تحلیلی بر تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در بهار ۱۴۰۰
به گزارش بورس امروز، سرمایه مجموعه ای از کالاهایی است که موجب تسریع فرآیند تولید و سودآوری میشود. بدون وجود کالاهای سرمایهای نمیتوان به رشد اقتصادی و بزرگ شدن کیک اقتصاد امیدوار بود. در این زمینه، یکی از شاخص های مهمی که بیانگر تغییرات سرمایه است، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص میباشد. پیش از بررسی این […]
به گزارش بورس امروز، سرمایه مجموعه ای از کالاهایی است که موجب تسریع فرآیند تولید و سودآوری میشود. بدون وجود کالاهای سرمایهای نمیتوان به رشد اقتصادی و بزرگ شدن کیک اقتصاد امیدوار بود. در این زمینه، یکی از شاخص های مهمی که بیانگر تغییرات سرمایه است، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص میباشد. پیش از بررسی این شاخص، باید اشاره کنیم که سرمایه، یک ساختار ناهمگن است، بهاین معنی که کالاهای سرمایهای را نمیتوان جانشین یکدیگر فرض کرد.
به عنوان مثال، سرمایه مانند کالاهای مشابه یکدیگر نیست که قابلیت جمع پذیریِ عددی داشته باشد.
به عبارتی، نمیتوانیم موجودی سرمایه را با هم جمع بزنیم. باید توجه داشت که سرمایه بدون در نظر گرفتن علیّت و زمان در ساختارش حرف مهمی برای گفتن ندارد. از همین رو، هر چقدر در توضیح سرمایه جزئیتر شویم به تحلیل دقیقتری دست خواهیم یافت. برای تعریف ساده سرمایه ثابت ناخالص میتوان به سرمایه های غیر نقدی یک مجموعه اشاره نمود اما در تعریف دقیق این شاخص باید گفت تشکیل سرمایه ثابت ناخالص از طریق ارزش کل تحصیل، منهای واگذاری داراییهای ثابت یک تولیدکننده در یک دوره حسابداری اندازهگیری میشود.
به عبارتی، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص عبارت است از هزینه خریداری (یا ارزش تولید به حساب خود) کالاهای سرمایهای منهای خالص فروش کالاهای سرمایهای دست دوم و قراضه در طول یک دوره حسابداری (معمولاً یک سال) است.
نگاهی به «همبستگی سرمایه ثابت ناخالص و تولید ناخالص داخلی»، «همبستگی سرمایه ثابت ناخالص و پسانداز ملی» و «همبستگی سرمایه ثابت ناخالص و درآمد ملی» نشان میدهد رشد هر سه متغیر مقایسه شده با سرمایه ثابت ناخالص، ارتباط وثیقی با آن دارد. آمارهای بهدست آمده حاکی از این است که همبستگی میان آنها بسیار قوی میباشد.
همبستگی سرمایه ثابت ناخالص و تولیدناخالص | همبستگی سرمایه ثابت ناخالص و پسانداز ناخالص | همبستگی سرمایه ثابت ناخالص و درآمد ملی | |
بازه ۱۳۹۰ تا بهار ۱۴۰۰ | ۰.۷۱ | ۰.۸۵.۵ | ۰.۸۶ |
نمای کلی تغییرات فصلی
براساس جدیدترین آمارهای منتشر شده از تشکیل سرمایه ثابت ناخالص، در بهار ۱۴۰۰ رقم تشکیل سرمایه به ۳۴۴.۹ هزار میلیارد ریال رسیده است. هرچند این رقم در مقایسه با زمستان ۱۳۹۹ اندکی کاهش را نشان میدهد اما چون روند گذشته نشان میدهد رشد این متغیر یک فصل در میان افزایش پیدا میکند؛ بهتر است این مقایسه نسبت به بهار سال ۱۳۹۹ (مدت مشابه سال قبل) صورت بگیرد. براین اساس، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص بیش از ۸ درصد رشد کرده است. این رقم در نوع خود قابل توجه بهنظر میرسد، هرچند تا جبران شدن کاهشی که در این متغیر طی سه سال گذشته رخ داده فاصله زیادی وجود دارد.
تغییرات فصلی به تفکیک بخش ها
همانطور که در توضیحات اولیه در خصوص تشکیل سرمایه ثابت ناخالص آورده شد، این شاخص به نوعی بیانگر وضعیت کالاهای واسطهای برای تولید کالاهای نهایی است. بههمین دلیل میتوان آنرا به دو بخش ماشینآلات و ساختمان تقسیم کرد. در بررسی صورت گرفته در این مورد، بخش ساختمان بهدلیل شرایط نیمه رکودی سالهای اخیر خود نتوانسته نقش موثری در رشد تولید ناخالص داخلی ایفا کند (همبستگی تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در بخش ساختمان و تولید ناخالص داخلی معادل ۰.۱۴ بوده است) برخلاف بخش ماشینآلات که نقش پررنگی در رشد تولید ناخالص داخلی داشته است (همبستگی تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در بخش ماشینآلات و تولید ناخالص داخلی معادل ۰.۸۲ بوده است).
