پشتوانه های علمی و پژوهشی در روابط عمومی حرفه ای
به گزارش بورس امروز؛ تعریف جدید از روابط عمومی و اهمیت جایگاه این واحد تخصصی و اثر گذار سازمانی از سوی مدیران ارشد سازمانی باید تحقق پیدا کند. در واقع در اندک سازمانهایی که به اهمیت و نقش آفرینی واحد روابط عمومی پی برده اند؛ آن را تا سطح یک واحد تخصصی و حرفه ای ارتقا […]
به گزارش بورس امروز؛ تعریف جدید از روابط عمومی و اهمیت جایگاه این واحد تخصصی و اثر گذار سازمانی از سوی مدیران ارشد سازمانی باید تحقق پیدا کند. در واقع در اندک سازمانهایی که به اهمیت و نقش آفرینی واحد روابط عمومی پی برده اند؛ آن را تا سطح یک واحد تخصصی و حرفه ای ارتقا داده اند و از بابت تامین نیروی انسانی متخصص، امکانات و اعتبارات در حد مطلوبی دیده اند. روابط عمومی توانسته در بهبود روابط بین سازمان و مخاطبان، اثر بخشی فعالیت ها و دستیابی به دستاوردهای مطلوب در سطح افکار عمومی باشد. در حال حاضر پژوهش در روابط عمومی ها به دلیل عدم شناخت و اهمیت موضوع و یا کمبود نیروی انسانی متخصص و پژوهشگر یا انجام نمی شود و یا در اولویت کارهای اصلی روابط عمومی ها قرار ندارد. در صورتی که می توان گفت رسیدن به روابط عمومی علمی و حرفه ای بدون پشتوانه مطالعاتی و پژوهشی ممکن نیست. نحوه تعامل و چگونگی ارتباط با رسانه های جمعی همواره یکی از چالش ها و دغدغه های واحدهای روابط عمومی را تشکیل داده است. در برخورد و ارتباط با دست اندرکاران رسانه های جمعی اعم از مدیران مسئول، سردبیران، گزارشگران، خبرنگاران و… چه شیوه و سیاستی را باید اتخاذ کرد؟
روابط عمومی حرفه و شغلی است که فعالیت هایش همواره با رویدادها و بحران های داخلی و بیرونی یک سازمان گره خورده است. از طرفی باید خواسته ها و رضایت مدیران ارشد سازمانش را تامین و از سویی دیگر باید جوابگوی انتظارات بی شمار گروه های مختلف مخاطب اعم درخواست های مردمی و افکار عمومی و نمایندگان رسانه های جمعی و… باشد که گاها با تضادهایی از انتظارات دوسویه روبه روست. یکی از مشکلات اساسی روابط عمومی روزمرگی و درگیری با کارهای عادی و جاری است. این امر باعث می شود روابط عمومی از برنامه ریزی های کلان و استراتژیک غافل شود. متاسفانه اکثر روابط عمومی ها با کمبود کارشناس متخصص در علوم ارتباطات مواجه هستند. مشکل دیگر ناآگاهی مدیران ارشد سازمان ها از نقش موثر روابط عمومی در اقناع و جلب مشارکت مردم است که این امر مستلزم آموزش های لازم جهت تغییر نگرش مدیران ارشد است.
یک چالش روابط عمومی، وابستگی صرف روابط عمومی به مدیریت سازمان است. این وابستگی کامل گاه “خطر مدیریت مداری” را در روابط عمومی یک سازمان افزایش می دهد. چالش سازمانی سوم ” آمیختگی تشکیلاتی ” روابط عمومی با سایر بخش های تشکیلاتی سازمان چون اطلاعات، انتشارات، امور بین الملل و حوزه ریاست است.
چالش دیگر روابط عمومی، حرفه ای بودن کارکنان و کارشناسان آن است. متأسفانه تعداد نیروهای متخصص و کارشناس در روابط عمومی بسیار اندک است. به طوری که این نیروها چه به لحاظ تعداد و چه به لحاظ تخصص، جوابگوی نیاز دستگاه ها نیستند. در طراحی ساختار سازمانی روابط عمومی در هر سازمان باید ویژگی های خاص آن سازمان را لحاظ کرد.