زیان پالایشگاه ها با تولید وکیوم باتوم
پالایشگاه ها همواره سعی دارند تا به واسطه به صرفه نبودن تولید وکیوم باتوم (مواد اولیه تولید قیر)، اقدام به تولید آن نکنند؛ اما در شرایط تکلیفی ناچار به تولید آن هستند. وکیوم موتوم به نوعی خام فروشی است.
جواد محمدباقریان مدیر مالی پالایش نفت تبریز | اما زمانی که تولید وکیوم باتوم برای پالایشگاهها تکلیف می شود، سود بیشتر آن به سمت قیرسازان میرود و سود بسیار ناچیزی برای پالایشگاه ها باقی می ماند؛ در واقع در خام فروشی بیشتر پالایشگاه زیان می کنند تا سود.
در سال ۹۸ و ۹۹ نیز جلوی خام فروشی وکیوم باتوم گرفته شد، اما با توجه به اینکه تنها پالایشگاهی که تولید قیر میکند، پالایشگاه نفت تبریز است، از همین رو وکیوم باتوم فروشی از هر طرف برای پالایشگاه ها ضرر است چرا که نقدینگی خود را از دست می دهند و سود آن تنها برای قیرسازان است.
قیمت گذاری این محصول باید در بورس کالا انجام شود. و حتی پیشنهاد دادیم که نقدینگی ناشی از خرید قیر را به شرکتهای راهسازی، وزارت راه و شهرسازی، شهرداری ها و … بدهند، تا آنها از بورس خریداری کنند.
اما با توجه به عدم برخورداری دولت از نقدینگی، این موضوع به پالایشگاه ها تحمیل می شود و مطالبات پالایشگاه ها از دولت را افزایش می دهد، در این میان دولت نیز به دلیل عدم برخورداری از نقدینگی گامی برای پرداخت مطالبات خود برنمی دارد.
از سوی دیگر بیشتر قیرسازان در شمال غرب کشور حضور دارند و توقف صادرات و ترانزیت قیر از طریق کشور ترکیه، مشکلات زیادی را برای قیرسازان ایجاد کرده است.
ضمن آنکه تصویب قیر تهاتری مشکلی را به مشکلات پالایشگاه ها مانند پالایشگاه نفت تبریز اضافه کرده است. این پالایشگاه سال گذشته تنها پالایشگاهی بود که از دولت مبلغ سه هزار و ۳۰۰ میلیارد طلبکار بود که با تکلیفی کردن این موضوع، مطالبات ما از دولت را افزایش داد.