اصلاحاتی بی اثر

در حال حاضر نتیجه خصوصی سازی ای در حال انجام، به معنای واگذاری مدیریت صندوق توسط یک نهاد است. این واگذاری مانند بسیاری از شرکت های دیگر که بخشی از آن توسط بخش خصوصی و بخش دیگر آن توسط بخش دولتی مدیریت می شود، خواهد بود.

با توجه به مدیریت مناسب بخش خصوصی، لذا به نظر می رسد که خطری از محل واگذاری مدیریت این صندوق ها به چشم نخورد. اماآنچه که حائز اهمیت است اشتباه بودن سازوکار این صندوق ها است، اگرچه اصلاحات در حال انجام شاید بتواند مقداری شرایط این صندوق ها را بهبود بخشد، اما مشکل این صندوق ها را به طور کامل حل نخواهد کرد و هیچ گاه قیمت این صندوق ها به خالص ارزش دارایی های آن نخواهد رسید. از دلایل این امر می توان به عدم مدیریت کامل و فعال صندوق های دولتی پالایش و دارا یکم اشاره کرد.

مدیریت فعال این صندوق ها و به تبع آن فروش کلیه واحدهای این صندوق، سبب ایجاد فشار فروش بر کلیه نمادها خواهد شد. بنابراین با وجود مدیریت فعلی و حتی با اصلاحاتی در اساسنامه این صندوق ها، نباید  انتظار برطرف شدن کامل اختلاف ارزش این صندوق با NAV آن را داشت.

البته با تغییرات به وجود آمده، شاید این اختلاف قیمت کمی کمتر شود اما در بلندمدت هیچگاه این دو قیمت به هم نخواهند رسید. در واگذاری واحدهای ممتاز صندوق های دولتی پالایش و دارا یکم به صورت منطقی باید یونیت های ممتاز با قیمت های بالاتر به فروش رسند؛ چرا که مدیر صندوق توسط مالک یونیت های ممتاز انتخاب می شود، لذا طبیعی است که یونیت های ممتاز با قیمت های بالاتری ارائه شوند. در خصوص صرف منابع حاصل از واگذاری یونیت های ممتاز می توان گفت با وگذاری یونیت های ممتاز منابع آن در اختیار دولت و یا مالک اسبق یونیت قرار می گیرد، حال این شخص می تواند با تصمیم خود این پول را مجدد وارد این صندوق نماید.