سالی سخت برای فولاد با محدودیت در صادرات

محمد اسماعیلی معاون مالی و اقتصادی فولاد ارفع در گفتگو با خبرنگار بورس امروز عنوان کرد: برای شرکت هایی مانند ما که در مرکز کشور واقع شده ایم، هدفمان از صادرات فولاد، تامین ارز به منظور واردات مایحتاج مان از کشورهای دیگر است.

وی افزود: وقتی نتوانیم این کار را انجام دهیم و صادرات داشته باشیم از یک سو فشار بر بانک مرکزی وارد می شود که باید این ارز را برای ما تامین کند و از طرفی چون بانک مرکزی هم ارز آنچنانی در اختیار ندارد که بخواهد به راحتی نیاز ما را تامین کند، کار و فعالیت ما به تعویق می افتد و اختلال در روند تولیدمان ایجاد می شود. به همین دلیل صادر نکردن محصول می تواند در روند معمول تولید ما ایجاد مشکل کند.

معاون مالی و اقتصادی فولاد ارفع خاطرنشان کرد: در خصوص رسیدن به تولید ۵۵میلیون تن سران مملکت باید توضیح دهند که در شرایطی که پروژه های عمرانی مملکت فعال نیست و بازار مسکن در رکود به سر می برد مازاد نیاز کشور در کجا مصرف خواهد شد. در شرایط فعلی که تولید کشور ۱۸ میلیون تن است این امکان وجود دارد که صادرات داشته باشیم و گرفتاری هم به وجود نیاید. اما وقتی به ۵۵ میلیون تن تولید رسیدیم قطعا باید صادرات انجام دهیم تا برای بازار داخلی مشکلی ایجاد نشود. تولید بیشتر تنها با صادرات است که می تواند مفهوم پیدا کند و ایجاد ارزآوری کند.

وی در ادامه اضافه کرد: سهم ایران در بازار جهانی خیلی سهم بالایی نیست. میزان تولید ما رقم خاصی نیست. حتی اگر به تولید ۵۵ میلیون تن هم دست پیدا کنیم بازهم رقمی نیست که در دنیا تاثیرگذار باشد. اما فولاد برای ما در بازار داخل یک مزیت است.

اسماعیلی اشاره کرد: شرکت های فولادی در سال جدید اگر بتوانند صادرات انجام دهند و برای خودشان تامین ارز کنند، من معتقد هستم که وضعیت خوبی پیدا خواهند کرد. یعنی با انجام صادرات و تامین ارز و همچنین فروش در بازار داخل همگی باعث می شود تا سرپا بمانند. اما اگر نتوانند صادرات داشته باشند و صرفا متکی به بازار داخل باشند، سال سختی برایشان خواهد بود. اگر صادرات نداشته باشند با توجه به قیمت تمام شده، باید مواد اولیه را با ارز آزاد تهیه کنند اما در بازار داخل با دستورات تکلیفی باید محصول را به فروش برساند.

وی در انتها افزود: وقتی شرکت ها در این حالت قرار بگیرند بحث های توسعه ای برای آن ها امکان پذیر نخواهد بود. یعنی طرح توسعه ای و ایجاد درآمد بیشتر برای شرکت ها وجود نخواهد داشت و در این صورت انگیزه ها از بین می رود. سال جاری در صورتی که امکان صادرات وجود داشته باشد و گرفتاری های مربوط به تحریم محدودیت ایجاد نکند به نظر روال کار در سال جاری نه مانند سال ۹۷ بلکه روال قابل قبولی داشته باشد. اما اگر محدودیت ایجاد شود، سال سختی پیش رو خواهد بود.