ارزیابی هایی که دقیق می شوند
انتشار صورت های مالی شرکت های دولتی همیشه در فضای شفافیت دارای خلأ بوده است. ارزیابی صحیح و درست از بخش اقتصاد می تواند کمک قابل توجهی به رفع این خلأ نماید؛ در این میان بخش قابل توجهی از حوزه تولید در اقتصاد کشور، در انحصار شرکت های دولتی یا شرکت هایی که سهامدار عمده آن ها دولت است، قرار دارد.
به گزارش بورس امروز، انتشار صورت های مالی شرکت های دولتی همیشه در فضای شفافیت دارای خلأ بوده است. ارزیابی صحیح و درست از بخش اقتصاد می تواند کمک قابل توجهی به رفع این خلأ نماید؛ در این میان بخش قابل توجهی از حوزه تولید در اقتصاد کشور، در انحصار شرکت های دولتی یا شرکت هایی که سهامدار عمده آن ها دولت است، قرار دارد.
با وجود اهمیت این شرکت ها، باز هم دسترسی به عملکرد و اطلاعات آنها امکان پذیر نبود. اکنون با فراهم شدن این فرصت می توان تحلیل و بررسی جامعی از فضای کلی کسب و کار، چه در رابطه با شرکت های بورسی که از قبل هم صورت های مالی خود را ارائه می کردند و چه شرکت های تولیدی که اهمیت داشتند اما دسترسی به اطلاعات آن ها امان پذیر نبود، بدست آورد.
انتشار این صورت های مالی بر بازار سرمایه قطعا امکان تحلیل را به صورت واضح تری برقرار می نماید. زمانی که یک سرمایه گذار قصد تحلیل یک صنعت در بازار سرمایه را دارد، عدم دسترسی به عملکرد شرکت های دولتی با تاثیرگذاری بالا در صنعت خود، نمی توان تحلیل مناسبی را از آن صنعت داشت.
مصداق این موضوع صنعت پالایشی است که تعداد قابل توجهی از ظرفیت این صنعت در انحصار شرکت های دولتی قرار دارد. در گذشته به علت امکان پذیر نبودن دسترسی به عملکرد شرکت های غیربورسی، تحلیل گران مجبور بودند که برای تحلیل های خود از منابع و نهادهای دیگر استفاده نمایند که ضمن آنکه به روز نبودند، از قابلیت اتکا هم برخوردار نبودند.
امکان دسترسی به صورت های مالی تمام شرکت ها اعم از بورسی و غیربورسی، تحلیل را دقیق تر و جامع تری می نماید؛ به گونه ای که بر مبنای این تحلیل جامع تر، می توان به ارزیابی صحیح تری نسبت به صنعت و کل بازار سرمایه دست یافت. قاعدتا هر شرکت فعال اقتصادی ملزم به رعایت استانداردهای حسابداری کشور در گزاشات مالی خود است و شرکت های دولتی نیز از این قاعده مستثنی نخواهند بود.
رعایت استانداردهای حسابداری با هدف یکسان سازی و افزایش قابلیت مقایسه شرکت ها یک الزام است. عدم رعایت یکسان استانداردهای حسابداری عملا قابلیت استفاده از محتوای اطلاعاتی صورت های مالی را از بین خواهد برد و منجر خواهد شد که صورت های مالی فاقد محتوای اطلاعاتی مناسب باشند.