالی، تغییر از یک رویه غیر استاندارد حسابداری به یک رویه استاندارد حسابداری و در نهایت تقلب انجام شود.
مواجهه با هر کدام از موارد نیز می تواند به صورت متفاوت صورت پذیرد. به عنوان مثال اگر اشتباه به دلیل دانش ناکافی مدیرمالی انجام شود، اقداماتی در جهت عدم تکرار و همچنین اصلاح رویه باید صورت پذیرد. اما در موارد تقلب مانند تمایل مدیرعامل شرکت به سودسازی و یا کاهش سود نسبت به میزان واقعی نقش بازرس قانونی و حسابرس مستقل شرکت می تواند مورد توجه قرار گیرد.
- تغییر رویه های حسابداری؛ در این خصوص نیز ممکن است این اشتباهات
به علت رجحان رویه جدید بر رویه پیشین به منظور ارائـه مطلوبتر صورتهای مالی واحد تجاری، تغییر به دلیل قوانین ابلاغی جدید یا استانداردهای حسابداری جدید صورت گرفته باشد. بر این اساس اگر حساب سازی عامدانه صورت پذیرفته باشد، باید با آن با شدت برخورد کرد که این امر می تواند از عزل افراد ذی مدخل تا شکایت از این فرد یا افراد را به همراه داشته باشد. البته در این خصوص قوانینی نیز توسط قانونگذار پیش بینی شده است.
به نظر نمی رسد که انتشار مجدد صورت های مالی از عدم توجه شرکت ها ناشی باشد. با توجه به موارد ذکر شده این امر منجر به شفافیت بیشتر اطلاعاتی می شود. اگر اصلاحیه ها ناشی از عدم توجه شرکت ها باشد همگی منجر به انجام تعدیلات سنواتی می شود و صورتهای مالی قبلی تجدید ارائه می شوند.
به نظر افشای این اطلاعات برای تحلیلگران و تصمیم گیران مناسب خواهد بود و می تواند در تصمیم گیری ها موثر باشد. به عنوان مثال می توان به صورتهای مالی شرکت سیمان شرق اشاره کرد که در بند ۲-۲-۳۷ گزارش، شرکت اقدام به تعدیل و شفاف سازی برخی حسابهای خود کرده است.
این بند نشان از راه اندازی مجدد یکی از شرکتهای زیرمجموعه سیمان شرق دارد که چند سالی متوقف بوده و هزینه ها در سنوات قبل توسط شرکت اصلی انجام می شده است. در حال حاضر این هزینه ها به خود شرکت زیر مجموعه منتقل شده است و این موضوع می تواند به تحلیلگران در فهم بهتر موضوعات بمنظور ارائه تحلیل جامع تر کمک شایانی نماید.
نظارت بر صورت های مالی بر عهده حسابرسان مستقل و بازرسان قانونی شرکت است که در قانون تجارت نیز به صراحت بدان اشاره شده است. با توجه به تخصص این موسسات در این زمینه، بنظر باید در انتخاب این موسسات برای شرکتها دقت شایان توجهی شود تا صورتهای مالی شفاف و به دور از هرگونه موضوع مخاطره انگیز شکل گیرد.
در بازار سرمایه نیز با توجه به قوانین تدوین شده و همچنین الزام استفاده از موسسات مورد تایید سازمان بورس، رصد و دقت لازم در این امر صورت پذیرفته شده است. به گونه ای که موسساتی که نسبت به بررسی صورتهای مالی دقت کافی را نداشته باشند اعم از موسسه و یا مدیر تایید کننده گزارش، موسسه تعلیق می شود.