سیاهی بر قیمت زغال سنگ 

به گزارش بورس امروز؛ نرخ زغالسنگ داخلی بر اساس شمش فولاد خوزستان و زغالسنگ و در سایر دنیا بر اساس قیمت های جهانی تعیین می گردد؛ بر اساس این فرمول قیمت گذاری داخلی بود که نرخ خرید هر تن زغال سنگ کنسانتره در کشور ما در تیر ماه سال جاری حدود ۳۷ میلیون ریال تعیین شد اما واردات این محصول با نرخ ۹۰ الی ۱۰۰ میلیون ریال صورت می گرفت.

این اختلاف قیمت زغال سنگ داخلی با قیمت های وارداتی زغال سنگ ایران درحالی مورد انتقاد تولیدکنندگان داخلی قرار دارد که ایران جزو کشورهای غنی از لحاظ معادن زغالسنگ به شمار می رود؛ وارادت برابر با تولید داخلی ( یک میلیون و ۶۰۰ تن زغالسنگ به نرخ ۶۰۰ میلیون دلار) در سال گذشته به عنوان یکی از دلایلی جهت عدم ایجاد رغبت در سرمایه گذاری جدید در این صنعت و همچنین عدم رشد این صنعت نام برده می شود.

از سوی دیگر در فضای رشد قیمتهای جهانی زغال سنگ، این محصول در دنیا در حالی با رشد ۲۰۰ درصدی همراه شد که در کشور ما نه تنها این محصول رشدی را به همراه نداشت بلکه با افت شدیدی نیز همراه شد؛ این امر این گمان را به فعالان این حوزه داد که این صنعت دچار بی توجهی از سمت مسئولان و دولت قرار گرفته است. همین گمانه زنی ها پیگیری فعالان این حوزه را برای آزادسازی صادرات زغالسنگ آغاز کرد.

در نهایت در اواخر نیمه اول سال جاری صادرات این محصول آزاد گردید. اگرچه خریداری زغال سنگ با  قیمت های بالاتراز قیمت داخلی از سوی مصرف کنندگان داخلی، تاکیدی است از سوی مصرف کنندگان زغال سنگ بر کیفیت این محصول که به عنوان یک چالش در این صنعت قلمداد می شود. شاید کیفیت زغال سنگ تولیدی نسبت به زغال سنگ وارداتی بود که منجر به واکنش خریداران این محصول در بازار داخلی نسبت به رشد قیمتی آن و  دستیابی تولید کنندگان به اعداد مطلوب فروش زغال سنگ تولیدی خود شد.

به زعم خریداران داخلی زغال سنگ؛ قیمت کیفیت تولیدات داخلی حتی کمی بالاتر از قیمت واقعی این محصول است. اگرچه تولید کنندگان زغال سنگ در توجیه پایین بودن کیفیت این محصول، چالش های معدن کاران از جمله مطالبات معوق معدن کاران زغال سنگ، هزینه های بالای استخراج معادن و عدم استفاده از تکنولوژی و تجهیزات مدرن را مورد اشاره قرار می دهند.

اما با این حال این مشکلات گره های کوری نیستند که نتوان آن ها را باز کرد؛ بلکه می توان با استفاده از ظرفیت های بخش خصوصی واقعی در استخراج و فرآوری زغال سنگ، کنترل موردی تعرفه وارداتی این محصول، حمایت از تولید کنندگان و مصرف کنندگان با کاهش هزینه های تولید و افزایش بهره وری، و تنوع بخشی به سبد انرژی کشور تا حدود زیادی این چالش را پشت سر گذاشت.

باید در نظر داشت که با افزایش تولید و سرمایه گذاری در این بخش و با وجود آزادسازی صادرات محصول زغالسنگ، کشور ما می تواند در ارز آوری رشد چشمگیری را به همراه داشته باشد. البته که هنوز صادرات زغال سنگ کشور ما از حجم اندکی برخوردار است و نمی توان یک شبه انتظار تحولی بزرگ در یک صنعت را داشت، اما ناگزیر برای عبور از آن ابتدا باید مشکلات سیاست گذاری در این عرصه را حل کرد.