خصوصی‌سازی سرخابی‌ها، پایان ماه عسل پنهان بودن قراردادها
به گزارش بورس امروز، چند روز پیش بود که ویدئویی از مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در فضای مجازی دست به دست و البته بحث‌برانگیز شد. داستان از این قرار است که رضا درویش مدیرعامل قرمزپوشان پایتخت در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد مبلغ قرارداد یحیی گل‌محمدی، سرمربی سرخپوشان برای دو فصل آینده حدود ۴۰میلیارد تومان است؛ […]
به گزارش بورس امروز، چند روز پیش بود که ویدئویی از مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در فضای مجازی دست به دست و البته بحث‌برانگیز شد. داستان از این قرار است که رضا درویش مدیرعامل قرمزپوشان پایتخت در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد مبلغ قرارداد یحیی گل‌محمدی، سرمربی سرخپوشان برای دو فصل آینده حدود ۴۰میلیارد تومان است؛ به عبارت دیگر روزی تقریبا ۵۰میلیون تومان برای یحیی.
این موضوع داد کارشناسان، منتقدان و هواداران را درآورد؛ گل‌محمدی دلخور شد؛ و البته باشگاه پرسپولیس هم اطلاعیه داد که از حرف‌های درویش برداشت نادرست به عمل آمده؛ و این رقم مربوط به سه فصل آینده است…
جدای از درستی یا نادرستی این اعداد و رقم‌ها و این که به هر حال تورم اقتصادی به فوتبال هم رسیده و یا این که باید برسد، باید گفت دستکم در ورزش و فوتبال ایران خیلی مرسوم نیست که رقم دستمزدها اعلام و رسانه‌ای شود، مگر این که قرار بر بازارگرمی باشد یا هر علت دیگری.
البته اعداد و ارقام نجومی در فوتبال ایران مسبوق به سابقه است؛ به‌عنوان مثال علی دایی در سال ۹۲ قراردادی به ارزش ۲میلیارد تومان برای مربی‌گری پرسپولیس بست که در آن زمان رقم بالایی برای خودش بود. یا این که رقم دستمزد یکی از مربیان باشگاه‌های صنعتی لیگ برتر در یکی دو فصل گذشته هم چیزی دستکم از رقم دستمزد یحیی (آن هم برای دو یا سه فصل آینده) ندارد.
این در حالی است که اعداد و اتفاقات نجومی در فوتبال ایران به کادر فنی محدود نمی‌شود و قرارداد چند میلیاردی پرسپولیس برای چند ماه، با یکی از بازیکنان سابقش در فصل گذشته فوتبال برتر نیز مشتی از نمونه خروار اتفاقات جالب اما واقعی در فوتبال ما است.
البته همه این موارد تا قبل از پاگشایی استقلال و پرسپولیس به بازار سرمایه شاید چیز عجیبی نبوده باشد و شاید هم نباید افشا می‌شدند؛ اما حالا سرخابی‌ها به این بازار آمده‌اند، یا با عبارت بهتر پا به “تالار شیشه‌ای” گذاشته‌اند. بازاری که لازمه حضور شرکتها و حالا باشگاه‌ها در آن انتشار رخدادها و اتفاقات مهم، بویژه امور مالی در سامانه کدال برای دستری آسان، یکسان و سریع همه سرمایه‌گذاران و سهامداران به این داده‌ها است؛ و کتمان و انتشار اطلاعات و داده‌های خلاف واقع، هم منجر به بسته شدن نماد می‌شود و هم مجازات هیات مدیره شرکتها و باشگاه‌ها؛ و هم در قیمت سهام، سرمایه و دارایی سهامداران و طرفداران اثرگذار.
به تازگی هم رئیس سازمان خصوصی‌سازی گفته “هر باشگاهی موظف است رقم کادر فنی خود را جداگانه و رقم بازیکنان خود را با اصل قرارداد و آپشن قرارداد به صورت کامل روی سایت کدال افشا کند؛ چون این دو باشگاه(استقلال و پرسپولیس) در بازار سرمایه حضور دارند و رویدادهای عمده آنها باید منتشر شود.”
این بدان معنی است که با این شیوه خصوصی‌سازی سرخابی‌ها و آمدن‌شان به بازار سرمایه، ماه عسل پنهان بودن قراردادها و اعداد و ارقام این دو باشگاه به پایان رسیده است و حالا باید علاوه بر رقابت فوتبالی در مستطیل سبز و کسب امتیاز، رقابت بر سر انتشار اطلاعات و شفافیت هم میان استقلال و پرسپولیس، البته در تالار شیشه‌ای رقم بخورد …
