راهی برای اطمینان خاطر از تامین مالی از طریق پذیره نویسی

 مصطفی امید قائمی – کارشناس بازار سرمایه | افزایش سرمایه از طریق پذیره نویسی به عنوان روشی بسیار مناسب کمک می‌کند تا ساختار مالی شرکت ها همزمان با ورود آنها به بازار سرمایه از  تغییرات مناسبی برخوردار شود. در این روش منابع حاصل از عرضه اولیه به جای اختصاص به سهامداران، به بنگاه‌ها تزریق می شود تا به این واسطه بنگاه های اقتصادی اهداف تعیین شده خود را در جهت رشد و توسعه خود دنبال کنند. اجرای زودتر این طرح از بروز مشکلات برای بسیاری از شرکت هایی که سهامشان واگذار شده بود، جلوگیری می کرد.

این نوع ورود به بازار سرمایه می تواند برای شرکتهای غیر بورسی جذاب باشد به گونه ای که همزمان با پذیرش آنها در بازار سرمایه، ساختار مالی آنها اصلاح و منابع حاصل از این ورود را دریافت کنند. این روش به تامین هزینه های مالی و یا طرح های توسعه ای از محل عرضه اولیه سهام کمک می کند.

لازم به ذکر است که در این روش، تامین مالی از طریق بدهی نیست و منابع حاصل از عرضه اولیه به سرمایه تبدیل می شود. اگرچه انتشار سهام گران ترین نوع تامین مالی محسوب می شود اما در عین حال با حل مسائل مالی بنگاه اقتصادی، در دراز مدت منجر به ایجاد یک ثبات مالی و ایجاد وضعیت نقدینگی خوب در بنگاه اقتصادی می شود. لذا گزینه مناسب تری نسبت تامین مالی از طریق بانک هاست. ضمن آنکه نهادهای مختلف در بازار سرمایه نیز  از طریق پذیره نویسی منتفع شده و سود پذیره نویسی نیز عاید آنها می شود.

جذابیت در شیوه های جدید ورود به بازار سرمایه 

محمد محمدی- مدیر خدمات مشاور مالی شرکت تامین سرمایه امید| اطلاع از روش ‌های تأمین ‌مالی و آشنایی با ابزارها‌ی نوین یکی از مهم‌ترین مسائل حوزه کسب و کار تلقی می‌گردد که طی سالیان اخیر کانون تمرکز مجریان و متولیان بازار‌های مالی نیز قرار گرفته است.

طراحی الگو، روش و ابزارهای نوین تامین مالی همواره در کنار نهادسازی و توسعه همه جانبه بازارهای مالی مورد توجه بوده، به گونه‏ای که توسعه آن متناسب با نیاز کسب و کارها زمینه افزایش کارایی تخصصی و هدایت نقدینگی به سمت پروژه‌ها با بیشترین بازدهی اقتصادی- مالی را به همراه داشته است.

در همین راستا افزایش سرمایه از طریق پذیره‌نویسی عمومی با صرف سهام و سلب حق تقدم از جمله ابزار و روش‌های تامین منابع مالی مبتنی بر سهام (مشارکت) است که می‌تواند مزایای زیادی همچون موارد برشمرده در ذیل را برای ناشران آن به دنبال داشته باشد؛

۱) جذب منابع از طریق مشارکت عموم در فرآیند افزایش سرمایه و به تبع آن ضرورت برنامه‌ریزی دقیق برای مصرف منابعی که جمع‌آوری خواهد شد در راستای پاسخگویی و شفافیت و در نتیجه هدایت نقدینگی به سمت تولید و اهداف توسعه‌ای پایدار

۲) جذب و تامین منابع در ارقام و حجم‌های بالا نسبت به روش‌های تامین مالی مرسوم و در نتیجه تلقی شدن این روش به عنوان ابزاری قدرتمند برای مدیران در راستای اجرای طرح‌های توسعه‌ای و سودآور

۳) عدم تحمیل هزینه‌مالی (بواسطه ماهیت این روش) و در نتیجه افزایش انعطاف‌پذیری شرکت برای فعالیت در محیط‌های رقابتی و شرایط مبهم اقتصادی

۴) با توجه به اینکه بستر انجام این روش تامین مالی بازار سوم فرابورس (بازار ابزارهای نوین) است، بهره‌مندی از این روش مقدمه‌ای است برای آماده‌سازی و احراز شرایط شرکت‌ها به منظور پذیرش در بورس یا فرابورس

۵) درصورتی که ارزش‌گذاری مناسبی برای سهام شرکت‌های متقاضی تامین مالی از این روش صورت پذیرد، کسب اطلاع مالکان و صاحبان سهم از ارزش دقیق و مبتنی بر اصول علمی سهام می‌تواند بر تصمیمات اجرایی مدیران در زمینه عرضه سهم به صورت عمده و بلوکی نیز تاثیرگذار باشد.