همانطور که در نمودار زیر ملاحظه میشود، بخش ماشینآلات شدیدا همسو با مجموع تشکیل سرمایه ثابت رشد و نزول کرده اما بخش ساختمان تقریبا با نوسانهای متعدد در یک دالان باریک بهکار خود ادامه داده و چندان تحت تاثیر قرار نگرفته است. البته در بهار ۱۴۰۰ در پی کاهشهای شدیدی که در بخش تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در ماشینآلات رخ داده و افزایش نسبی این متغیر در بخش ساختمان، بخش ساختمان توانسته خود را به بخش ماشینآلات برساند.
با توجه به اینکه در نمودار بالا، تشکیل سرمایه تنها از جهت اجزا تشکیل دهنده بررسی شده و واحد زمانی آن هم فصلی است، در نمودار زیر، علاوه بر اجزای تشکیل دهنده سرمایه ثابت ناخالص، مجموع آن نیز در شکل آورده شده و واحد زمانی نیز از فصلی به سالانه تغییر کرده است. مطابق این تغییر، بعد از افت این متغیر در سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۳۹۵ طول کشید که کاهش حادث شده جبران شود. بعد از افت مجدد این شاخص در سال ۱۳۹۷ نیز اولین بارقههای جبران این افت در سال ۱۳۹۹ اتفاق افتاد اما تا جبران کامل این کاهش مسیر زیادی پیش روی اقتصاد ایران قرار دارد.
اگر بخواهیم از تغییرات این متغیر در شرایط کنونی اطلاعات کسب کنیم، باید به روند فصلی یکسال اخیر این شاخص رجوع کنیم. تغییرات یکسال اخیر تشکیل سرمایه ثابت ناخالص بیانگر بهبود جزئی است. ضمن اینکه در فصلهای تابستان و زمستان رشد بهتری را تجربه کرده است. نکتهای که در این میان وجود دارد این است که تاثیر اصلی بر این متغیر از جهت بخش ماشینآلات بوده است؛ چراکه در پنج فصل مورد بررسی، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در بخش ساختمان کمابیش ثابت بوده اما نوسان بخش ماشینآلات موجب نوسانات کلی این بخش شده است.
رشد سالانه تشکیل سرمایه ثابت ناخالص
برای بررسی دقیقتر وضعیت این شاخص طی ۱۰ سال گذشته میتوانیم رشد آنرا نظاره کنیم. معمولا توجه به رشدها بیشتر از توجه به مقادیر کمّی به تحلیل کمک میکند. براین اساس، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در سال ۱۳۹۹ مثبت شد و این رشد مثبت در سال ۱۴۰۰ بهنحو قابل توجهی افزایش یافت. اگر مسیر خطی مشخص شده در نمودار زیر را دنبال کنیم، متوجه میشویم که اولا مدتزمانی که طول میکشد اقتصاد تخریب شود کوتاهتر از مدتزمانی است که طول میکشد این خرابی جبران شود. شیب خط نزول و شیب خط صعود این متغیر بهخوبی این مسئله را نشان میدهد. ثانیا، از سال ۱۳۹۸ بهاین سو، تبعات منفی نزول این متغیر رو به کاهش بوده است که در ادامه سال ۱۴۰۰ جاری امیدواری بیشتری نیز دارد.
رشد سالانه به تفکیک بخشهای تشکیل دهنده
نگاهی به رشد سالانه بخشهای ماشینآلات و ساختمان نشان میدهد هر دو بخش توانستهاند تا حدی بر اوضاع مسلط شوند و رشد مثبت خود را آغاز کنند. با این حال، همانطور که پیشتر نیز گفته شد، بخش ماشینآلات بیشتر از بخش ساختمان تحت تاثیر فضای کلی اقتصاد کلان قرار گرفت و رشد منفیتری را تجربه نمود. این مسئله هرچند با رشد قابل توجه سال ۱۳۹۸ تا حدی جبران شد، اما این فرصت را به بخش ساختمان داد که با همان حرکت آهسته و کُند خود از بخش ماشین ماشینآلات پیشی بگیرد. هماکنون نیز نرخ رشد در بخش ساختمان بالاتر از بخش ماشینآلات است.
تشکیل سرمایه براساس بخشهای تشکیل دهنده بخش خصوصی
تا اینجا تشکیل سرمایه ثابت ناخالص را در واحدهای زمانی سالانه و فصلی و براساس اجزاء تشکیل دهنده (ماشینآلات و ساختمان) بررسی کردیم. اما از یک زاویه دیگر نیز میتوان بهاین شاخص پرداخت که در نوع خود اهمیت بسیار بالایی دارد. و آن هم تفکیک بخش دولتی و بخش خصوصی است. زمانی که وضعیت این بخشها را بررسی میکنیم متوجه میشویم که دقیقا در کدامیک از این دو بخش صعود و نزول رخ داده که این متغیر بهطور کلی دستخوش تغییر شده است. همانطور که مثلا با بررسی اجزا تشکیل دهنده تشکیل سرمایه ثابت ناخالص متوجه شدیم نوسانات این متغیر مربوط به بخش ماشینآلات است، در اینجا نیز متوجه خواهیم شد که نوسانات در ماشینآلات در بخش خصوصی یا بخش دولتی موجب تغییرا تاخیر شده است.
