قطع امید از نهاد ناظر

به گزارش بورس امروز؛ دامنه ی نوسان در سنوات مختلف بورس حتی در دهه ی ۸۰ ابزاری برای کنترل بازار بود. به گونه ای که بازار صعودی و نزولی توسط دامنه ی نوسان مورد کنترل قرار می گرفت. اما در بازار فعلی، دامنه ی نوسان و تغییراتی که رخ می دهد نمی تواند در روند کلی بازار موثر  و از تاثیرات خاصی در شاخص  کل و یا شاخص هم وزن برخوردار باشد.

کلیت بازار پول را جذب نمی کند و سرمایه دار تحریک به خرید نمی شود و این بزرگ ترین عامل فعلی رکود بازار است. اگرچه افزایش دامنه نوسان در سهام شرکت های حاضر در تابلوهای اصلی بورس و فرابورس تغییری نسبت به سایر سهام برای این شرکت ها ایجاد نکرده است؛ لذا تنها موضوع  عدم ورود نقدینگی و خروج نقدینگی از بازار است به گونه ای که بازارهای بدهی هم شاهد خروج نقدینگی بوده است.

در این میان افزایش دامنه نوسان تنها تحت تاثیر ریسک های متعدد بر بازار و عدم اعتماد کمک کرده است تا تامین نقدینگی برای حقوقی ها در پی فروش سهام به راحتی صورت پذیرد. در حال حاضر دامنه نوسان محرک خوبی برای بازار نیست. همان طور که متخصصین امر قائل به برداشتن دامنه ی نوسان هستند  محدود کردن دامنه ی نوسان سببب می شود تا تنها سهام در یک دوره کوتاه از نوسانات مثبت برخوردار شود.

از آن جایی که به نظر می رسد دولت نظری بر بازار سرمایه ندارد و از تابلوها و نرخ های بین بهره بانکی این امر کاملا مشهود است، لذا برای بهبود شرایط بازار سرمایه نمی توان پیشنهاد خاصی را ارائه داد؛ سازمان بورس به عنوان نهادی خود انتظام که اقداماتش باید در جهت حمایت از بازار سرمایه باشد، حلقه ای از حلقه های اقتصادی کشور است که باید در همان مسیر حرکت کند لذا از آن نیز نمی توان انتظار خاصی داشت. تنها توصیه ای که می توان در شرایط فعلی داشت خریداری و نگهداری سهام ارزنده و مناسب با توجه به جذاب بودن قیمت آنهاست.