در این میان در خصوص تلقی شدن افزایش سرمایه از محل صرف سهام با سلب حق تقدم و پذیره‌نوبسی عمومی به  عنوان یک روش و ابزاری محرک و جذاب برای شرکت‌ها در زمینه بورسی شدن باید گفت که  در شرایط کلی فرض بر این است که صاحبان سهام و کسب و کار هنگامی که بواسطه تجربه یک مسیر تامین مالی بهینه، کارا و اثربخش با مزایای بازار سرمایه و قدرت آن در جذب و تخصیص منابع خرد آشنا شوند، به طور منطقی برای بهره‌برداری بیشتر از این بستر و درنتیجه گسترش و توسعه آتی کسب و کار خود با دید مثبت‌تر در این مسیر گام برداشته و رغبت و تمایل بیشتری برای پذیرش و عرضه سهام خود در بازارهای بورس/فرابورس خواهند داشت.

از سوی دیگر بهره‌گیری از هر روش و ابزار تامین مالی مستلزم طی نمودن مراحل و فرآیند مختص به خود است و با مفاهیم آسان یا سخت به صورت کلی قابل بیان نیست، اما با توجه به اینکه تامین مالی از طریق بازار سرمایه (در قالب هر روش و ابزار تامین مالی) مطابق سازوکار این بازار نیازمند شفافیت و گزارشگری مالی بهینه در راستای مسئولیت پاسخگویی بابت منابع گردآوری شده است. لذا ممکن است این رویکرد سخت‌گیرانه تلقی گرد اما در قیاس با سایر ویژگی‌های تامین مالی از طریق سایر منابع به عنوان مثال بانک مزیت بلندمدت بودن روش‌های تامین مالی از طریق بازار سرمایه، تنوع و کارایی بیشتر این ابزارها و امکان تامین مالی در ارقام و حجم‌های بالا ، می‌توان بیان نمود که روش‌های تامین مالی در بستر بازار سرمایه به مراتب بهینه‌تر و به صرفه‌تر از تامین مالی از طریق سایر ابزارهای خارج از این بازار است.

لزوم کاهش سختگیری سازمان بورس برای پذیره نویسی

مهدی رادان- کارشناس بازار سرمایه| روش افزایش سرمایه از طریق پذیره نویسی برای ورود شرکتهای جدید تا حدودی  ورود  به بازار سرمایه را تسهیل کرده است. اما همچنان سختگیرهای سازمان بورس منجر شده است تا در عمل چندان شاهد  ورود شرکتها از این طریق به بازار سرمایه نباشیم.

با تسهیل این روش و کاهش سخت گیری های سازمان بورس، این روش می تواند ضمن تامین مالی شرکتها، ورود آنها را به بازار سرمایه تسهیل سازد. لازم به ذکر است که در عرضه اولیه منابع حاصل شده تنها به سهامدار اولیه شرکت می رسد و لزوما به شرکت منابعی تزریق نمیشود اما در پذیره نویسی، با وارد شدن نقدینگی حاصل از این پذیره نویسی به حساب شرکت، به توسعه شرکت کمک می کند. به طور کلی در اقتصاد بانک پایه کشور  تامین مالی  عمدتا توسط بانکها انجام میشود. اما در اقتصادهای مبتنی بر بازار و توسعه یافته، عمدتا تامین مالی مبتنی بر بازار سرمایه است. به طورکلی، تامین مالی را باید به دو شکل حقوق مالکانه و بدهی تقسیم کرد.

تامین مالی از طریق بدهی از طریق بازار و یا بانکها انجام می شود. اما تامین مالی به شیوه حقوق مالکانه از طریق جذب سرمایه گذار به عنوان سهامدار انجام می شود. اما اینکه آیا تامین مالی از طریق جذب سرمایه گذار نسبت به تامین مالی از طریق بدهی اولویت دارد یا خیر؟ باید گفت که این امر به مصالح شرکتها  نسبت به نرخ بازدهی بستگی دارد.

اگر تامین مالی از طریق بانکها با نرخ پایین قابل انجام باشد، طبیعتا برای شرکتها جذابیت بیشتری خواهد داشت و منافع بیشتری مازاد بر نرخ ثابت به سهامداران می رسد؛ اما این روش نیز محدودیتی هایی دارد. بنابراین این دو روش ناقض یکدیگر نیستند و بستگی به شرایط شرکت ها مورد استفاده قرار می گیرند.