ابتدا از بخش خصوصی شروع میکنیم. تشکیل سرمایه ثابت ناخالص بخش خصوصی در حوزه ماشینآلات از سال ۱۳۹۶ بدین سو نزولی بوده است. هرچند این روند نزولی بهحدی نبوده که چندان محسوس باشد (شیب نزول کمی داشته) اما بههر شکل کاهش تشکیل سرمایه ثابت در بخش ماشینآلات خصوصی رخ داده است. اما در دیگر سو، تشکیل سرمایه ثابت بخش خصوصی در حوزه ساختمان از سال ۱۳۹۵ بهبعد روند صعودی داشته که در سال ۱۳۹۸ نیز شیب بیشتری هم پیدا کرده است. با وجود بررسیهای صورت گرفته، هنوز فاصله زیادی از جایگاه کنونی بخش خصوصی در هر دو حوزه تا جایگاهی که در سال ۱۳۹۲ داشتند وجود دارد.
تشکیل سرمایه براساس بخش های تشکیل دهنده بخش دولتی
برخلاف بخش خصوصی که تغییراتش در یک دامنه محدود و کمنوسان صورت گرفت، بخش دولتی با نوسانات عدیدهای همراه بود. هرچند تشکیل سرمایه ثابت ناخالص بخش دولتی در حوزه ماشین آلات چندان تغییر نکرد اما تشکیل سرمایه ثابت دولت در حوزه ساختمان با یک افت قابل توجه روبه رو شد. همانطور که در نمودار زیر ملاحظه میشود، شیب خط نزول تشکیل سرمایه ثابت بخش دولتی در ساختمان بسیار بالا میباشد. البته میتوان گفت در کنار کاهش این رقم در بخش دولتی، بخش خصوصی رشد خوبی را تجربه کرده و تا حدودی این افت را جبران کرده، اما به هر شکل نمیتوان از این افت محسوس بهسادگی عبور کرد.
در مجموع، نگاهی به تشکیل سرمایه ثابت ناخالص، درآمد ملی و پسانداز ملی نشان میدهد میان این سه متغیر مهم ارتباط مهمی وجود دارد. روند هر سه تا حدودی مشابه یکدیگر است و تغییراتشان نیز روی یکدیگر اثرگذار میباشد.
ورود و خروج سرمایه
بهعنوان نکته پایانی، میتوان به حساب سرمایه نیز اشاره کرد که براساس آن ورود و خروج سرمایه از کشور مشخص میشود. این شاخص نیز به عنوان مکمل شاخص قبلی به شمار می آید و اگر شاخص قبلی معطوف به تشکیل سرمایه توسط بخش خصوصی و دولت بود، شاخص حساب سرمایه معطوف به ورود و خروج سرمایه به کشور است. براساس آمارها حساب سرمایه در سالهای ۱۳۹۵، ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ مجموعاً ۳۵ میلیارد دلار منفیتر شد و با وجود کاهش سرعت افت آن در سالهای بعد، باز هم در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ بیش از ۱۲ میلیارد دلار دیگر نیز کاهش یافت. به طور کلی از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۹ حساب سرمایه کشور ۷۲ میلیارد دلار کاهش یافته است.
جمع بندی
تحولات یک دهه اخیر تشکیل سرمایه ثابت ناخالص حاکی از فراز و نشیب قابل توجه این متغیر است. در سالهای ۱۳۹۱، ۱۳۹۴، ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ وضعیت شاخص نامناسب و همراه با رشد منفی بود. در این نوشته با تفکیک بررسی تشکیل سرمایه ثابت در دو حوزه ساختمان و ماشین آلات و تفکیک تشکیل سرمایه ثابت به دو بخش دولتی و خصوصی تلاش کردیم تصویر دقیقی از متغیر ارائه دهیم. با توجه به بررسی های صورت گرفته میتوان گفت نوسانات تشکیل سرمایه ثابت بر رشد اقتصادی نیز موثر بود و آنرا نیز دستخوش نوساناتی کرد. با این حال، از اواسط سال ۹۹ روند قبلی تغییر کرد و نشانه های بهبود در این شاخص نمایان شد. رشد سه ماهه نخست سال ۱۴۰۰ بهخوبی نشان میدهد که مسیر فعلی تشکیل سرمایه ثابت رو به بهبود است. با توجه به تخلیه شدن تبعات شوکهای برونزا بر اقتصاد، بنظر میرسد مجدداً متغیرهای کلان در مسیر قبل از شوک قرار گرفتند. نکته دیگری که در خصوص آینده این شاخص باید ذکر شود این است که چون رشدهای فعلی، نخستین علائم بازگشت هستند، و هنوز افت های قبلی کاملاً جبران نشدهاند، جای رشد بیشتر در تشکیل سرمایه ثابت وجود دارد.